Ένα κινηματοθέατρο με ιστορία!

Worth Your Click

Ένα κινηματοθέατρο με ιστορία!

Ποιος θα περίμενε ότι το συνοικιακό κινηματοθέατρο «Λάμπρος Κωνσταντάρας & Ρένα Βλαχοπούλου» στο Αιγάλεω θα μας έδινε δείγματα ιστορίας για το ίδιο το κινηματοθέατρο, αλλά και για την περιοχή!

Η αφορμή για την συγγραφή του συγκεκριμένου άρθρου ήταν η επίσκεψή μου μερικές φορές στον συγκεκριμένο χώρο, για να παρακολουθήσω μια ταινία. Γρήγορα παρατήρησα το όνομα, διάφορες εικόνες με τον Λ. Κωνσταντάρα και τη Ρ. Βλαχοπούλου, γνωστοί ηθοποιοί της προηγούμενης εποχής, καθώς και την ξεχωριστή διακόσμηση και λειτουργία του εν λόγω κινηματοθέατρου. Εντύπωση μου προκάλεσε και το κουδούνι που χτυπούσε, για να ξαναμπούμε στην αίθουσα μετά από το σύντομο διάλειμμα της ταινίας. Σκέφτηκα ότι αυτό θα πραγματοποιείτο και παλιότερα από διάφορες ιστορίες που είχα ακούσει. Επίσης, και τα καμαρίνια δεν πέρασαν απαρατήρητα!

Έτσι, ύστερα από συζήτηση με έναν από τους υπεύθυνους του κινηματοθεάτρου, τον Κιτσιανό Ευάγγελο, έμαθα αρκετά για την ιστορία του! Το κτίριο είναι αρκετά μεγάλο και ευρύχωρο και χτίστηκε το 1965. Στην αρχική του μορφή υπήρχαν οι δύο αίθουσες που υπάρχουν και τώρα, αλλά με διαφορετικά ονόματα, «ΒΥΖΑΝΤΙΟ» και «ΑΤΛΑΣ». Προβάλλονταν διάφορες ταινίες, ελληνικές και ξένες, καθώς και διάφορες θεατρικές παραστάσεις τύπου βαριετέ από διάφορες παραγωγές της εποχής.

Λίγο αργότερα, λόγω της κρίσης που χτύπησε τους κινηματογράφους την δεκαετία του 1970, μετατράπηκε σε κινηματογράφο προβολής αισθησιακών ταινιών κυρίως, για να επιβιώσει. Για την εποχή ήταν κάτι φυσιολογικό, διότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος να παρακολουθήσει το κοινό τέτοιες ταινίες. Ιστορία του κινηματοθεάτρου ήταν το γεγονός ότι είχε οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις της εποχής (συναυλίες, ομιλίες, μουσικοχορευτικές παραστάσεις, κ.λπ.), με τραγουδιστές, ηθοποιούς, χορευτές, πολιτικούς, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο Δημήτρης Μητροπάνος, ο Ανδρέας Παπανδρέου, οι αδερφές Μπρόγιερ και πολλοί άλλοι.

Την περίοδο 2001-2003 ήταν κλειστό για ανακαίνιση και επανέρχεται το 2004 ως θέατρο! Και εδώ θα μάθουμε γιατί οι δύο αίθουσες πήραν τα ονόματα των ηθοποιών Λάμπρος Κωνσταντάρας & Ρένα Βλαχοπούλου. Ύστερα από τελετή το 2008 με κύριους ομιλητές τον γιο του Λ. Κωνσταντάρα, κ. Δημήτρη Κωνσταντάρα, τον ηθοποιό κ. Ντίνο Καρύδη και τον τότε Δήμαρχο Αιγάλεω κ. Δημήτρη Καλογερόπουλο, δόθηκε στη μία αίθουσα το συγκεκριμένο όνομα. Η αίθουσα Ρένα Βλαχοπούλου, που είναι και μικρότερη, μετά από πρόταση του ηθοποιού Χάρη Ρώμα, που τον είχε βοηθήσει στην καλλιτεχνική του πορεία, πήρε το όνομα της ηθοποιού, δηλαδή «τιμής ένεκεν».

Από το 2015 λειτουργεί ξανά ως κινηματοθέατρο με ταινίες Α’ προβολής και είναι στη μορφή που το βρίσκουμε και σήμερα. Διαθέτει τα πλέον σύγχρονα μέσα προβολής και ήχου! Στην πρόσφατη θεατρική τους διαδρομή, οι αίθουσες έχουν φιλοξενήσει και φιλοξενούν διάφορες θεατρικές παραστάσεις και εκδηλώσεις, καθώς τις «εμπνέει» ο χώρος. Συνοπτικά αναφέρουμε τις κάτωθι: «Ο Τζακ Νίκολσον έστριβε τα τσιγάρα» με τους: Χάρη Ρώμα, Μαρία Κουρή, Πασχάλη Τσαρούχα, Μαρία Κωνσταντάρου, κ.ά. , «Η Αγία Πτήση», του Παναγιώτη Καποδίστρια (σκηνοθέτη και σεναριογράφου στις 7 Θανάσιμες Πεθερές κ.ά.) , «Ο Αρχοντοχωριάτης» του Μολιέρου με τον Κώστα Βουτσά, «Πάμε σαν Άλλοτε» με τους: Δέσποινα Στυλιανοπούλου, Γιώργο Παπαζήση, Λουίζα Μελίντα, κ.ά., «Ο Γερμανός Ξανάρχεται» και «Ποιος Φοβάται την Υπατία Καρυωτάκη» σε σκηνοθεσία Τόλη Παπαδημητρίου (γράφει και παίζει στη σειρά του ΑΝΤ1 με τίτλο «Μην Ψαρώνεις»), «Ο Μικρός Πρίγκιπας» και «Ο Θείος Σκρουτζ» σε σκηνοθεσία Σωτήρη Ταχτσόγλου και πολλές άλλες.

Απ’ ό,τι έμαθα, είναι ο μόνος από 21 κινηματογράφους που έχει παραμείνει στο Αιγάλεω, καθώς όλοι οι υπόλοιποι με το πέρασμα του χρόνου έκλεισαν και έγιναν ως επί το πλείστον σουπερμάρκετ. Οι παλαιότεροι συνήθως γνωρίζουν τα ιστορικά στοιχεία από τα κινηματοθέατρα. Οι νεότεροι τα μαθαίνουμε τώρα. Μια επίσκεψη αξίζει για όσους θέλουν να δουν κάτι διαφορετικό. Παρακάτω θα βρείτε πληροφορίες.