Your e-articles

Καθώς η ημέρα των εκλογών πλησιάζει, ακούμε καθημερινά από παντός είδους πολιτικάντηδες και δημοσιογραφίσκους να σχολιάζουν τις επιτυχίες και αποτυχίες της παρούσας κυβέρνησης, της προηγούμενης κυβέρνησης και γενικώς όλων των κυβερνήσεων – κυρίως – από το 2000 και έπειτα. Οι σχολιασμοί αυτοί, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, είναι απλά θεωρητικοί και ανεπαρκώς τεκμηριωμένοι. Αποτελούν, δυστυχώς, μέσο χειραγώγησης και εντυπωσιασμού από τα κόμματα σε μια προσπάθεια να προσελκύσουν όσο το δυνατόν περισσότερους ψηφοφόρους. Όμως, τί συμβαίνει στη πραγματικότητα και σε τι κατάσταση βρίσκεται η κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας;

Θα γίνει σχολιασμός κάποιων βασικών στατιστικών δεικτών και μεταβλητών οι οποίες έχουν προκύψει από έρευνες και μελέτες διεθνών και ευρωπαϊκών ινστιτούτων, πανεπιστημίων, θεσμών και επιτροπών. Ήτοι, βασίζονται σε δεδομένα και όχι σε αερολογίες. Ξεκινώντας από την ελευθερία του τύπου ένας δείκτης που μετράται από τους Δημοσιογράφους χωρίς Σύνορα  παρατηρούμε ότι για το 2023 (έως τώρα) η Ελλάδα βρίσκεται στην 107η  θέση σε παγκόσμια κλίμακα και στη τελευταία θέση (στη συνολική βαθμολογία) μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. (https://rsf.org/en/index?year=2023). Αναλυτικά, μπορεί κάποιος να ανατρέξει και στη σχετική έκθεση (https://rsf.org/en/classement/2023/europe-central-asia). Επιπρόσθετα, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Economist που υπολογίζει τον δείκτη Δημοκρατίας, η Ελλάδα παραμένει (παρά την ενσωμάτωση στο εκλογικό σώμα των Ελλήνων της διασποράς) ελαττωματική δημοκρατία (https://www.eiu.com/n/campaigns/democracy-index-2022/).

Ακόμα, σύμφωνα με έκθεση της Eurostat που δημοσιεύτηκε στις 4 Απριλίου του 2023 η Ελλάδα βρίσκεται στη τρίτη θέση μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. με ποσοστό 14,2% (2021) στον δείκτη που μετράει το ποσοστό του νεανικού πληθυσμού που αντιμετωπίζει σοβαρές υλικές και κοινωνικές στερήσεις. (https://ec.europa.eu/eurostat/en/web/products-eurostat-news/w/ddn-20230404-1?fbclid=IwAR2tHyKOVvFkJlDE7rpeuacULaf_Djdj_5VLakRtR0ZjXsZWE3C_VQQekKo).

Επιπρόσθετα, από το 2013 έως και το 2022, η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά στις 2 πρώτες θέσεις με το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας, όπως κανείς μπορεί να αντιληφθεί από τα δεδομένα της Eurostat(https://ec.europa.eu/eurostat/databrowser/view/UNE_RT_A/default/bar?lang=en). Ειδικότερα, για το 2022 η Ελλάδα βρίσκεται στη δεύτερη θέση με ετήσιο ποσοστό ανεργίας 12,5% ενώ η πρώτη Ισπανία βρίσκεται στο 12,9%.

Συνήθως ακούμε ότι το ποσοστό της ανεργίας στη χώρα μας έπεσε και αυτό ισχύει καθώς σε απόλυτες τιμές όλες οι χώρες εμφανίζουν πτώση στα ποσοστά ανεργίας. Εντούτοις, συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε., σημειώνουμε για τουλάχιστον μία δεκαετία, μία από τις δύο χειρότερες επιδόσεις στο κομμάτι αυτό.

Μεταβαίνοντας στο κομμάτι του αθλητισμού, εύκολα παρατηρεί κανείς ότι και εκεί είμαστε ουραγοί. Σκάνδαλα, διαφθορά και υποχρηματοδότηση αποτελούν καθημερινότητα στο χώρο του ποδοσφαίρου και όχι μόνο. Τα φαινόμενα βίας μεταξύ των φιλάθλων των ομάδων έχουν γίνει -δυστυχώς- συνήθεια με τη πολιτεία να λαμβάνει θέση απλού παρατηρητή, ανήμπορη να πράξει τα δέοντα. Για ακόμη μια φορά, η ελληνική πολιτεία ζητά την αρωγή ευρωπαϊκών και διεθνών οργανισμών (FIFA, UEFA, FIBA) με σκοπό να μπει ένα τέλος στη διαφθορά στο χώρο του αθλητισμού.

Πέραν όλων αυτών, η Ελλάδα σημειώνει τραγικές επιδόσεις στον τομέα των μεταφορών και της ασφάλειας των επιβατών γενικότερα. Η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία αλλά και η ολιγωρία της πολιτείας να αναλάβει δράση και τις ευθύνες που της αναλογούν, έχουν εξαφανίσει επί της ουσίας το κομμάτι της ασφάλειας στα ΜΜΜ. Όπως είναι γνωστό, άλλωστε, η Ελλάδα έχει βρεθεί πολλάκις ενώπιον του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για παραβάσεις και παραλείψεις που αφορούν την ασφάλεια των επιβατών. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα δεν εναρμονίζεται με το ενωσιακό δίκαιο όπως κανονικά θα έπρεπε, αφού σε πολλές περιπτώσεις το ενωσιακό δίκαιο υπερισχύει του εθνικού δικαίου. Ενδεικτική είναι η έρευνα που διενήργησαν οι New York Times – με αφορμή το δυστύχημα των Τεμπών – στην οποία σημειώνουν ότι οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι κατατάσσονται μεταξύ των πιο επικίνδυνων στην ευρωπαϊκή ήπειρο, παρά τις γενναίες χρηματοδοτήσεις που έχει λάβει η χώρα μας για πάνω από μία δεκαετία ώστε να εκσυγχρονίσει το υπάρχον δίκτυο. Περισσότερες λεπτομέρειες μπορεί να αλιεύσει κανείς από το εν λόγω  άρθρο. (https://www.nytimes.com/2023/03/02/world/europe/greece-rail-safety.html?searchResultPosition=23).

Τέλος, σύμφωνα πάλι με πληροφορίες των New York Times, σε άρθρο τους που δημοσιεύτηκε στις 20 Μαρτίου 2023 (https://www.nytimes.com/2023/03/20/world/europe/greece-spyware-hacking-meta.html?searchResultPosition=12), έρχεται στο φως η πρώτη επίσημη επιβεβαίωση παρακολούθησης αμερικανίδας πολίτη σε χώρα της Ε.Ε., εν μέσω σωρείας αποκαλύψεων για παρακολουθήσεις εις βάρος δημοσιογράφων, πολιτικών και άλλων προσώπων.

Είναι ευνόητο, ότι η κατάσταση της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής στην Ελλάδα προκαλεί όνειδος. Θαρρώ πως ελάχιστοι πιστεύουν ότι κάποια στιγμή θα αλλάξει προς το καλύτερο, καθώς οι περισσότεροι έχουν αντιληφθεί ότι στην Ελλάδα υπερισχύει – με κάποιο μαγικό τρόπο – η αλαζονεία, η ανικανότητα και η ιδιοτέλεια. Το σύνολο του πολιτικού κόσμου αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες του για τη σημερινή κατάσταση της χώρας, τη στιγμή που οι νέοι επιστήμονες μεταναστεύουν σωρηδόν σε κάποια οργανωμένη χώρα της Ευρώπης.

Από τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΑΛΑΚΟΥΡΑ