Συνέντευξη με τη Σαββέρια Μαργιολά: «Άνθρωπος ευαίσθητος σε βαθμό κακουργήματος»

Είναι μία από τις πιο άξιες ερμηνεύτριες της νέας γενιάς. Αποπνέει πηγαίο λυρισμό και έντονη ευαισθησία μέσα από τις ερμηνείες της. Προερχόμενη από μουσική οικογένεια με παράδοση στο χώρο της μουσικής βρέθηκε σε ηλικία μόλις δεκαεπτά ετών δίπλα στον σπουδαίο Τάκη Σούκα και τον Φάνη Μεζίνη. Με αφορμή την εμφάνισή της στη μουσική σκηνή Σφίγγα με τον ταλαντούχο Ζαχαρία Καρούνη φιλοξενώ στο Your e-articles την Σαββέρια Μαργιολά.

-Τι θυμάσαι από τα παιδικά σου χρόνια;

Έχω πολλές μνήμες, όμορφες μνήμες. Αυτές είναι το φυλαχτό μου και συχνά τρέχω πίσω, για να γεμίσω τις «μπαταρίες» μου. Δεν είναι τόσο οι συγκεκριμένες στιγμές, αλλά αυτό που τις περιέβαλε. Χρόνια με ανεμελιά, πολλή αγάπη και νοιάξιμο.

-Κατάγεσαι από μουσική οικογένεια. Πώς σε διαμόρφωσε αυτό;

Ο πατέρας μου και ο παππούς μου με έβαλαν από τα πρώτα μου χρόνια στον μαγικό κόσμο της μουσικής. Δίπλα τους είχα την ευκαιρία, πέρα από τις γνώσεις, να αναπτύξω το αισθητικό μου κομμάτι, κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό όχι μόνο στη μουσική αλλά γενικότερα στη ζωή.

-Διευκόλυνε καταστάσεις ή δημιούργησε εμπόδια;

Το αισθάνομαι σαν ευλογία που είχα την τύχη να μεγαλώσω μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον και βλέπω μόνο το θετικό σε αυτό. Όχι καταστάσεις, αλλά εμένα με διευκόλυνε το ότι η πληροφορία, η γνώση, η εμπειρία περνούσαν μέσα μου ακόμα και υποσυνείδητα, πράγμα που με βοήθησε να ανακαλύψω γρήγορα την αγάπη μου για τη μουσική και να βρω τα δικά μου πατήματα κάνοντας αυτό που με εκφράζει. Ήθελα να στηριχτώ στις δικές μου δυνάμεις και να βρω το χώρο μου μέσα στη μουσική. Αυτό κάνω από το ξεκίνημά μου μέχρι σήμερα.

-Ποια ήταν η καθοριστική στιγμή που σε έκανε να αντιληφθείς ότι θα ασχοληθείς με την μουσική;

Δεν υπήρξε τέτοια στιγμή. Στην πραγματικότητα, αυτό που συνειδητοποίησα μέσα στα χρόνια ήταν ότι δεν θα ήθελα να ασχοληθώ με κάτι άλλο πέρα απ’ τη μουσική. Ξεκίνησα επαγγελματικά έχοντας άγνοια κινδύνου θα έλεγα και με την αθωότητα και τον ενθουσιασμό μικρού παιδιού. Αυτά φυλάω καλά μέσα μου μέχρι σήμερα και παίρνω δύναμη. Μέσα από τις δυσκολίες του χώρου μετρήθηκα και μετριέμαι άπειρες φορές με τον εαυτό μου και πάντα ο φάρος είναι το καλό που κάνει μέσα μου η μουσική ό,τι κι αν συμβαίνει γύρω μου.

Τι ρόλο παίζει στη ζωή σου;

Την αισθάνομαι σαν δεύτερή μου γλώσσα. Μέσα απ’τη μουσική καταφέρνω να εκφράσω κομμάτια μου πολύ βαθιά και να επικοινωνήσω την αλήθεια μου με έναν διαφορετικό, αλλά πολύ ουσιαστικό τρόπο. Η μουσική είναι η ελευθερία της ψυχής μου.

-Ποια είναι τα εφόδια από τις μουσικές σπουδές;

Οι μουσικές σπουδές σού δίνουν τη δυνατότητα βαθύτερης κατανόησης και αποκωδικοποίησης της μουσικής και κάνουν εύκολη την  επικοινωνία και τη συνεννόηση μέσα στην ομάδα.

-Σπούδασες Κοινωνιολογία. Τι αποκόμισες;

Η γνώση για μένα είναι εξέλιξη. Ένιωσα την ανάγκη να καλλιεργηθώ και σε ένα διαφορετικό πεδίο. Η παρατήρηση της συμπεριφοράς των ανθρώπων μέσα στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο είναι κάτι που με γοητεύει. Οι σπουδές μου με βοήθησαν να αποκτήσω μια πιο σφαιρική εικόνα για όσα συμβαίνουν γύρω μας, αλλά και μέσα μας.

-Ποια είναι τα μουσικά σου ακούσματα;

Είναι ποικίλα. Έχω ακούσει και έχω μελετήσει πολύ την καλή ελληνική μουσική. Έχω ιδιαίτερη αγάπη σε ethnic ακούσματα και σε ορχηστρικούς δίσκους από την ξένη και ελληνική μουσική σκηνή.

-Οι καλλιτέχνες που έχουν αποτελέσει επιρροή;

Αδιαμφισβήτητα η Βίκυ Μοσχολιού, η Χάρις Αλεξίου, η Φλέρυ Νταντωνάκη, η Ελένη Βιτάλη, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Μανώλης Λιδάκης, ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο Ορφέας Περίδης, η Λιζέτα Καλημέρη, η Μελίνα Κανά και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Αυτοί είναι που μου έρχονται πρώτοι στο μυαλό, αν μιλήσουμε μόνο για Έλληνες καλλιτέχνες.

-Το τραγούδι που σε αντιπροσωπεύει;

Είναι πάρα πολλά. Αδύνατο να επιλέξω ένα.

-Ο δίσκος που ακούς τις δύσκολες στιγμές σου;

Το «Köln Concert» του Keith Jarrett, το «At home» του Avishai Cohen και το «Seven days of falling» από τους Esbjorn Svensson Trio.

-Πώς αισθάνθηκες όταν μόλις σε ηλικία 17 ετών βρέθηκες δίπλα στον Τάκη Σούκα και τον Φάνη Μεζίνη;

Το θυμάμαι σαν να ‘ταν χθες. Η πρώτη μου φορά στη σκηνή σε μια μπουάτ στην οδό Σόλωνος. Δεν είχα συνειδητοποιήσει ακριβώς τι πήγαινα να κάνω. Πήγα απλώς να τραγουδήσω με όλη τη χαρά του κόσμου μέσα μου. Η εμπιστοσύνη και η ηρεμία τους στις πρόβες το έκαναν μέσα μου να φαίνεται απλό. Μέχρι τη στιγμή της πρώτης μας παράστασης που έχω ακόμα κενά μνήμης από το τόσο τρακ που είχα. Ήταν μία πολύ ευαίσθητη και σημαντική εμπειρία για μένα.

-Ποια είναι η πιο ιδανική σου συνεργασία;

Αυτή στην οποία υπάρχει καλλιτεχνική και προσωπική χημεία και όλα χτίζονται με αγάπη χωρίς ίχνος ανταγωνισμού. Χαίρομαι πάρα πολύ που είχα την τύχη να το ζήσω στον υπέρτατο βαθμό με τον Θοδωρή Κοτονιά.

-Πώς αναλογίζεσαι το πέρασμα των χρόνων; Σε ενδιαφέρει τι είδους διαδρομή θα καλύψεις στο μουσικό χώρο;

Με ενδιαφέρει να κάνω αυτό το ταξίδι. Αυτό που θέλω είναι να αισθάνομαι γεμάτη και δημιουργική. Να κρατήσω το αγνό συναίσθημα που νιώθω για τη μουσική και να είμαι σε θέση να καταλαβαίνω τις δυνατότητές μου και τις ελλείψεις μου, για να εξελίσσομαι καλλιτεχνικά και προσωπικά. Είναι ευλογία αν καταφέρνω μέσα από την τέχνη μου να ακουμπήσω την ψυχή άλλων ανθρώπων. Αυτό άλλωστε είναι και το ζητούμενο σε κάθε μορφή τέχνης για μένα.

-Έχεις αισθανθεί ματαιόδοξη;

Όχι ευτυχώς (γέλια).

-Πώς χαρακτηρίζεις την κατάσταση στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδιδισκογραφία;

Όσον αφορά τη δισκογραφία, η κρίση δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα. Εδώ και αρκετά χρόνια οι δισκογραφικές εταιρείες δεν έχουν το ρόλο που είχαν στο παρελθόν με αποτέλεσμα να μειωθεί η παραγωγή των άλμπουμ, αφού τις περισσότερες φορές πια οι καλλιτέχνες επωμίζονται όλο το κόστος παραγωγής και όχι μόνο, κάτι που δεν είναι εύκολο για την πλειοψηφία των καλλιτεχνών. Από την άλλη, ζώντας στην εποχή του διαδικτύου αναγκαστήκαμε να βρούμε εναλλακτικούς τρόπος για την επικοινωνία και την παραγωγή της δουλειάς και του έργου μας. Αυτό έχει τα θετικά, αλλά και τα αρνητικά του. Έχοντας τη δυνατότητα άμεσης και ανέξοδης προβολής υπάρχει υπερπληροφόρηση και αυτό δημιουργεί ένα χάος. Παρόλα αυτά, αισθάνομαι πως βιώνουμε μια περίοδο καλλιτεχνικής δημιουργίας από πολλούς ταλαντούχους καλλιτέχνες και νομίζω πως οι άνθρωποι που ψάχνονται μπορούν και να ξεχωρίσουν τα όμορφα και καλαίσθητα πράγματα.

-Πώς κρίνεις την κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;

Βιώνουμε κρίση οικονομική, κοινωνική, πολιτισμική. Νομίζω πως η ημιμάθεια δημιουργεί το μεγαλύτερο πρόβλημα. Στην εποχή μας υπάρχει κρίση αξιών σε όλους τους τομείς. Επίσης, βλέπουμε γύρω μας  βία, ρατσισμό και αύξηση της εγκληματικότητας. Κυριαρχεί ο ατομισμός και η έλλειψη αλληλεγγύης. Ζούμε στην εποχή της ανάπτυξης του τεχνικού πολιτισμού και στην παρακμή του πνευματικού.

-Πιστεύεις στον Θεό;

Νομίζω πως η πίστη είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης. Πιστεύω ότι υπάρχει κάτι πέρα από μας όπως κι αν το ονομάζει ο καθένας μας.

-Τι είναι ο έρωτας;

Είναι ένα πανέμορφο παιχνίδι ανάμεσα στο εγώ το δικό μας και του άλλου. Μια κατάσταση που μας φέρνει κοντά απόλυτα «γυμνούς» και χωρίς άμυνες.

-Πότε θεώρησες τον εαυτό σου ευτυχισμένο;

Χθες, κάνοντας μια βόλτα στη θάλασσα.

-Τι άνθρωπος είναι η Σαββέρια;

Ευαίσθητος σε βαθμό κακουργήματος (γέλια).


-Ποιο είναι το προσωπικό σου καταφύγιο;

Οι δικοί μου άνθρωποι. Οι γονείς μου, τα αδέρφια μου, οι φίλοι μου. Σχέσεις με ανιδιοτέλεια και καθαρότητα.


-Ο μεγάλος σου φόβος;

Να μη συμβεί κάτι κακό στους ανθρώπους που αγαπώ. Είναι μια βαθιά μου ανησυχία που δυστυχώς όσο μεγαλώνω γίνεται εντονότερη.

-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω, υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;

Δεν μου αρέσει να μπαίνω σε τέτοια διαδικασία, γιατί ξέρω πως δεν έχω αυτή τη δυνατότητα. Προσπαθώ πάντα απ’ όσα ζω να βλέπω τη θετική πλευρά. Θεωρώ πως η κάθε μου επιλογή, σωστή ή λάθος, κάτι με έμαθε και κάπου με πήγε.


-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν άνθρωπο, για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;

 Να κάνει πάντα αυτό που αγαπάει και τον εκφράζει. Να έχει πίστη στον εαυτό του και στα όνειρά του ακόμα κι όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα είχε φανταστεί. Να λειτουργεί με αλήθεια και καλοσύνη και να δουλεύει σκληρά.


-Τι ονειρεύεσαι για το μέλλον;

Να έχουμε υγεία, για να βαδίζουμε ετούτη τη ζωή που είναι όμορφη και μια στάλα.

-Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο;

Την Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου θα βρεθούμε με τον αγαπημένο μου συνάδελφο Ζαχαρία Καρούνη στη μουσική σκηνή Σφίγγα στο πλαίσιο των φετινών μας παραστάσεων στην Αθήνα. Αμέσως μετά θα συνεχίσουμε με την ομάδα μου το χειμερινό μας tour με προσωπικές παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα. Παράλληλα, σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσω ένα καινούριο τραγούδι σε στίχους και μουσική της ταλαντούχας τραγουδοποιού Κωνσταντίνας Πάλλα. Επίσης, αυτόν τον καιρό ετοιμάζω με τεράστια χαρά και αγωνία ένα άλμπουμ που θα περιλαμβάνει τραγούδια του εμβληματικού Μίκη Θεοδωράκη.

-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα «Σαββέρια Μαργιολά»;

Θα είχε ενδιαφέρον να απαντήσει κάποιος άλλος αυτή την ερώτηση.

-Σαββέρια, σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ σε ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Επιμέλεια συνέντευξης: Ευγενία Κελαράκου

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...