Γερμανικό φθινόπωρο

Η περίοδος περί τα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970 κλυδωνιζόταν από έντονες κοινωνικές και πολιτικές αναταράξεις και ζυμώσεις. Η έκρηξη του φοιτητικού κινήματος με τον Μάη του ‘68 και η έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων στο Βιετνάμ οδήγησε τη Δυτική Γερμανία στην ριζοσπαστικοποίηση πολιτών που ανήκαν στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. Η απόφαση για κοινωνική αλλαγή με την έναρξη ένοπλου αγώνα σηματοδοτήθηκε με την σύσταση της οργάνωσης της RAF, της Φράξιας Κόκκινης Στρατιάς.

Τα μέλη της RAF ταξιδεύουν στην Ιορδανία και εκπαιδεύονται, για να προετοιμαστούν για το αντάρτικο πόλεων σε στρατόπεδα της παλαιστινιακής οργάνωσης Αλ Φατάχ. Με την επιστροφή των μελών της RAF στη Δυτική Γερμανία σηματοδοτείται και η αρχή του γερμανικού φθινοπώρου, που ουσιαστικά η RAF, για να επιτύχει και να χρηματοδοτήσει τους σκοπούς και τους στόχους της, καταφεύγει σε ληστείες τραπεζών, σε δολοφονίες σημαινόντων προσώπων της γερμανικής κοινωνίας, σε απαγωγές και σε τρομοκρατικές ενέργειες καταφέρνοντας χτυπήματα σοκ στη γερμανική κοινή γνώμη.

Η γερμανική κυβέρνηση καταφέρνει να συλλάβει τα ιδρυτικά στελέχη της RAF τα οποία και φυλακίζονται σε φυλακές υψίστης ασφαλείας. Ωστόσο, λίγο πριν την καταδίκη της Ulrike Meinhof, γυναίκας δημοσιογράφου και ιδρυτικού στελέχους της RAF, από τα γερμανικά δικαστήρια βρίσκεται στο κελί της απαγχονισμένη. Διεθνής επιτροπή ζήτησε τη συνδρομή της γερμανικής κυβέρνησης για την επιβεβαίωση της υπόθεσης αυτοκτονίας της  Ulrike Meinhof, της οποίας και της αρνήθηκαν την παροχή των αιτούμενων στοιχείων με αποτέλεσμα να υπάρχει διάχυτη καχυποψία και να πιστεύεται ότι υπάρχει ένα σοβαρό ενδεχόμενο η αυτοκτονία της να ήταν σκηνοθετημένη και ουσιαστικά η Ulrike Meinhof να ήταν ήδη νεκρή προτού απαγχονιστεί.

Χρόνια αργότερα η κόρη της Ulrike Meinhof ανακάλυψε ότι ο εγκέφαλος της μητέρας της είχε αφαιρεθεί από το σώμα της προκειμένου να αποκρυπτογραφήσουν και να καταφέρουν να αποκωδικοποιήσουν τι ήταν αυτό που μεταμόρφωσε μια έγκριτη δημοσιογράφο και οικογενειάρχη σε μια ακραία αναρχική που υποστήριζε τον ένοπλο αγώνα για την κοινωνική αλλαγή.   

Λίγα χρόνια αργότερα στελέχη της RAF τα οποία  παραμένουν άγνωστα και ασύλληπτα στις αρχές ακόμη και σήμερα καταφεύγουν σε τρομοκρατικά χτυπήματα και σε απαγωγές προσώπων και επιδιώκουν την ανταλλαγή τους με συλληφθέντες της οργάνωσης. Το γερμανικό φθινόπωρο σηματοδοτείται από την ομαδική αυτοκτονία και των υπολοίπων ιδρυτικών στελεχών της πρώτης γενιάς της οργάνωσης μέσα στα λευκά κελιά τους την ίδια νύχτα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι έχουν διατυπωθεί σοβαρές επιφυλάξεις και υπόνοιες ότι το δυτικογερμανικό κράτος φρόντισε επιμελώς να σκηνοθετήσει τις αυτοκτονίες τους δεδομένου ότι οι Baader και Raspe βρέθηκαν πυροβολημένοι εντός των κελιών τους στις φυλακές υψίστης ασφαλείας όπου και κρατούνταν και η Εsslin βρέθηκε απαγχονισμένη χωρίς ποτέ να εξακριβωθεί εάν επρόκειτο για αυτοκτονία ή δολοφονία.    

Επιμέλεια κειμένου: Ευγενία Κελαράκου

Πηγές:

Απόφοιτος Κοινωνιολογίας και Διοίκησης Επιχειρήσεων με μετεκπαίδευση στα Παιδαγωγικά και ασορτί κοστουμάκι με μεταπτυχιακά καπρίτσια στις Τ.Π.Ε. στην Εκπαίδευση γράφει αβάδιστα και από απόγνωση για να σωθεί από τις σκέψεις του.