Γιώργος Τσιβελέκος,ο σημερινός μας καλεσμένος στο your e-articles. Ένας άνθρωπος χαρισματικός, ευγενικός και πνευματώδης που η ποιητική και συγγραφική του κληρονομιά αποτυπώνει τον πλούσιο εαυτό του, τις ανησυχίες του, τις αναζητήσεις του και τις αξίες που πρεσβεύει. Τα μηνύματα που θέλει να μεταφέρει δεν είναι τίποτε άλλο παρά η απεικόνιση της αυθεντικότητας του πνεύματος και της ανάδειξης των σημαντικών πτυχών της ζωής. Θα τον γνωρίσουμε και θα μας μιλήσει για το έργο του «Οι τρεις μικροί Αι Βασίληδες» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ελκυστής.
• Θα ήθελες να μοιραστείς κάποια πράγματα για εσένα, ώστε να σε γνωρίσουμε; Τι άνθρωπος είναι ο Γιώργος Τσιβελέκος;
Το βιογραφικό μου το έχω παραθέσει πολλές φορές σε άλλες συνεντεύξεις μου, αναγράφεται στα αφτιά των βιβλίων μου και είναι αναρτημένο και στο διαδίκτυο. Επομένως, εδώ θα ήθελα να γράψω απλώς κάτι που εκφράζει το πώς νιώθω αυτόν τον καιρό… Είμαι ένας άνθρωπος, μάλλον ρομαντικός, που δεν του αρέσει η πραγματικότητα και νιώθει να ακροβατεί μεταξύ του ονείρου και της πεζότητας, με τις πτώσεις να είναι πολλές φορές πολύ ψυχοφθόρες και κουραστικές. Επίσης, είμαι ένας άνθρωπος που μάλλον μπορεί να τον γνωρίσει κάνεις καλύτερα μέσα από τα βιβλία του, παρά από τη ζωντανή επαφή, διότι δεν είμαι και πολύ εξωστρεφής. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει πως αν δε νιώσω άνετα και ασφαλής, ότι δεν ανοίγομαι στους άλλους. Εξάλλου, και η ίδια η συγγραφή είναι ένας τρόπος «ανοίγματος», αφού γίνεται κατάθεση ψυχής και πνεύματος.
• Τι αποτέλεσε έμπνευση για την συγγραφή του «Οι τρεις μικροί Αι Βασίληδες»;
Η πολύ απλή ερώτηση αν υπάρχει ο Άγιος Βασίλης και τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα… το αληθινό γεγονός που περιγράφω στις σελίδες 58-61 και το έχω ζήσει εγώ όταν ήμουν παιδί!
• Πώς αποφάσισες να καταπιαστείς με ένα θέμα, που έχει μεγαλύτερη ισχύ σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο και όχι σε ένα θέμα γενικότερου περιεχομένου;
Καλώς ή κακώς η έμπνευση δε συμβαδίζει πάντα με τις όποιες ορθολογικές επιλογές θα θέλαμε να κάνουμε… Η έμπνευση μου επίταξε να γράψω μια ιστορία που θα εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια των χριστουγεννιάτικων εορτών και διακοπών και εγώ απλά την ακολούθησα, χωρίς να με ενδιαφέρει αν θα είναι πάντα επίκαιρο το βιβλίο ή όχι. Εξάλλου, το θέμα του θεωρώ πως απλά εκκινεί από τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, που είναι η πιο κατάλληλη για να γίνει λόγος για τη μαγεία, τα θαύματα, τη συγχώρεση και τη γενναιοδωρία, και ότι στην πραγματικότητα αφορά κάτι γενικότερο και ανάγεται σε κάτι γενικότερο… Αφορά την αλλαγή που πρέπει να επέλθει στην καθημερινότητά μας.
• Ποιο μήνυμα θέλησες να περάσεις στους αναγνώστες σου ως ο συγγραφέας Γιώργος Τσιβελέκος;
Πως τα θαύματα μπορούμε να τα κάνουμε εμείς. Πως μπορούμε να γίνουμε το θαύμα του άλλου. Αρκεί να έχουμε ενσυναίσθηση και να είμαστε καλοσυνάτοι και γενναιόδωροι και να το δείχνουμε με πράξεις και όχι μόνο στα λόγια. Αυτό κυρίως. Διαφορετικά, υπάρχουν κι άλλα επιμέρους μηνύματα…
• Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που θεωρείς σημαντικά για ένα καλό παιδικό βιβλίο;
Να περνάει σημαντικά μηνύματα και να προάγει αξίες και ιδανικά χωρίς να γίνεται διδακτικό και να κουνάει το δάχτυλο.
• Πέρα από την συγγραφή του βιβλίου έχεις εκδώσει και δύο ποιητικές συλλογές «Έρως νικημένε μάχαν» και «Ο επιμένων έρωτας νικά». Τι σημαίνει για εσένα έρωτας και ποια η σημασία του στις σχέσεις;
Καταρχήν, ο έρωτας έχει πολλές πλευρές και στάδια. Επομένως, ο έρωτας δεν μπορεί να σημαίνει μόνο ένα πράγμα. Σε κάθε φάση σημαίνει και κάτι διαφορετικό. Τη μία μπορεί να είναι πόνος και την άλλη η μεγαλύτερη ευτυχία. Αυτό ακριβώς θεωρώ πως αποτυπώνεται στις δύο μου συλλογές, στις δύο μου ωδές στον έρωτα, όπως τις έχουν χαρακτηρίσει αναγνώστες τους (και τους ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό).
• Τι συναισθήματα βιώνεις κατά τη διαδικασία της συγγραφής ενός βιβλίου μέχρι και την ολοκλήρωσή του; Πώς νιώθεις όταν το έργο σου έχει ανταπόκριση στο αναγνωστικό κοινό;
Και ευχάριστα και δυσάρεστα, με τα πρώτα όμως να υπερτερούν σε μεγάλο βαθμό. Καταρχάς, υπάρχει η χαρά της δημιουργίας και της αξιοποίησης του χρόνου με τρόπο παραγωγικό. Δεύτερον, υπάρχει η ανακούφιση που προσφέρει η συγγραφή από το όποιο φορτίο… Όμως, μπορεί να προκύψει και κάποιος εκνευρισμός σε κάποιο σημείο που εμποδίζει την εξέλιξη της πλοκής και χρήζει επίλυσης, η οποία πολλές φορές θυμίζει σπαζοκεφαλιά, και αμφιβολία ή ανασφάλεια για τη γενικότερη αξία του έργου… Όμως, αυτά ξεπερνιούνται με τη στήριξη έμπιστων ατόμων, και εδώ επιστρέφουμε και πάλι στα θετικά… Όταν ολοκληρώνεται ένα έργο, ένα όνειρο, η υπερηφάνεια και το «γεμάτο» συναίσθημα είναι άνευ προηγουμένου. Όπως και η χαρά του μοιράσματος της δουλειάς, του κόπου και της κατάθεσης ψυχής και νου… Πόσο μάλλον όταν αυτό συμβαίνει με μια ζεστή αγκαλιά από το αναγνωστικό κοινό. Η ευγνωμοσύνη, η ζεστασιά και το «γέμισμα» δεν περιγράφονται… Βέβαια, να συμπληρώσω κιόλας και το συναίσθημα της ανυπομονησίας και του ενθουσιασμού που υπάρχει όσο βρίσκεται το βιβλίο υπό έκδοση, όταν φτιάχνεται το εξώφυλλο και γενικότερα γίνεται και η σελιδοποίηση και όταν πηγαίνει εντέλει στο τυπογραφείο… Όπως και τη συγκίνηση, φυσικά, που υπάρχει όταν το κρατάς για πρώτη φορά στα χέρια σου ολοκληρωμένο αλλά και όταν λαμβάνεις πολύ καλές κριτικές…
• Ποια είναι αξία του βιβλίου κατά τη γνώμη σου; Γιατί θα εξακολουθεί να γοητεύει πάντα η ανάγνωσή του, ακόμη κι αν έχουμε εισέλθει τόσο ενεργά στην ψηφιακή εποχή;
Κακά τα ψέματα, το βιβλίο ψυχορραγεί. Τόσο οι οικονομικές συνθήκες όσο και οι κοινωνικές όχι απλά δεν ευνοούν την ανάγνωση βιβλίων, αλλά δεν την επιτρέπουν κιόλας δυστυχώς. Άλλη μία παράμετρος είναι ο χρόνος, ο περιορισμένος ελεύθερος χρόνος πλέον. Ή ακόμα και αν υπάρχει, δεν είναι βέβαιο πως υπάρχει και η απαραίτητη συγκέντρωση για την ανάγνωση ενός βιβλίου με τις τόσες έγνοιες και τα τόσα προβλήματα τριγύρω και κυρίως την τεχνολογία και τα ψηφιακά μέσα που αποσπούν σε υπερβολικό βαθμό την προσοχή, εκτός και από τον χρόνο φυσικά… Παρ’ όλα αυτά, ναι, το βιβλίο θέλω να πιστεύω πως θα εξακολουθήσει να γοητεύει, γιατί πολύ απλά θα υπάρχουν άνθρωποι που θα αντιλαμβάνονται την αξία του και θα γοητεύονται από αυτήν. Άνθρωποι ρομαντικοί ίσως, κόντρα στους σκληρούς καιρούς. Άνθρωποι με πλούσιο εσωτερικό κόσμο. Γιατί το βιβλίο αυτό κάνει. Τρέφει το πνεύμα και την ψυχή και οι άνθρωποι αυτοί το έχουν ανάγκη, όπως το χρειάζονται και όλοι κανονικά και που αν το είχαν, θα ήταν καλύτερος ο κόσμος μας. Έχουν ανάγκη να ταξιδεύουν νοερά σε νέους κόσμους, σε νέες ζωές και εμπειρίες, σε πρωτόγνωρες περιπέτειες, σε βαθιά συναισθήματα και σκέψεις, στη γνώση… Έχουν ανάγκη τη μυρωδιά των κιτρινισμένων φύλλων και την αίσθηση του χαρτιού στα χέρια, του γεμάτου κάτι παραπάνω από γράμματα… Η αξία του βιβλίου, εν ολίγοις, έγκειται στην εξύψωση του πνεύματος, της παιδείας, του πολιτισμού και της ανθρωπιάς. Έγκειται στην εξάλειψη των προβλημάτων. Γιατί η ρίζα κάθε προβλήματος βρίσκεται στην έλλειψη γνώσης, ευαισθησίας και παιδείας, και το βιβλίο μπορεί να τα φέρει και τα τρία και ακόμα περισσότερα.
• Για εσένα τι είναι σημαντικό στη ζωή αυτή; Ποιες αξίες;
Η υπέρτατη αξία για εμένα είναι η υγεία. Η υγεία είναι το εισιτήριο της ζωής μας. Χωρίς αυτήν, δεν υπάρχει ζωή. Έπειτα η αγάπη, το ενδιαφέρον και το νοιάξιμο. Όταν δεν τα έχει αυτά ο άνθρωπος, φθείρεται και φθείρει και τους άλλους με τη σειρά του και εκπέφτει η ζωή. Τρίτον, η δικαιοσύνη και η πραγματική ισότητα. Θεωρώ πως είναι πολύ σημαντικό να έχουν όλοι οι άνθρωποι πρόσβαση στα απαραίτητα για μια αξιοπρεπή ζωή και όχι οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι…
• Κλείνοντας, ποια είναι τα μελλοντικά συγγραφικά σου σχέδια;
Πολλά και διάφορα, αν το επιτρέψουν οι δύσκολοι καιροί για… συγγραφείς.
Σε ευχαριστούμε γι’ αυτήν την όμορφη συζήτηση.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ κι εγώ, Ελένη, γι’ αυτήν την ευκαιρία να πω κι άλλα πράγματα για εμένα, τα βιβλία μου αλλά και γενικότερα για τη Λογοτεχνία και τη ζωή…
Η αξία του βιβλίου έγκειται στην εξύψωση του πνεύματος, της παιδείας, του πολιτισμού και της ανθρωπιάς. Έγκειται στην εξάλειψη των προβλημάτων. Γιατί η ρίζα κάθε προβλήματος βρίσκεται στην έλλειψη γνώσης, ευαισθησίας και παιδείας.
Γιώργος Τσιβελέκος
Γιώργος Τσιβελέκος, το πλήρες βιογραφικό του συγγραφέα και το βιβλίο του: εδώ
Για περισσότερες απόψεις βιβλίων και συνεντεύξεις συγγραφέων: εδώ
