Υπάρχουν βιβλία που σου κρατούν καλή παρέα. Κι υπάρχουν κι εκείνα που σου πιάνουν το χέρι και σου λένε: «Δεν είσαι μόνος σου». Οι «Συγχορδίες Καρδιάς» της Μαίρης Ελευθεριάδου, που κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις «Οσελότος», ανήκουν με μάτια κλειστά στη δεύτερη κατηγορία.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που εστιάζει στην Αναστασία και τη Λίζα, αλλά και στην ευρύτερη παρέα τους, με δύο ακόμα κοπέλες, την Αμαλία και την Ηλέκτρα, που γνωρίσαμε αναλυτικά στα προηγούμενα βιβλία της συγγραφέως. Με τις «Συγχορδίες Καρδιάς», η Μαίρη κλείνει αυτόν τον κύκλο της παρέας, που μαζί τους παίρνουν και τα κομμάτια εμάς, των αναγνωστών, που δεθήκαμε μ’ εκείνους.
Για να γίνω πιο συγκεκριμένη, η ιστορία αρχίζει με μια ηλικία μεταβατική, φορτισμένη, μπερδεμένη και ταυτόχρονα, γεμάτη ζωή: εκείνη των φοιτητικών χρόνων και των πρώτων βημάτων στην ενήλικη πραγματικότητα. Η συγγραφέας καταφέρνει να αποτυπώσει με συγκινητική ακρίβεια αυτό το μετέωρο βήμα ανάμεσα στο «ποιοι είμαστε» και στο «ποιοι πάμε να γίνουμε». Στην αλήθεια που ταλανίζει κάθε νέο μόλις μπει στο πανεπιστήμιο, μόλις βγει από εκείνο και τι γίνεται με το αύριο.
Αυτό που με άγγιξε περισσότερο ήταν η αυθεντικότητα του βιβλίου. Δεν προσπαθεί να ωραιοποιήσει καταστάσεις ή να δώσει απαντήσεις, αλλά να δείξει την αλήθεια όπως είναι: με τις ανασφάλειες, τις ενδόμυχες αλήθειες – φοβίες του καθενός, τις φίλες που γίνονται οικογένεια, τους έρωτες που σε αλλάζουν, αλλά κι εκείνους που ήρθαν για να μείνουν, και τις διαδρομές -κυριολεκτικές και ψυχικές- που διαμορφώνουν τον εαυτό μας. Ένας καθρέφτης για όλους μας που βρεθήκαμε με τις αποσκευές μας γεμάτες όνειρα, φόβους και εκκρεμότητες καρδιάς.
Η συγγραφέας έχει την ικανότητα να μετατρέπει ακόμα και μια απλή βόλτα ή μια συζήτηση μεταξύ φίλων σε μια σκηνή γεμάτη νόημα. Τα μέρη που περιγράφει -από το πιο απλό σπίτι ως το πιο όμορφο τοπίο- δεν λειτουργούν απλώς ως φόντο αλλά ως ενεργά κομμάτια της αφήγησης, σαν να έχουν τη δική τους ψυχή. Όλα υφαίνονται με μια γραφή ευαίσθητη, ειλικρινή, μεστή από συναίσθημα χωρίς περιττούς μελοδραματισμούς. Επίσης, κάτι που αξίζει να σημειωθεί, είναι ότι η γραφή της είναι σαν μουσική. Καθόλου τυχαίο αν αναλογιστούμε πόσα τραγούδια υπάρχουν σε ολόκληρο το βιβλίο. Απαλή σαν μελωδία, και σε κάθε αφήγηση υπάρχει η κατάλληλη μουσικότητα με τις σωστές λέξεις και εικόνες.
Τέλος, μ’ αυτό το βιβλίο, ένα είναι βέβαιο: κάνεις πολλά ταξίδια! Δεν περιγράφει απλώς μέρη, τα κάνει να τα ζεις. Αναφέρθηκαν πολλά όμορφα μέρη, κι είναι σα να πήγαμε και εμείς οι αναγνώστες μια βόλτα από ‘κει. Βίωσα κάθε σελίδα με τους ήρωες και αυτό είναι μια πραγματικότητα.
Οι «Συγχορδίες Καρδιάς» δεν είναι απλώς ένα νεανικό μυθιστόρημα. Είναι μια ωδή στην πιο ευάλωτη δεκαετία της ζωής μας, ένα κάλεσμα να αγαπήσεις: πρώτα τον εαυτό σου και έπειτα τους ανθρώπους και τον κόσμο γύρω σου. Και γι’ αυτό το λάτρεψα. Μακάρι να παραδειγματιστούμε όλοι και να αφηνόμαστε πάντα σε «συγχορδίες καρδιάς».
. Οι «Συγχορδίες Καρδιάς» της Μαίρης Ελευθεριάδου, από τις Εκδόσεις «Οσελότος»: εδώ
Διαβάστε περισσότερα άρθρα και συνεντεύξεις συγγραφέων: εδώ
