Να αυτοκτονήσω ή να φτιάξω καφέ;

Το περίφημο αυτό ρητορικό ερώτημα του Γάλλου συγγραφέα Άλμπερ Καμύ φανερώνει το υπαρξιακό ερώτημα του ίδιου του ανθρώπου, ο οποίος βρίσκεται μπροστά στο αδιέξοδο της ζωής του.

Η αυτοκτονία είναι η πράξη με την οποία ένας άνθρωπος τερματίζει μόνος του τη ζωή του. Οφείλεται σε ψυχική πάθηση, δυσάρεστα προσωπικά γεγονότα, απογοητεύσεις κάθε είδους, αλλά και προσωπικών προβλημάτων του κάθε ανθρώπου. Ο άνθρωπος οδηγείται σε αυτή, όταν αισθάνεται ότι δεν έχει διέξοδο και θεωρεί πως δεν είναι δυνατόν να βρεθεί λύση για αυτό που τον προβληματίζει.

Η αυτοκτονία μελετήθηκε από πολλές ιδεολογίες, φιλοσοφικά ρεύματα και αντιλήψεις. Ο στωικισμός θεωρούσε πως ο κάθε άνθρωπος μπορεί να τερματίσει τη ζωή του, όταν κρίνει πως εκείνη δεν του προσφέρει τίποτα καλό, ενώ άλλες θρησκείες την αντιμετώπισαν ως αμαρτία, επειδή για εκείνους φανέρωνε έλλειψη εμπιστοσύνης προς τον Θεό. Ισχύει τελικά η σκέψη πολλών πως «η αυτοκτονία είναι μία καθαρά προσωπική υπόθεση και έχεις δικαίωμα να την πράξεις, καθώς αφορά εσένα;»

Η αυτοκτονία, καταρχάς, είναι μία παντοτινή λύση σε ένα προσωρινό πρόβλημα. Δεν υπάρχει πρόβλημα που να μπορείς να το λύσεις με το να αφαιρέσεις την ίδια σου την ύπαρξη, δεν υπάρχει βελτίωση και απαλλαγή από τον πόνο, όταν εσύ ο ίδιος αποφασίζεις να στερήσεις τη ζωή σου από εσένα και αρνείσαι εντελώς την ελπίδα. Μένοντας σε αυτή τη ζωή και προσπαθώντας, βλέπεις πως όλα αλλάζουν και όλα μπορούν να ανατραπούν προς το καλύτερο, όταν δεν το περιμένεις. Αρνείσαι από τον εαυτό σου την ελπίδα και τον οίκτο. Τον βυθίζεις σε μία παντοτινή κατάσταση για ένα γεγονός που θα έχει εναλλακτικές λύσεις.

Η αυτοκτονία είναι μία καθαρά προσωπική υπόθεση; Αν έχω πάρει δηλαδή την απόφαση να τερματίσω τη ζωή μου, αυτό δε θα έχει αρνητικές συνέπειες και δε θα δώσει αφόρητο πόνο στην οικογένεια, τους γονείς μου, τους φίλους μου, τα παιδιά μου, τους ανθρώπους που με νοιάζονται; Άρα, δεν είναι μία πράξη που βλάπτει αποκλειστικά και μόνο εμένα. Οδηγεί και άλλους ανθρώπους στον πόνο και στη θλίψη.

Μην αυτοκτονήσεις! Η ζωή σου έχει αξία. Κάποιος σε αγαπάει όσο και αν δε θέλεις να το πιστέψεις. Κάποια λύση θα υπάρχει για το πρόβλημά σου όσο και αν η απελπισία σε σφίγγει σα θηλιά. Άπειροι άνθρωποι δίπλα μας, κοντά μας, γύρω μας πάλεψαν για την ανάσα τους τη στιγμή που εκείνη έβγαινε από μέσα τους. Είδαν το φως, όταν όλα γύρω τους φώναζαν πως μόνο το σκοτάδι υπάρχει. Μην αυτοκτονήσεις, δώσε την ευκαιρία στο αύριο…

Ονομάζομαι Μαρία Σκαμπαρδώνη και είμαι Δημοσιογράφος. Είμαι λάτρης του διαβάσματος και μελετώ Φιλοσοφία και Ψυχολογία από πολύ μικρή ηλικία. Γνωρίζω Αγγλικά, Γαλλικά και ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Το γράψιμο είναι για εμένα η φυγή μου, όλη μου η ζωή. Είμαι ευγνώμων γιατί έχω τη χαρά και του να έχω εργαστεί στο χώρο του βιβλίου, αποκομίζοντας όσα περισσότερα μπορώ από αυτό το μαγικό χώρο. Έχω καταφέρει μέχρι στιγμής να αποκτήσω μαύρη ζώνη στο Taekwondo, να εκδώσω ένα βιβλίο μου και να έχω διανύσει έναν μεγάλο δρόμο στην αρθρογραφία.