Η κοινωνία έμαθε να κατηγοριοποιεί τις ανθρώπινες προσπάθειες, να ταυτίζει την «επιτυχία» με τη χαρά στη ζωή και την «αποτυχία» με την καταστροφή.
Επιτυχία, αποτυχία, καριέρα, κοινωνική αποδοχή, στάτους, χρήματα. Πρέπει εδώ, πρέπει εκεί, πρέπει και παραπέρα. Η κοινωνία μάς εξαναγκάζει να ακολουθούμε συγκεκριμένους τρόπους ζωής, έχει μία συγκεκριμένη άποψη για τη λέξη επιτυχία.
Ας γράψω την άποψή μου: δεν υπάρχει αποτυχία!
Και η αποτυχία μία επιτυχία είναι. Δεν πέρασα σε ένα μάθημα, αλλά πήρα ένα μάθημα ζωής που θα με βοηθήσει να αντιληφθώ τα γνωστικά κενά και τις ελλείψεις μου.
Δεν απέτυχα. Απλώς βρέθηκα σε σχέσεις που δεν ήταν κατάλληλοι άνθρωποι, αλλά μου έδωσαν το έναυσμα να βελτιωθώ και εγώ περισσότερο.
Δεν απέτυχα. Απλώς γνώρισα έναν διαφορετικό τρόπο που δεν απέδωσε όπως ήθελα.
Δεν απέτυχα. Απλώς βίωσα μία ακόμα εμπειρία που θα τελειοποιήσει την ωρίμαση της προσωπικότητάς μου.
Η αποτυχία δεν υφίσταται. Είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα. Ζήσε ελεύθερα, πειραματίσου, δοκίμασε, προσπάθησε και ας μην έχεις το καλύτερο αποτέλεσμα. Διότι μόνο έτσι θα ζήσεις…
Επιμέλεια άρθρου: Ευγενία Κελαράκου
