Eurovision: Ένας μουσικός θεσμός αβάσταχτης πολιτικής κορεκτίλας

Η Eurovision ξεκίνησε ως ένας πανευρωπαϊκός πρωτοποριακός διαγωνισμός μουσικής και ανάδειξης νέων ταλέντων και φωνών που αξίζουν, συνέχισε ως υποστηρικτικός στα LGBTQ άτομα (αναδείχθηκαν η Dana International και Conchita) και την διαφορετικότητα, προσφέροντας άφθονο και πάρα πολύ δυνατό θέαμα χωρίς φυλετικές ή σεξουαλικές διακρίσεις. Δυστυχώς όλα τα όμορφα πράγματα τελειώνουν κάποτε και κατέληξε ως ένας κάκιστος προπαγανδιστικός πολιτικός θεσμός του αίσχιστου είδους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα το φετινό όπου αποκλείστηκε η ρωσική συμμετοχή καθώς η Ρωσία ξεκίνησε τον πόλεμο ενάντια στην Ουκρανία ενώ το εμπόριο πετρελαίου συνεχίζεται κανονικά με την Ρωσία. Τι από τα δύο άραγε θα ήταν μεγαλύτερο πλήγμα στην οικονομία της Ρωσίας ώστε να σταματήσει ο πόλεμος λόγω οικονομικής ασφυξίας; Αν όντως είναι αυτή η πρόθεση, εύκολη η απάντηση.

Η ψυχροπολεμική υποκρισία της Δύσης καλά κρατεί, ήσυχοι οι Ευρωπαίοι αποκλείουν την Ρωσία από τα πολιτιστικά δρώμενα, εκδιώχνουν Ρώσους φοιτητές από τα πανεπιστήμια και διάφορους επαγγελματίες από τις χώρες τους αλλά η ουσιαστική επιχειρηματικότητα όπου αποδίδει κέρδη στην Ρωσία συνεχίζεται κανονικά.

Φέτος είναι παραπάνω από εμφανές ότι η Ουκρανία θα κερδίσει τον διαγωνισμό, άλλωστε το αλισβερίσι μεταξύ χωρών με κάθε άλλο παρά καλλιτεχνικά κριτήρια καλά κρατεί, η Σκανδιναβική συμμαχία είναι γνωστή χρόνια στον διαγωνισμό όπως και αυτή της χώρας μας με την Κύπρο. Καλό, μέτριο ή πατάτα το τραγούδι, ξέρουμε που θα πάει το 12αρι των περισσότερων χωρών από πριν. Φέτος δε θα συμμετάσχει λοιπόν η Ρωσία για πρώτη φορά σε έναν μουσικό διαγωνισμό και οι συνειδήσεις θα ηρεμήσουν έχοντας εκπληρώσει το χρέος τους απέναντι στην ειρήνη και κατά του πολέμου.

Αν ένα τραύμα κακοφορμίσει, το μέλος αποκόβεται για να μην μολύνει το υπόλοιπο σώμα. Η Eurovision οφείλει να ξανά γίνει ένας μουσικός διαγωνισμός έξω από γεωπολιτικά γεγονότα (άλλωστε ο πόλεμος επί της ουσίας είναι το αποτέλεσμα της σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ χωρών) με τον κόσμο στην τελική να κρίνει το τραγούδι της κάθε χώρας και μόνο. Είτε δε θα έχει πια κανένα νόημα ύπαρξης και θα μείνει ως σύμβολο παρακμής άνευ νοήματος όπως τα Όσκαρ όπου το πιο συνταρακτικό που συνέβη φέτος ήταν το χαστούκι του Γουίλ Σμιθ στον Κρις Ροκ και τα όσα επακολούθησαν αυτού του συμβάντος. Φανταστείτε στους καυγάδες που είχαμε μικροί συνέχεια να φωνάζαμε τους γονείς μας ή τον μεγάλο μας αδερφό…

Δε θα ήταν υπέροχο η Ρωσία να διαγωνιστεί και να πάρει 0 βαθμούς αντί να αποκλειστεί εκ των προτέρων ως το «μαύρο» πρόβατο; Ειλικρινά οι Ρώσοι καλλιτέχνες σε οποιονδήποτε χώρο, με ποια κριτήρια κρίνονται ένοχοι και τιμωρούνται; Ή τους ζητείται δημόσια αποκήρυξη ενός καθεστώτος που θα τους βάλει σε μπελάδες;

Ειλικρινά είμαι ίσως ο πιο άσχετος από την συντακτική ομάδα όσον αφορά τη μουσική και συνεπώς ο πιο ακατάλληλος για να γράψω άρθρο γνώμης για έναν μουσικό διαγωνισμό, γεγονός που αποδεικνύει και την πικρή αλήθεια των όσων αναφέρω στο άρθρο μου.

Δυστυχώς η Eurovision δεν είναι εδώ και αρκετά χρόνια ένας μουσικός διαγωνισμός, πόσω μάλλον η φετινή Eurovision καραγκιοζμπερντές όπου οι νέοι οι οποίοι κυρίως την παρακολουθούν αναμένεται να κριντζάρουν από την τόση κορεκτίλα παρά τις κάποιες ενδιαφέρουσες συμμετοχές όπως τους χρυσούς λύκους της Νορβηγίας.

Αφήστε την τέχνη ήσυχη, ελεύθερη και αδάμαστη να ευδοκιμήσει ανενόχλητη μακριά από πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες, να επιδοκιμάζεται ή και αποδοκιμάζεται, μόνο από τον κόσμο, αυτός ξέρει καλύτερα από κάθε λογής ινστρούχτορες ένθεν κακείθεν και πιστέψτε με, θα είναι ο δικαιότερος κριτής.

Πέρυσι κέρδισε ένα ροκ συγκρότημα από την Ιταλία οι Måneskin – με το τραγούδι: ΄΄ZITTI E BUONΙ΄΄ και συζητήθηκε αν θα τους αφαιρεθεί το βραβείο επειδή ο τραγουδιστής έκανε ενδεχομένως χρήση στο press room, αφού τραγούδησε με άκρως μουσικά κριτήρια.

Ας θυμηθούμε τους στίχους αυτού του τραγουδιού…

Οι στίχοι του εκπληκτικού τραγουδιού μεταφρασμένοι:

ZITTI E BUONI ΦΡΟΝΙΜΟΙ ΚΑΙ ΚΑΛΟΙ

Loro non sanno di che parlo Δεν ξέρουν για τι μιλάω

Vestiti sporchi, fra’, di fango Βρώμικα ρούχα, ανάμεσα, με λάσπη

Giallo di siga fra le dita Κίτρινο πούρο στα δάχτυλα

Io con la siga camminando Εγώ με το πούρο περπατώντας

Scusami, ma ci credo tanto Συγχώρα με, αλλά το πιστεύω τόσο πολύ

Che posso fare questo salto Ότι μπορώ να κάνω αυτό το άλμα

E anche se la strada è in salita Κι ακόμη και αν ο δρόμος είναι ανηφορικός

Per questo ora mi sto allenando Πάνω σε αυτό εξασκούμαι τώρα

Buonasera, signore e signori Καλησπέρα σας κυρίες και κύριοι

Fuori gli attori Έξω οι ηθοποιοί

Vi conviene non fare più errori Καλό θα ήταν να μην κάνετε άλλα λάθη

Vi conviene stare zitti e buoni Καλύτερα να είστε φρόνιμοι και καλοί

Qui la gente è strana tipo spacciatori Οι άνθρωποι εδώ είναι περίεργοι σαν έμποροι ναρκωτικών

Troppe notti stavo chiuso fuori Πάρα πολλές νύχτες ήμουν κλειδωμένος έξω

Mo’ li prendo a calci ‘sti portoni Mα «τις κλωτσάω» αυτές τις πόρτες

Sguardo in alto tipo scalatori Κοιτάω ψηλά σαν ορειβάτης

Quindi scusa mamma se sto sempre fuori, ma Οπότε, συγνώμη μαμά αν είμαι πάντα έξω, αλλά

Sono fuori di testa, ma diverso da loro Έχω χάσει το μυαλό μου, αλλά είμαι διαφορετικός από αυτούς

E tu sei fuori di testa, ma diversa da loro Και εσύ έχεις χάσει το μυαλό σου, αλλά είσαι διαφορετική από αυτούς

Siamo fuori di testa, ma diversi da loro Έχουμε χάσει το μυαλό μας, αλλά είμαστε διαφορετικοί από αυτούς

Siamo fuori di testa, ma diversi da loro Έχουμε χάσει το μυαλό μας, αλλά είμαστε διαφορετικοί από αυτούς

Io ho scritto pagine e pagine, ho visto sale poi lacrime Έχω γράψει σελίδες και σελίδες, έχω δει αλάτι και δάκρυα

Questi uomini macchine non scalare le rapide Αυτοί οι μηχανικοί δεν ανεβαίνουν τα ορμητικά σημεία

Ho scritto sopra una lapide, in casa mia non c’è Dio Έγραψα σε μια ταφόπλακα, δεν υπάρχει Θεός στο σπίτι μου

Ma se trovi il senso del tempo risalirai dal tuo oblio Αλλά αν βρεις την αίσθηση του χρόνου, θα σηκωθείς από τη λήθη σου

E non c’è vento che fermi la naturale potenza Και δεν υπάρχει άνεμος να σταματήσει τη φυσική δύναμη

Dal punto giusto di vista, del vento senti l’ebbrezza Από τη σωστή άποψη, αισθάνεστε τη συγκίνηση του ανέμου

Con ali in cera alla schiena ricercherò quell’altezza Με φτερά στο κερί στο πίσω μέρος θα αναζητήσω αυτό το ύψος

Se vuoi fermarmi ritenta, prova a tagliarmi la testa perché Αν θέλεις να με σταματήσεις δοκίμασε ξανά, προσπάθησε να μου κόψεις το κεφάλι γιατί

Sono fuori di testa, ma diverso da loro Έχω χάσει το μυαλό μου, αλλά είμαι διαφορετικός από αυτούς

E tu sei fuori di testa, ma diversa da loro Και εσύ έχεις χάσει το μυαλό σου, αλλά είσαι διαφορετική από αυτούς

Siamo fuori di testa, ma diversi da loro Έχουμε χάσει το μυαλό μας, αλλά είμαστε διαφορετικοί από αυτούς

Siamo fuori di testa, ma diversi da loro Έχουμε χάσει το μυαλό μας, αλλά είμαστε διαφορετικοί από αυτούς

Parla, la gente purtroppo parla Μιλάει, δυστυχώς ο κόσμος μιλάει

Non sa di che cosa parla Δεν ξέρει για τι μιλάει

Tu portami dove sto a galla Με φτάνεις στο σημείο που επιπλέω

Che qui mi manca l’aria Μιας και εδώ μου λείπει ο αέρας

Ma sono fuori di testa, ma diverso da loro Μα έχω χάσει το μυαλό μου, αλλά είμαι διαφορετικός από αυτούς

E tu sei fuori di testa, ma diversa da loro Και εσύ έχεις χάσει το μυαλό σου, αλλά είσαι διαφορετική από αυτούς

Siamo fuori di testa, ma diversi da loro Έχουμε χάσει το μυαλό μας, αλλά είμαστε διαφορετικοί από αυτούς

Siamo fuori di testa, ma diversi da loro Έχουμε χάσει το μυαλό μας, αλλά είμαστε διαφορετικοί από αυτούς

Noi siamo diversi da loro Εμείς είμαστε διαφορετικοί από αυτούς

Ο Γιώργος Δόλγυρας γεννήθηκε στα Ιωάννινα 10.05.89. Μεγάλωσε στην Έδεσσα και τα τελευταία χρόνια ζει στην Θεσσαλονίκη. Φοίτησε στη Νομική του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Σπούδασε στο ΙΕΚ ΑΚΜΗ στο τμήμα Δημοσιογραφίας. Παρακολούθησε μαθήματα σκηνοθεσίας, θεάτρου και συγγραφής. Εργάστηκε σε διάφορες θεατρικές και κινηματογραφικές παραγωγές. Το 2020 εκδόθηκε η πρώτη του συλλογή διηγημάτων Τρόμου – Φαντασίας: «Σκοτεινά Φεγγάρια», η οποία κυκλοφόρησε από τις «Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή». Αρθρογραφεί επίσης στον ιστότοπο πολιτισιμού: culturepoint.gr.