Ο πρώτος προσωπικός δίσκος από την Αλεξάνδρα Μπουνάτσα ονομάζεται “Εναν γύρο τον κόσμο” και κυκλοφορεί στο Spotify, το Youtube και όλες τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες. Σήμερα σε μία αποκλειστική συνέντευξη στο yourearticles.
-Τι σε ενέπνευσε να ξεκινήσεις να ασχολείσαι με το τραγούδι;
Το τραγούδι δεν ήρθε στη ζωή μου από έμπνευση αλλά εδραιώθηκε από πολύ μικρή ηλικία, όταν η γιαγιά μού μάθαινε τραγούδια για μεγάλους και με έβαζε να τα τραγουδάω στον απογευματινό καφέ στο εξοχικό μας όπου μαζευόταν όλη η γειτονιά. Αυτή ήταν και η πρώτη επαφή με κοινό. Από δύο χρονών. Θυμάμαι να τραγουδάω όλη μέρα στο σπίτι και να δοκιμάζω τη φωνή μου μεγαλώνοντας, να την εξελίσσω. Δεν θα ξεχάσω την ανακούφιση της αδερφής μου όταν επιτέλους έφυγα από το σπίτι για να μετακομίσω Αθήνα και θα υπήρχε ησυχία.
-Πώς ανακάλυψες το ταλέντο σου στη μουσική;
Το ότι είχα μία έφεση στη μουσική και κούρδιζα σωστά τη φωνή το ανακάλυψαν άλλοι για μένα κυρίως οι γονείς και οι δάσκαλοι μου. Με έγραψαν στο ωδείο όπου σε συνδυασμό με το σχολείο στο οποίο πήγαινα μου δόθηκαν ευκαιρίες να αναγνωρίσω την αγάπη μου για το τραγούδι και να συμμετέχω σε εκδηλώσεις. Με τα χρόνια και τις σπουδές πάνω στη μουσική απλά εξελίχθηκε κάτι που προϋπήρχε.
-Ποιοι καλλιτέχνες ή είδη μουσικής σε έχουν επηρεάσει περισσότερο;
Μου αρέσει πολύ η έθνικ μουσική αλλά με ποπ στοιχεία μιας και είμαι παιδί που γεννηθηκε τη δεκαετία των 90’. Ακούω πολύ λάτιν και αντίστοιχα ξένους τραγουδιστές. Έχω μελαγχολήσει με Loreena McKennitt και Secret Garden. Σαν άνθρωπος με κλασικές σπουδές λατρεύω να ακούω τις διόλου κλασικές συνθέσεις του Abel Korzeniowsky. Πηγαίνω στην όπερα αλλά ακούω και Yasmin Levy, έχω τραγουδήσει με τον Αντώνη Ρέμο αλλά και τους Nouvelle Vague. Στο spotify μου όμως, και το λέω περήφανα, θα βρεις όλα τα παραπάνω συν ελληνική λαϊκή και παραδοσιακή μουσική.
-Πώς θα περιέγραφες την προσωπικότητά σου με λίγες λέξεις;
Δυναμική, που κυνηγάει τα όνειρα της, θέτει στόχους και τους πετυχαίνει, με ενσυναίσθηση σε σημείο βλακείας, καθόλου καλή κριτής ανθρώπων.
-Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι ως προς την ερμηνεία και γιατί;
Έχει κάνει η Faouzia μία διασκευή στο “desert rose” του Sting και του Cheb Mami και αυτή την περίοδο μου έχει κολλήσει γιατί είναι μία δοκιμασία να το πετύχω και θέλω να τα καταφέρω.
-Ποια είναι η πιο αξέχαστη εμπειρία που έχεις ζήσει ως τραγουδίστρια;
Δυστυχώς μέχρι τώρα η πιο αξέχαστη εμπειρία δεν είναι θετική καθώς φέτος το καλοκαίρι σε μαγαζί που τραγουδούσα ένας άνθρωπος πνίγηκε από το φαΐ και πέθανε μπροστά στα μάτια μας παρά τις προσπάθειες μας να τον κρατήσουμε στη ζωή. Ελπίζω το μέλλον να επιφυλάσσει τόσο όμορφα πράγματα που θα καλύψουν σιγά σιγά εκείνη την εικόνα.
-Πώς νιώθεις όταν βρίσκεσαι στη σκηνή ή όταν τραγουδάς μπροστά σε κοινό;
Σα να είμαι στο σπίτι μου σε ένα μεγάλο τραπέζι με φίλους. Πάντα ήθελα να έχω μία μεγάλη παρέα. Να πηγαίνουμε μαζί διακοπές, να τρώμε, να είμαστε διαφορετικοί χαρακτήρες και να παίρνουμε ο ένας από τον άλλο. Αυτό ευτυχώς το κατάφερα μέσα από τις σχέσεις που δημιουργώ στα live με τον κόσμο. Δεν είναι λίγες οι φορές που θαμώνες σε μαγαζιά που παίζω έχουν γίνει καλοί φίλοι και στη ζωή.
-Πώς διαχειρίζεσαι το άγχος και την πίεση, είτε στη μουσική είτε στην προσωπική σου ζωή;
Όχι πολύ καλά. Με καταβάλει αλλά πάντα εκ των υστέρων. Ειδικά φέτος που η χρονιά ήταν πολύ απαιτητική, η πίεση τεράστια γιατί τα πάντα περνούσαν απ’ το χέρι μου και είχα την ευθύνη πολλών ανθρώπων πέρα από το τι θα παρουσιάσω καλλιτεχνικά στο κοινό, πολλές φορές μετά από 5 συνεχόμενα live το mental breakdown ήταν ακραίο. Αλλά το επέτρεπα στον εαυτό μου, επέτρεψα να κλάψω, να χαθώ από προσώπου γης, να το ζήσω. Γιατί κι αυτό μέρος της διαδικασίας ενδυνάμωσης χαρακτήρα είναι και πιστέψτε με, αυτή η δουλειά θέλει πολλά ψυχικά αποθέματα.
-Ποια είναι τα όνειρά σου για το μέλλον ως καλλιτέχνιδα;
Όπως φαντάζομαι κάθε ανθρώπου που έχει προσπαθήσει για κάτι τόσο πολύ στη ζωή του. Το προϊόν μου είμαι εγώ, τα τραγούδια, η φωνή μου.
Θα ήθελα ολοένα και περισσότερος κόσμος να τα μάθει, να τα αγαπήσει για να μπορώ να συνεχίζω να κάνω αυτό που αγαπάω γιατί έχω θυσιάσει τα πάντα. Θα ήθελα επίσης να εξελιχθώ ακόμα φωνητικά.
-Πώς σε επηρεάζει η μουσική στην καθημερινή σου ζωή;
Μου δίνει κουράγιο. Το καλύτερο παράδειγμα που έχω να δώσω είναι το αεροπλάνο. Φοβάμαι τρομερά τις πτήσεις και κυρίως την απογείωση. Βάζοντας την αγαπημένη μου μουσική, τον αγαπημένο μου τραγουδιστή στα ακουστικά εκείνη τη στιγμή, νιώθω ότι παίρνει λίγο από τον φόβο μου. Υπάρχουν και στιγμές όμως που δεν θέλω να ακούω τίποτα. Μετά από ένα δύσκολο live συνήθως ή μετά από πολλά συνεχόμενα. Το κακό με το να κάνεις κάτι που αγαπάς τόσο πολύ, επάγγελμα είναι αυτό. Δεν βρίσκεις εύκολα την αγαλλίαση που θα σου πρόσφερε σε άλλες περιπτώσεις.
-Τι κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου όταν δεν ασχολείσαι με τη μουσική;
Διαβάζω βιβλία που τα λατρεύω, τρώω μαζί με τους φίλους μου και αφιερώνω περισσότερο χρόνο στο σκυλάκι μου.
-Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θα ήθελες να μεταδώσεις μέσα από τη μουσική σου;
Λέει ένα τραγούδι που έχω γράψει τους στίχους “είμαι ο ήρωάς μου, άνθρωπος της γενιάς μου, ό,τι έχω ζήσει το έχω φοβηθεί”. Με αυτούς τους στίχους θέλω να πω σε όποιον διαβάζει αυτή τη συνέντευξη ή ακούει αυτό το τραγούδι ότι δεν είναι ο μόνος και δεν είναι μόνος σ’ αυτό που περνάει. Είμαστε πολλοί που μέσα από το μαύρο φτιάξαμε φως. Η δύναμη βρίσκεται μέσα μας και μπορούμε να τα καταφέρουμε.
-Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου ή στη ζωή σου, τι θα ήταν αυτό;
Να μη φοβόμουν τόσο πολύ να κάνω τα βήματα που έχω κάνει, να είχα περισσότερη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και να αναγνώριζα την αξία που πηγάζει μέσα από την προσπάθεια που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια.
–Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω θερμά για την συνέντευξη Αλεξάνδρα μας! Σου ευχόμαστε όλοι πολλές επιτυχίες!
Εγώ ευχαριστώ εσένα προσωπικά και το ηλεκτρονικό σας περιοδικό your e-articles, να είστε πάντα καλά!
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα – social media
✔ Spotify: εδώ
✔ iTunes/Apple Music: εδώ
✔ Deezer: εδώ
✔ Amazon Music: εδώ
✔Youtube: εδώ
✔Tik Tok: εδώ
✔Instagram: εδώ
✔Facebook page: εδώ
Διαβάστε περισσότερες συνεντεύξεις: εδώ
