Άλλο ένα τέλος θητείας πλησιάζει φέτος παράλληλα με τη λήξη θητείας του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Γιούνγκερ. Πρόκειται για τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Μάριο Ντράγκι. Και έρχεται η διάδοχός του, Κριστίν Λαγκάρντ να αναλάβει τα ηνία. Τρία πρόσωπα που απασχόλησαν την Ελλάδα και όχι μόνο.
Ο Ντράγκι ανέλαβε το καθήκον του προέδρου της ΕΚΤ σε κρίσιμη κατάσταση για το ευρώ και την Ευρωζώνη, το 2011. Έμεινε ιδιαίτερα γνωστός με τη φράση του «whatever it takes» αναφερόμενος ότι θα κάνει ό,τι χρειαστεί για να σώσει το ευρώ, δίνοντας με τα λόγια του θετικό κλίμα στις αγορές. Κατά την 8ετή θητεία του αντιμετώπισε αποπληθωρισμό, πληθωρισμό άνω του 2% και γενικά σκαμπανεβάσματα δυσκολεύοντας έτσι το στόχο της ΕΚΤ που είναι πληθωρισμός κάτω αλλά πλησίον του 2% μεσοπρόθεσμα.
Όπως όλοι, έτσι και ο Ντράγκι είχε τους επικριτές του. Συγκεκριμένα, βρήκε αρκετούς αντίθετους στην στάση να υιοθετήσει χαλαρή νομισματική πολιτική, κάτι πρωτόγνωρο για την Ευρωζώνη. Πρόσφατα τα επιτόκια (Διευκόλυνση αποδοχής καταθέσεων) έφτασαν στο –0,5%, ασκώντας περεταίρω κριτική στον Ντράγκι, καθώς υπήρχαν οι απόψεις ότι πιέζονται οι τράπεζες, πλήττονται οι αποταμιευτές, υπάρχουν κίνδυνοι για φούσκα κ.λπ.
Καλώς ή κακώς έρχεται η ώρα της Λαγκάρντ γνώριμη από το ΔΝΤ. Η νέα πρόεδρος θα έρθει αντιμέτωπη με τις πολιτικές του Ντράγκι και θα πρέπει να αποφασίσει την τακτική που θα ακολουθήσει. Θα πρέπει να δώσει απαντήσεις στις αντιρρήσεις των πολιτικών του Ντράγκι και να επιλέξει το σωστό δρόμο. Προκειμένου να κερδίσει χρόνο έχει δηλώσει πως θα κάνει αναθεώρηση του «νομισματικού πλαισίου» της ΕΚΤ, λογικά εννοώντας τους στόχους και τα εργαλεία της ΕΚΤ. Κάτι παρόμοιο πραγματοποιεί και η FED στις ΗΠΑ.
Έτσι, από 1η Νοεμβρίου του 2019 η Λαγκάρντ θα αντικαταστήσει τον Μάριο Ντράγκι και θα δούμε το σχέδιο που θα ακολουθήσει.
