Your e-articles

Αποτελεί έναν καινοτόμο και πρωτοπόρο συνθέτη ηλεκτρονικής μουσικής. Μετράει πάνω από σαράντα χρόνια μουσικής δημιουργίας. Σε ηλικία 13 ετών, έπειτα από προτροπή του πατέρα του, Μίκη Θεοδωράκη, τραγούδησε δίπλα στο πλευρό της Μαρίας Φαραντούρη στο Μπουένος Άιρες. Δίσκοι-σταθμοί του είναι η Νικοτίνη 5, 6 & 9 και το Nothing In Mind με τη συμμετοχή της Δήμητρας Γαλάνη. Σήμερα, φιλοξενώ στο your e-articles τον Γιώργο Θεοδωράκη.         

-Ποιες είναι οι αναμνήσεις από τα παιδικά σας χρόνια; 

Έζησα σε τρία διαφορετικά μέρη όταν ήμουν παιδί. Το πρώτο μέρος ήταν στο σπίτι μας στη Νέα Σμύρνη από το 1960 έως το 1970. Το επόμενο ήταν σε ένα ορεινό χωριό στην Αρκαδία, στη Ζάτουνα όπου ήταν εξόριστος ο πατέρας μου και ζούσαμε όλη η οικογένεια μαζί του από το 1968 έως το 1969. Και το τρίτο μέρος ήταν στο Παρίσι από το 1970 έως το 1974. Άρα, μεγάλωσα σε τρία διαφορετικά μέρη σε διαφορετικές συνθήκες.

-Υπάρχει κάποιο γεγονός που σας στιγμάτισε; 

Εμένα διχάστηκε η ζωή μου όταν ήρθαν και πήραν τον πατέρα μου το 1968 οι χουντικοί για να τον εξορίσουν στη Ζάτουνα. Από τότε ο ένας μου εαυτός κόλλησε στα 8 του χρόνια και δε συνέχισε να ωριμάζει. Και εκείνος που είμαι σήμερα.

-Η επίδραση της μουσικής στη ζωή σας;  

Η μουσική είναι η ερωμένη μου. Είναι η Τέλεια σχέση. Δε θα τσακωθώ ποτέ μαζί της. Δε θα διαφωνήσουμε ποτέ οι δυο μας και πάντοτε θα κάνουμε πολλά όμορφα παιδιά! Γράφω μουσική για να την ακούω. 

-Την ακούτε με διαφορετικό αφτί ως συνθέτης και με διαφορετικό ως ακροατής; 

Όχι. Την ακούω πάντοτε σαν ακροατής. Δεν περιμένω να ακούσω μια καινούρια μελωδία στο κεφάλι μου. Κάθομαι στα πλήκτρα και αυτοσχεδιάζω. Βέβαια, κι όταν θα την ακούσω πρώτη φορά στο κεφάλι μου είναι πάντοτε καλοδεχούμενη.

-Οι μουσικές σπουδές σας; 

Σπούδασα μουσική τεχνολογία σε πανεπιστήμιο στην Αμερική. Τον καιρό εκείνο σου έδιναν έναν υπολογιστή με τις σπουδές σου δια αλληλογραφίας. Έστησα λοιπόν το εργαστήριό μου στο σπίτι μας στην Αστόρια από το 1988 έως το 1990 και άρχισα τα μαθήματα διά αλληλογραφίας με το πανεπιστήμιο στη Βιρτζίνια. Μαζί με τον υπολογιστή με έμαθαν να φτιάχνω MIDI ενισχυτή.

-Είστε ο γιος του Μίκη Θεοδωράκη. Τι μνήμες έχετε από τον άνθρωπο αυτό;

Ο πατέρας μου ήταν πολύ μοντέρνος άνθρωπος. Θα μπορούσα να τον πω φίλο. Βέβαια ήταν κι αυστηρός… Κοντά του μεγαλώσαμε στα ταξίδια. Γυρίσαμε όλο τον κόσμο. Στα 13 μου με ανέβασε στη σκηνή να τραγουδήσω με την Μαρία Φαραντούρη στο Μπουένος Άιρες. Έκτοτε ήμουνα και εγώ μέλος της ορχήστρας του σε διάφορα πόστα. Στον ήχο, στο τραγούδι, στα κρουστά, στη διεύθυνση και στην ενορχήστρωση. Μέχρι που έφτιαξα το δικό μου στούντιο το 1978.

-Σας προκάλεσε άγχος μη τυχόν μεγαλώσετε στη σκιά του και ο κόσμος σας ταυτίσει μαζί του;

Ποτέ δεν είχα τέτοιου είδους σκέψεις. Βέβαια αποφεύγω να παίζω δικές του μελωδίες όταν αυτοσχεδιάζω. Εκτός και αν θα γράψω κάποιο δικό του κομμάτι. Είναι διαφορετικοί οι κόσμοι μας στη μουσική.

-Τα μουσικά ακούσματα που σας καθόρισαν; 

Ξένη μουσική. Ξένα συγκροτήματα της δεκαετίας του ’70.

-Οι συνθέτες που σας επηρέασαν; 

Οι Pink Floyd, οι Beatles, ο Eric Clapton και ο Michael Jackson. Από Κλασικούς ο Μπετόβεν και ο Στραβίνσκι. 

-Ο αγαπημένος σας δίσκος;

Από τον Πατέρα μου το Πνευματικό Εμβατήριο και το Canto General. Από τη ξένη μουσική το Imagine του John Lennon.

-Με ποια διαδικασία γράφετε μουσική;  

Στο στούντιο φτιάχνω καφέ μέχρι να ανάψουν τα συνθαισάιζερ. Κάθομαι και ψάχνω ήχους και ρυθμούς. Μόλις βρω το κομμάτι που έχω σημειώσει στο χαρτί πατάω για ηχογράφηση. Γράφω τη βάση λοιπόν από δυο συνθαισάιζερ μαζί. Καμιά φορά γράφω και τον οδηγό μαζί με την φωνή μου ταυτόχρονα.

-Πιστεύετε στο ταλέντο;

Μα το ταλέντο κάνει όλη τη δουλειά. Χωρίς αυτό δεν υπάρχει μουσική. Το γεγονός ότι το 100% στη μουσική είναι το ταλέντο μου και μονάχα το 50% είναι οι γνώσεις μου. Γράφω μουσική για να την ακούω μετά.

-Πώς αντιλαμβάνεστε τη σημερινή μουσική πραγματικότητα; 

Δεν ακούω ούτε ραδιόφωνο ούτε ψάχνω στον υπολογιστή για να δω κάτι καινούριο. Οπότε δεν έχω γνώμη.

-Έχετε κοινωνικές ανησυχίες;

Με ανησυχεί πολύ το χρήμα. Ξέρετε, είναι σα τον ναρκομανή που θέλει τη δόση του. Θα μπορούσαμε να βρούμε άλλο τρόπο και όχι το χρήμα. Είμαστε εθισμένοι σε αυτό. Σε λίγο θα βρεθούμε σε αδιέξοδο.

-Πώς κρίνετε την κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;

Αυτό τον καιρό με την καραντίνα χαίρομαι. Γιατί επιτέλους ζούμε όλος ο κόσμος όπως ζούσα και ζω εγώ. Σπίτι και δουλειά χωρίς παρέες. Χωρίς καν μια σύντροφο. Μακριά από επαφές.

-Πιστεύετε στον Θεό; 

Όχι. Πιστεύω στη φύση. Στην αρμονία του σύμπαντος. Είμαι επιστήμονας-εξερευνητής. Είμαι στην ομάδα SpaceX της NASA.

-Τι άνθρωπος είναι ο Γιώργος Θεοδωράκης;

Είπαμε. Η ζωή μου σταμάτησε στα 8 μου χρόνια. Έκτοτε μεγάλωσα το παιδί μου χωρίς αυτές τις περιπέτειες. Η κόρη μου από μικρή στόχευε τον ήλιο. Πράγμα που δεν κατάφερα εγώ. Είμαι λοιπόν ένας επαναστάτης χωρίς να γνωρίζει την δύναμή του.

-Τι ονειρεύεστε για το μέλλον; 

Μια καριέρα. Τίποτα άλλο.

-Τι ετοιμάζετε αυτή την περίοδο; 

Γράφω μουσική για τον υπολογιστή.

-Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν λέτε το όνομα Γιώργος Θεοδωράκης; 

Μια συναυλία!

-Κύριε Θεοδωράκη σας ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ σε ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο – 17/12/20