Η Alice Adja είναι ένα κορίτσι από την Αφρική που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο σε ηλικία 8 ετών. Ο λόγος απλός: οι γονείς της δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν για την εκπαίδευσή της και ταυτόχρονα να φροντίσουν εκείνη και τα έξι αδέλφια της. Έτσι, σε ηλικία 11 ετών, την έστειλαν σε μια θεία στην Ακτή Ελεφαντοστού, όπου αναγκάστηκε να κάνει διάφορες δουλειές. Στην ηλικία των 21 ετών εργάζεται ως υπηρέτρια σε μια οικογένεια στην πόλη Abidjan. Όμως, τώρα έχει αλλάξει σαν άνθρωπος. Έχει αποκτήσει όνειρα και ελπίδες. Οραματίζεται να γίνει επαγγελματίας σεφ ζαχαροπλαστικής και να ανοίξει το δικό της ζαχαροπλαστείο.
Δυστυχώς για κορίτσια σαν την Alice η ζωή είναι μονόδρομος. Αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το σχολείο, να παντρευτούν στην εφηβεία και να γίνουν νεαρές μητέρες. Μια κατάσταση ιδιαίτερα απαιτητική που επηρεάζει την οποιαδήποτε προοπτική εξέλιξης, καθώς και την ίδια τους την ψυχική υγεία.
Ωστόσο, έχουν αρχίσει να αλλάζουν τα πράγματα. Χάρη στο project SWEDD κορίτσια σαν την Alice έχουν την ευκαιρία για πρόσβαση στην εκπαίδευση-μια δεύτερη ευκαιρία για τη ζωή τους- καθώς και σε υπηρεσίες υγείας και μητρότητας. Το project χρηματοδοτείται από την Παγκόσμια Τράπεζα και υλοποιείται από τις κυβερνήσεις του Μπενίν, της Μπουρκίνα Φάσο, του Τσαντ, της Ακτής Ελεφαντοστού, του Μάλι, της Μαυριτανίας και του Νίγηρα.
Με αυτόν τον τρόπο δίνονται κίνητρα στις γυναίκες να ανακαλύψουν και να αξιοποιήσουν τις ικανότητές τους. Παράλληλα, έχουν δημιουργηθεί τα λεγόμενα «safe spaces» που είναι σαν τάξεις δεύτερης ευκαιρίας. Εκεί η Alice ανακάλυψε τα όνειρά της. Κάθε βδομάδα 102.600 κορίτσια-γυναίκες συναντιούνται στην «τάξη» με μέντορα που συνήθως είναι γυναίκα, για να αποκτήσουν βασικές γνώσεις και να συζητήσουν για διάφορα θέματα που δεν συζητιούνται στο σπίτι ή στην οικογένειά τους.
Η Alice μέσα από αυτή την τάξη απέκτησε αυτοπεποίθηση και κατάφερε να σκεφτεί τι πραγματικά θέλει να κάνει, δηλαδή σεφ ζαχαροπλαστικής. Προς το παρόν πουλάει γλυκά στις συμμαθήτριές της και με αυτόν τον τρόπο έχει καταφέρει να καλύψει τα έξοδα μεταφοράς της στην τάξη. Και το βασικό είναι πως αυτή η τάξη δεν έχει τα κλασικά χαρακτηριστικά ενός σχολείου, δηλαδή κάποιο δάσκαλο και τα παιδιά που κάθονται σε θρανία. Εδώ τα κορίτσια μαθαίνουν διασκεδάζοντας πρώτα, χαλαρώνοντας και ψυχαγωγώντας.
Σαν την Alice υπάρχουν χιλιάδες παρόμοιες καταστάσεις. Με τέτοιες δράσεις όμως υπάρχει η δυνατότητα να πετύχουν τους στόχους τους που πλέον έχουν το χρόνο να τους σκεφτούν και να ενδυναμώσουν το χαρακτήρα και την αυτοεκτίμησή τους.
Επιμέλεια άρθρου: Ευγενία Κελαράκου
Πηγές:
