Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών έχει φέρει σε αντιπαράθεση δύο αντίθετες ιδεολογικές τοποθετήσεις: εκείνης που μένει προσκολλημένη στην παράδοση επειδή αισθάνεται μία ζεστασιά και θεωρεί πως εκείνη είναι η ασφαλής συνέχιση και η δεύτερη εκείνη που θέλει να κάνει το άλμα της προόδου, αποδέχεται επιστημονικά δεδομένα και θεωρεί πως η εξέλιξη είναι βασική ανάγκη του ανθρώπινου πολιτισμού.
Θεωρώ πως αξίζει να αποδεχτούμε το γεγονός ότι δε θα επιστρέψουμε ποτέ στον τρόπο ζωής του 1950, του 1960, του 1970, οπότε πρέπει να συμβιβαστούμε με την εξέλιξη και τη ροή των πραγμάτων.
Αυτό πρέπει να καταστήσει σαφές ότι ακόμα και ο θεσμός της οικογένειας θα μεταβληθεί και θα εγκολπώσει νέες μορφές, καθώς ο τρόπος ζωής αλλάζει και οι ανάγκες της εξελίσσονται.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι η παραδοσιακή δομή της οικογένειας η οποία περιλαμβάνει το δίπολο των δύο φύλων βρίσκεται πλέον σε ύφεση και σε αυτό καμία υπαιτιότητα δε φέρει ο γάμος των ομοφυλόφιλων ανθρώπων. Καθημερινά από τα δελτία ειδήσεων διαπιστώνουμε την βαθιά κρίση που η ίδια βιώνει, με την αύξηση των διαζυγίων, τη μεγαλύτερη επιλογή στην εργένικη ζωή, τον μεγάλο αριθμό των μονογονεϊκών οικογενειών, την άνθιση της ενδοοικογενειακής βίας και στο χειρότερο σημείο, τις γυναικοκτονίες και τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις που ακούμε και διαβάζουμε καθημερινά.
Αυτό φανερώνει τη βαθιά κρίση που βιώνει ήδη η οικογένεια και αυτή δεν πρόκειται να την απειλήσει η νομιμοποίηση ενός δικαιώματος και η κατοχύρωση της ισονομίας των πολιτών, όπως ορίζει το άρθρο 4 του Συντάγματος.
Ο ίδιος ο θεσμός του γάμου παραμένει συντηρητικός παρά αυτό που πιστεύεται και ασχέτως του φύλου από το οποίο αποτελείται ο ίδιος. Είτε πρόκειται για ανθρώπους του ίδιου είτε του αντίθετου, προκαλεί μία καταστολή της ελευθερίας, συγκριτικά με κάποιον που επιλέγει να ζει εργένικα και δίχως δεσμεύσεις.
Οι ομοφυλόφιλοι άνθρωποι δεν είναι τα τέρατα, οι αποδιοπομπαίοι τράγοι μίας κοινωνίας και τα μισοτελειωμένα ερείπια που προσπαθεί να καταστήσει η Εκκλησία με τις αναχρονιστικές της θέσεις. Είναι άνθρωποι όπως όλοι, με έναν σεξουαλικό προσανατολισμό υγιή, με ανάγκες, με δικαιώματα, με ικανότητες και απαίτηση να σταματήσουν να αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Οι ομοφυλόφιλοι γονείς δεν είναι οι εχθροί της οικογένειας, τα ανήθικα πρόσωπα που επιθυμούν να διασαλεύσουν την ιερότητα της οικογένειας. Είναι άνθρωποι που μπορεί να καταλήξουν να γίνουν οι άγγελοι παιδιών κακοποιημένων και κακοποιημένων από πολλούς ετερόφυλους γονείς.
Οι γκέι γάμοι είναι μία κοινωνική εξέλιξη που θα κατοχυρώσει δικαιώματα μίας μειοψηφίας, η οποία όμως δικαιούται κάθε δικαίωμα στην ελεύθερη ζωή και επιλογή όπως και η πλειοψηφία. Είναι μία εξέλιξη που θα κατοχυρώσει δικαιώματα και αξιοπρέπεια, θα μειώσει το στίγμα, θα τοποθετήσει τη χώρα μας στο βάθρο των χωρών της Δυτικής Ευρώπης που έχουν κατοχυρώσει δικαιώματα και ελευθερίες. Και αυτό, θα είναι μία καινοτομία θετική που θα συμβάλλει στην αποδοχή των ανθρώπων και στην εξέλιξη της σκέψης και των αντιλήψεων.
