Σαρρής Δημήτρης, ο σημερινός καλεσμένος μας στο ”yourearticles΄΄, για την τελευταία συνέντευξη της χρονιάς. Θα γνωρίσουμε τόσο τον ίδιο όσο και το έργο του ”Ο Ήρωας του Μουντιάλ”, το νέο του βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος.
-Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας κάποια πράγματα για να σας γνωρίσουμε;
Είμαι ο Δημήτρης Σαρρής, ξεναγός στο επάγγελμα, λίγο μετά τα σαράντα μου. Μεγάλωσα στην επαρχία και αυτό το θεωρώ πλεονέκτημα από πολλές απόψεις. Αφού μετακόμισα στην Αθήνα, την τελευταία χρονιά του περασμένου αιώνα, είχα την τύχη να ξεκινήσω τα πολλά και μακρινά ταξίδια σε μικρή ηλικία λόγω μιας οικογενειακής συνθήκης – ο θείος μου ήταν ιδιοκτήτης ενός ιστορικού ταξιδιωτικού γραφείου. Παράλληλα σπούδαζα στη Νομική Αθηνών και βελτίωσα κι εμπλούτισα τις γνώσεις μου στις ξένες γλώσσες. Επίσης ολοκλήρωσα και τον κύκλο σπουδών μου στη μουσική μετά από 13 χρόνια στα ωδεία. Η Νομική, καλώς ή κακώς, παρέμεινε ένα κάδρο κρεμασμένο σε έναν τοίχο, αλλά ήταν και αυτό ένα κέρδος, γνώση κι εμπειρία. Αργότερα ήρθε ένα μεταπτυχιακό έρευνας στη σύγχρονη ιστορία και η σχολή ξεναγών. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των σπουδών έγινε στη Γαλλία και στα γαλλικά. Η δουλειά που ήδη έκανα μου έδινε την ελευθερία να αφιερώνω αρκετούς μήνες το χρόνο σε σπουδές, σε χόμπυ, σε μάθηση, κάτι που συνεχίζω ακόμα και τώρα.
Το 2010 είχα την πρώτη μου επαφή με την συγγραφή, όταν μου ανατέθηκε να γράψω έναν ταξιδιωτικό οδηγό για τη Γαλλία. Ακολούθησε η Νορβηγία και η Πολωνία αλλά δυστυχώς δεν υπήρξε συνέχεια. Η λογοτεχνική μου προσέγγιση των πραγμάτων ξεκίνησε το 2019 και έμελλε να αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
-Τι αγαπάτε, τι φοβάστε και τι έχετε χάσει σε αυτή τη ζωή;
Αγαπώ το διάλογο με τους ανθρώπους, το να μπορώ να γνωρίζω πράγματα συνεχώς, αγαπώ το να ακούω ιστορίες. Φοβάμαι τον επιφανειακό τεχνολογικό κορεσμό, την αλαζονεία, το ότι τα ξέρουμε όλα και τα έχουμε κάνει όλα και την έλλειψη ελεύθερου χρόνου, κάτι που αποκόπτει τους ανθρώπους και τους στοιχίζει σε έναν ανούσιο ατομικισμό. Δεν θα ήθελα να μου συμβεί να νιώθω έτσι. Όσο για το αν έχω χάσει κάτι, μπορώ να πω ότι η ζωή μας δίνει πράγματα συνεχώς, με ελλείψεις ίσως, με προβλήματα, με ανεκπλήρωτες επιθυμίες… Αλλά δύσκολα “χάνουμε” από τη ζωή. Δεν θεωρώ ότι έχω χάσει κάτι, αντίθετα, έχω δει κι έχω κάνει πολλά και για αυτό θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό.
-Aγαπημένοι συγγραφείς και λογοτεχνικές επιρροές;
Με γοητεύει οτιδήποτε κάνει λόγο για εποχές χαμένες ή για κόσμους μακρινούς. Θέλω διαβάζοντας να μαθαίνω. Αυτό το έχω βρει στον Καμύ, στον Ρόμπερτ Γκρέηβς, στην ταξιδιωτική λογοτεχνία του Τσάτγουιν, στη λαογραφία του Κιργίζιου Αϊτμάτοφ, στον εξωτισμό του Πιερ Λοτί και σε αρκετά έργα κυρίως Γάλλων και Ρώσων κλασικων συγγραφέων.
-Πολύγλωσσος και πολυταξιδεμένος λόγω επαγγέλματος, υπάρχει κάποια εμπειρία ζωής που βιώσατε σε κάποια άλλη χώρα η οποία θα σας μείνει χαραγμένη για πάντα στη μνήμη;
Δεν μπορώ έτσι αυθόρμητα να ξεχωρίσω μία συγκεκριμένη λεπτομέρεια ή ένα συμβάν. Υπάρχουν πολλές στιγμές από τα ταξίδια που θυμόμαστε και καταγράφουμε μέσα μας και δεν ξεχνάμε. Θυμάμαι για παράδειγμα μια ηλικιωμένη γυναίκα γονατιστή σε μια εκκλησία στη Γουατεμάλα να φωνάζει και να χειρονομεί θυμωμένη και δακρυσμένη μπροστά στο ξύλινο είδωλο ενός Αγίου. Μιλούσε τη γλώσσα των Μάγιας, μια από τις διαλέκτους των αυτοχθόνων και προφανώς εξέφραζε ένα τραγικό παράπονο, μια απελπισμένη επίκληση. Εκεί κατάλαβα πόση σημασία έχει για τον άνθρωπο να βρίσκει ένα στήριγμα για να μιλήσει, για να κατευνάσει τους φόβους που τον κατατρέχουν και τον στοιχειώνουν.
-Περνώντας στο έργο σας, πού αρχίζει και πού σταματάει η μυθιστορηματική αφήγηση στο βιβλίο σας «Ο Ήρωας του Μουντιάλ», είναι όντως τόσο περιθωριοποιημένοι οι άνθρωποι σε αυτές τις χώρες;
Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου είναι μυθιστορηματική αφήγηση αλλά ο βασικός άξονας είναι ένα πραγματικό γεγονός και μια τρέχουσα συγκυρία, αυτή του παγκοσμίου κυπέλλου. Όσο για το αν οι άνθρωποι αυτοί είναι περιθωριοποιημένοι μπορώ με βεβαιότητα να σας πω ότι η πραγματικότητα στις χώρες αυτές είναι αρκετά χειρότερη από ό,τι στις περιγραφές μου.
-Πώς εμπνευστήκατε το συγκεκριμένο έργο, προβήκατε σε έρευνα για να το γράψετε;
Εμπνεύστηκα από ένα άρθρο στον ξένο Τύπο που περιέγραφε σε ελάχιστες γραμμές το τι συνέβη σε έναν από τους χιλιάδες εργάτες στο Κατάρ. Αυτό με ταρακούνησε και με ευαισθητοποίησε κι άρχισα να ψάχνω και να διαβάζω περισσότερα. Έγινε λοιπόν μια έρευνα, ναι, κυρίως για να μάθω για την κοινωνική καταγωγή αυτού του ανθρώπου. Μέσα από αυτή τη διαδικασία το γραπτό μεγάλωνε κι έφτασε να γίνει μια νουβέλα.
-Πιστεύετε ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος και οι άνθρωποι να υπολογίζονται περισσότερο από το κέρδος;
Δεν γίνεται να ζήσουμε χωρίς να πιστεύουμε σε κάτι τέτοιο. Αλλιώς έρχεται η παραίτηση και η απελπισία. Βλέπουμε ήδη τα αποτελέσματα της ιδιοτέλειας και της πλεονεξίας σε όλα τα επίπεδα, από τις ανθρώπινες σχέσεις γύρω μας μέχρι τη διεθνή γεωπολιτική σκηνή.
-Περιληπτικά, τι θα διαβάσουμε στο έργο σας «Ο Ήρωας του Μουντιάλ», ταυτίζεστε με τους αδικημένους της ζωής;
Δεν είναι αυτοσκοπός η ταύτιση και η στοίχιση με μία συγκεκριμένη άποψη ή με μια κοινωνική τάξη. Σκοπός του βιβλίου είναι να μάθουμε για πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας. Μέσα από τις σελίδες προσπαθούμε να αποτυπώσουμε έναν αθέατο κόσμο εργαζομένων και αποκλεισμένων, κάτι που υπάρχει παντού, ακόμα και στη δική μας χώρα. Σε κάθε περίπτωση η γνώση φέρνει την ευαισθητοποίηση, αυτή είναι η γενική επιδίωξη.
-Ποια είναι τα μελλοντικά συγγραφικά σας σχέδια;
Υπάρχουν κάποια προσχέδια γραπτών που σχεδόν πάντοτε με οδηγούν σε ταξίδι, περιγραφή ταξιδιού, ή σε ιστορίες που βασίζονται σε εμπειρίες και γνώσεις από εξωτικούς τόπους. Ο άλλος κύκλος έμπνευσης είναι η Ιστορία, οπότε νομίζω ότι το επόμενο βιβλίο θα έχει άξονα το ιστορικό παρελθόν, αλλά πάλι θα διαδραματίζεται σε μακρινά μέρη. Για να είμαι πάντως πιο ειλικρινής κι ευθύς απέναντί σας, δεν είναι απλώς προσχέδια, υπάρχουν ήδη δύο έτοιμα, γραμμένα βιβλία που μάλιστα έχουν αποσπάσει επαίνους από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών.
-Και πριν σας αποχαιρετήσουμε, θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας μία ευχή για το νέο έτος;
Να αντισταθούμε όσο μπορούμε στην αδικαιολόγητη ταχύτητα και την συνεχή κινδυνολογία της εποχής μας και να έχουμε περισσότερο χρόνο ποιοτικό για πρόσωπα και πράγματα που αγαπάμε.
Περισσότερα για το βιβλίο και τον συγγραφέα: εδώ
Διαβάστε περισσότερες απόψεις για βιβλία και συνεντεύξεις συγγραφέων: εδώ
