Το συγκρότημα «Νοστράδαμος» δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 από τον Στέλιο Φωτιάδη (μπάσο, φωνητικά), τον Ιπποκράτη «Τσάρλυ» Εξαρχόπουλο (κιθάρα, φωνητικά) και την Αγγλίδα Chris King (φωνητικά).
Τον Αύγουστο του 1972 προστέθηκε η Δέσποινα Γλέζου, η οποία είχε σκοπό να μείνει στο συγκρότημα μόνο για δύο μήνες, δηλαδή μέχρι τη συμμετοχή τους στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης. Εκεί, με το τραγούδι «Δώσ’ μου το χέρι σου» προκαλούν αίσθηση και κερδίζουν το βραβείο του καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου συνθέτη και εκτελεστή. Το single πούλησε -μόνο τον πρώτο μήνα κυκλοφορίας του- εννέα χιλιάδες αντίτυπα. Η πρώτη επίσημη εμφάνιση του γκρουπ έγινε στο club Ροντέο το Νοέμβριο του 1972. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το μοναδικό τους άλμπουμ, με τίτλο «Νοστράδαμος» (1972), με δώδεκα τραγούδια, μεταξύ των οποίων και τα δύο του single που ξεχώρισαν. Ακολουθούν τα επτάιντσα single «Μαγική Πολιτεία / Τι συμβαίνει» (1973), «Ήταν δώδεκα παιδιά / Μη μιλάς γι’ αυτούς» (1973), «Φίλε μου / Το παιδί» (1973), «Όνειρο / Δέκα μέρες πριν πεθάνω» (1974), «Έλα κοντά μου / Χλωμό φεγγάρι» (1974), «Και πρέπει / Ο κόσμος βουβός» (1974).
Χαρακτηριστικό του γκρουπ ήταν ο –όχι σκληρός- ηλεκτρικός ήχος, οι επιρροές από το glam rock και το κίνημα των χίπηδων (σε επίπεδο στίχου) και τα καλοδουλεμένα φωνητικά που θυμίζουν κάπως δουλειές όπως αυτές των Carpenters. Μαζί με τους Poll, εκπροσωπούν το ελληνόφωνο flower pop. Μετά από τις επιτυχίες, η Δέσποινα Γλέζου παρέμεινε μέχρι τη διάλυσή τους το 1975, ενώ ένα χρόνο πριν αποχώρησαν ο Ιπποκράτης Εξαρχόπουλος και η Chris King, για να καταλαγιάσει το σκάνδαλο, τους οποίους αντικατέστησαν η Ρένα Παγκράτη και ο Μιχάλης Λαμπρόπουλος.
Το 1974 επιστρέφουν στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το τραγούδι «Και πρέπει», το οποίο αντιμετωπίστηκε με ψυχρότητα από το κοινό. Ήταν η αρχή του τέλους… Αν και βραχύβιο συγκρότημα, κατάφερε με τα 24 τραγούδια που πρόλαβε να ηχογραφήσει να μείνει στην ιστορία της ελληνικής μουσικής σκηνής.
Ο Ιπποκράτης Εξαρχόπουλος έβγαλε δύο singles, έκανε εμφανίσεις στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης από το 1975-1978, όπου συγκλόνισε με τον «Θάνατο του Κλόουν» και κυκλοφόρησε δύο άλμπουμ, ένα το 1976 και ένα ακόμα το 1988 σε μουσική Στέλιου Φωτιάδη, συμμετοχές στο χριστουγεννιάτικο άλμπουμ του Κώστα Τουρνά «Επί γης ειρήνη» (1974) και τη ροκ όπερα «Τρωικός Πόλεμος» του Γιάννη Πετρίτση (1975) στο ρόλο του Αχιλλέα, και εμφανίσεις ως λαϊκός τραγουδιστής. Συνελήφθη για πέμπτη φορά το 1995 μαζί με τη σύντροφό του Μαριάνθη Πατσέλη, για κατοχή ηρωίνης και όπλων και έσβησε στα 47 του χρόνια το 2000 από τα ναρκωτικά. Ο Μιχάλης Λαμπρόπουλος επιχείρησε να κάνει σόλο καριέρα, χωρίς επιτυχία.
Η Chris King, παντρεύτηκε τον Βασίλη Κωνσταντινίδη, ντράμερ και τραγουδιστή των Idols. Στην Αγγλία έκαναν εμπόριο με δέρματα. Ο Βασίλης επέστρεψε και άνοιξε τα εστιατόρια “Entre-côte”, η δε Chris ήταν για χρόνια διευθύντρια στην Αγγλία σε μια μεγάλη εταιρεία με υπολογιστές. Ο γιος τους, Ανδρέας, «ξεπήδησε» από το Fame Story, έκανε ντουέτο με τη Τζούλια Αλεξανδράτου και ήταν υποψήφιος στην Κύπρο το 2006, με το “Love on the Weekend”, ενώ σήμερα συνεχίζει να τραγουδά με το καλλιτεχνικό όνομα Drew.
Η Δέσποινα Γλέζου έφυγε στο Λονδίνο, όπου εντρύφησε στη ζωγραφική, έχοντας δώσει όλα της τα υπάρχοντα σε φίλους, επέστρεψε το 1980, εξέδωσε τα βιβλία της δέκα χρόνια μετά, με παρότρυνση του Γιάννη Ρίτσου, και τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται στο «Δίαυλο». Η Ρένα Παγκράτη ασχολήθηκε με το θέατρο και την τηλεόραση, πριν από το τραγικό της τέλος (αυτοκτόνησε με φαρμακευτική δηλητηρίαση το 1998, λόγω ανεργίας και οικονομικής ανέχειας). Ο Στέλιος Φωτιάδης το 1976, με τη βοήθεια της Δέσποινας Γλέζου, του Βλάσση Μπονάτσου και του Δημήτρη Ψαριανού κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Καινούρια Μέρα» που έγινε επιτυχία, για να διακριθεί αργότερα ως συνθέτης πολλών γνωστών επιτυχιών με συμμετοχές σε πολλούς δίσκους, μαέστρος σε κέντρα, παραγωγός και ιδιοκτήτης της δισκογραφικής εταιρείας Eros (από το 1993). Είναι ο σύζυγος της Γλυκερίας.
Από τον Νίκο Γκάτσιο
Διαβάστε περισσότερα στο https://musicmoviehistory.blogspot.com/
