Το «Πρότερον Θνητοί» γεννήθηκε μέσα από την ιδέα αξιοποίησης δεκάδων στίχων που έχουν δημοσιοποιηθεί μέσα από το stixoi.info, από τον προσωπικό λογαριασμό του Γιώργου Σ. Κόκκινου και από την πορεία των δεκαπέντε ετών ενασχόλησής του με την λογοτεχνία. Ο τίτλος αντλήθηκε από την ομιλία V και συγκεκριμένα στον τόμο από τα έργα του XV, της σειράς ομιλιών του Opera Omnia, του δογματικού θεολόγου Ωριγένη του Αδαμάντιου, ο οποίος μάλιστα αναθεματίστηκε από την Ε’ Οικουμενική σύνοδο για τα κηρύγματά του το 553 μ.Χ.
«πρότερον θνητοί ήσαν..» γράφει κάπου στην ομιλία του ο Ωριγένης, δηλαδή: «..γνωρίζαμε ότι ήταν θνητοί από πριν». Αυτό ακριβώς έδωσε το τίτλο σε αυτό το σουρεάλ, «σκληρό ροκ παραμύθι για μεγάλα παιδιά», όπως πρόσφατα το χαρακτήρισε φίλη και αναγνώστρια του βιβλίου γνωρίζοντας ότι θυμίζει κάτι μεταξύ Ερωτόκριτου και αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Κατά τον τρόπο που οι πρόγονοί μας καθιέρωσαν διαλόγους σε μια ιστορία αγάπης παρεμβάλλοντας τον «χορό» εντάχθηκε η χορωδία, ώστε να προμηνύει τα μελλούμενα στους ακροατές, αλλά και να παρέχει την πρόγευση άλλοτε του δραματικού κι άλλοτε του κωμικού στοιχείου μέσα στο έργο, αφού βρίθει συναισθηματισμών και μεταβολών από το κωμικό στοιχείο στην δραματουργία κι από τον ερωτισμό στην απόγνωση.
Μετά την τμηματική παρουσίαση του έργου σε πέντε τόμους που κυκλοφορεί ευρέως στο διαδίκτυο από τον Νοέμβριο του 2018 κι έπειτα – στο EBooks4Greeks.gr, στο OpenBook, στο Free-eBooks, στο Τwirpx.com και πρόσφατα στο Culture365.gr (εννέα μάλιστα χρήστες του Scribd το μεταφόρτωσαν στον προσωπικό τους λογαριασμό δημόσια προς διάθεση σε άλλους χρήστες και τους είμαι ευγνώμων) – το έργο εντάχθηκε όλο σε έναν τόμο τον Μάρτη του 2019 και διακινείται ελεύθερα προς ανάγνωση σε επίτομη μορφή 346 σελίδων που περιέχει όλους τους στίχους και τις φωτογραφίες των επιμέρους μερών του.
Στο βιβλίο του οποίου το εξώφυλλο είναι εικαστική δημιουργία του Γιάννη-Στέλιου Παππά ο οποίος συμμετέχει με ζωγραφικά του έργα κατά την εξέλιξη της ιστορίας μέσα στο βιβλίο έχουν συνεισφέρει επίσης η Μαρία Παρασκευοπούλου με φωτογραφίες της, η ηθοποιός Σπυριδούλα-Υρώ Γιολδάση δύο αξιοσημείωτα τετράστιχα στον επίλογό του με τα οποία κλείνει η δραματική αυτή η ιστορία, ενώ έχει χρησιμοποιηθεί κι ένας στίχος στο τέλος του βιβλίου του αείμνηστου ποιητή Σπήλιου Παπαγιαννόπουλου ως φόρος τιμής, μιας και υπήρξαμε στενοί ηλεκτρονικοί φίλοι στο ξεκίνημα της καριέρας μου στηρίζοντάς με.
Το «Πρότερον Θνητοί», στην επίτομη έκδοση των 346 σελίδων, συμμετέχει στο διαγωνιστικό τμήμα του ευρωπαϊκού προγράμματος θεατρικών έργων Eurodram 2020 European network for drama in translation, ως πρωτότυπο θεατρικό έργο γραμμένο στην ελληνική γλώσσα. Έχουν φιλοξενήσει παρουσίαση του βιβλίου (μεταξύ άλλων) οι τοπικές εφημερίδες «Αμαρυσία» και «Κηφισιά», ενώ ήδη έχει συγκεντρώσει θετικά σχόλια αναγνωστών. Προβλήθηκε σε συνέντευξή μου το 2019 στο περιοδικό FreeMinds.gr, καθώς και στην ειδική έκδοσή του Braille για ανθρώπους με προβλήματα όρασης, το οποίο επίσης διανέμεται δωρεάν σε δύο ηλεκτρονικά σημεία διάθεσης, το eBooks4Greeks.gr καθώς και μέσα από τον προσωπικό μου λογαριασμό στο Academia.edu.
To στόρι είναι μια ερωτική ιστορία ανάμεσα στους πρωταγωνιστές. Επισημαίνεται όμως ότι από την εξέλιξη της υπόθεσης δεν περιλαμβάνει ερωτικές σκηνές, αλλά θα λέγαμε ότι περιορίζεται στα συναισθήματα των τριών πρωταγωνιστών του: του Υάκινθου, της Υεμένης και της Οφηλίας. Ο Υάκινθος γνωρίζει και ερωτεύεται την Υεμένη κάτω από αντίξοες συνθήκες. Εκείνη είναι σερβιτόρα κι εκείνος ταχυδρόμος. Κατά την πορεία του έργου χωρίζουν. Παρεμβάλλεται το μυθικό στοιχείο (η Νυχτερίδα/νεράιδα και ο Ποιητής/οιωνός) για να ξανασμίξουν. Αυτό πετυχαίνει για λίγο, μετά χωρίζουν οριστικά. Η Υεμένη παντρεύεται άλλον και κάνει μαζί του παιδιά και ο Υάκινθος γνωρίζει και ερωτεύεται την Οφηλία, η οποία είναι φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη, έχοντας μαζί της μια μεγάλη διαφορά ηλικίας.
Έπειτα, ο Υάκινθος με την Υεμένη συναντιούνται πάλι τυχαία μετά από μια δεκαετία στον Εθνικό κήπο της Αθήνας, εκεί που υποτίθεται γνωρίστηκαν και ξανασμίγουν αφήνοντας πίσω την οικογένειά της η Υεμένη. Φαίνεται όμως ότι πάλι δεν μπόρεσε να προχωρήσει σωστά το ειδύλλιο μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να χαθεί για πάντα η Υεμένη. Το μυθικό/θεϊκό στοιχείο, αυτή τη φορά της θεάς Αφροδίτης, παίζει καθοριστικό ρόλο ως προς το τι απέγινε η πρωταγωνίστρια. Δίνει τις απαντήσεις σε ρητορικά ερωτήματα – θα λέγαμε – περί ψυχής, ζωής μετά θάνατον, πίστης και ελπίδας. Ως θεατρικό έργο αποτελεί φανταστική ιστορία και δεν συνδέεται με αληθινά πρόσωπα ή καταστάσεις.
Γιώργος Σ. Κόκκινος
Πρότερον Θνητοί Επίτομον – Erstwhile Mortals – Compendium
