Είναι ευρέως αποδεκτό ότι η τροποποίηση της υγιεινοδιαιτητικής συμπεριφοράς και η υιοθέτηση υγιεινής διατροφής αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο στη θεραπευτική προσέγγιση του σακχαρώδους διαβήτη.
Ένα εξατομικευμένο, σύμμετρο και ορθολογικό σε ποιότητα και ποσότητα διατροφικό πλάνο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος στη ρύθμιση του σακχάρου των ατόμων που πάσχουν από διαβήτη, συνδυαστικά πάντα με την άσκηση και την φαρμακευτική αγωγή. Επιτυγχάνονται θετικές μεταβολικές επιδράσεις που συντελούν ουσιαστικά όχι μόνο στη γλυκαιμική ρύθμιση αλλά και στη διατήρηση και επίτευξη φυσιολογικού βάρους, στη ρύθμιση συνοδών καταστάσεων όπως η υπέρταση, η δυσλιπιδαιμία κτλ. και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Σύμφωνα με τις συστάσεις, ένα άτομο με διαβήτη μπορεί να καταναλώσει μεγάλο εύρος τροφών μέσα στο πλαίσιο μιας υγιεινής διατροφής, την οποία στην πραγματικότητα θα πρέπει να υιοθετεί ο γενικός πληθυσμός ανεξαρτήτως του διαβήτη.
Ας ρίξουμε μια ματιά στις βασικότερες συστάσεις της διατροφής που πρέπει να ακολουθούν τα άτομα με ή χωρίς διαβήτη:
- Κατανάλωση αποβουτυρωμένων προϊόντων (γάλα ή γιαούρτι περιεκτικότητας μικρότερης από 2% σε λιπαρά) για άτομα ηλικίας άνω των 2 ετών
- 5 μερίδες φρούτων και άφθονη χρήση λαχανικών ημερησίως
- Συχνή κατανάλωση οσπρίων και δημητριακών, ιδίως από αναποφλοίωτα προϊόντα που είναι πλούσια πηγή φυτικών ινών. Σύμφωνα με τις συστάσεις τα όσπρια πρέπει να καταναλώνονται 2 φορές εβδομαδιαίως.
- Χρήση ελαιολάδου αντί για σπορέλαια, φρέσκο βούτυρο ή σκληρές μαργαρίνες
- Ψάρι 2 φορές εβδομαδιαίως
- Κόκκινο κρέας 1 φορά εβδομαδιαίως
- Κοτόπουλο 2 φορές εβδομαδιαίως
- Περιορισμός των απλών υδατανθράκων, όπως της ζάχαρης
- Ο σωστός καταμερισμός των θρεπτικών συστατικών (υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, λίπη) στα γεύματα της ημέρας είναι απαραίτητος, ειδικότερα για τα τρόφιμα που είναι πηγές υδατανθράκων
- Αποφυγή κατανάλωσης των «διαβητικών» προϊόντων της αγοράς
- Αποφυγή κατανάλωσης τροφών με γλυκοτοξίνες (ΑGEs)
- Συνδυασμός της διατροφής με συστηματική και καθημερινή άσκηση (όταν αυτό είναι εφικτό)
Πηγές:
https://ede.gr/wp-content/uploads/2013/diatrofi.pdf
Επιμέλεια άρθρου: Ευγενία Κελαράκου