Ελευθερία Εμμανουηλίδου – συνέντευξη με μία εικονογράφο

Η Ελευθερία Εμμανουηλίδου είναι εικονογράφος και σήμερα, καλεσμένη στο yourearticles, να μιλήσουμε για την τέχνη της και να την γνωρίσουμε. Ας ξεκινήσουμε αυτό το δημιουργικό ταξίδι μαζί της να μάθουμε για την παραγωγής της εικόνας

-Αρχικά Ελευθερία θα θέλαμε να σε γνωρίσουμε, πώς και πότε ξεκίνησε για εσένα η εικονογράφηση;

Από μικρή είχα αδυναμία στα μολύβια. Μεγαλωμένη στην Καστοριά με πολλά ερεθίσματα από την φύση και τα τοπία τα πρώτα μου σκίτσα ήταν βουνά, ήλιος, λίμνη. Με τα χρόνια ήθελα κάτι πιο συγκεκριμένο κι έτσι με κέρδισε η εικονογράφηση και το κόμικ το οποίο και σπούδασα.
Να εξωτερικεύω ότι έχω στο κεφάλι μου ,να εικονογραφώ κείμενα κάθε είδους .Φαντασίας που έχω ιδιαίτερη αδυναμία, παραμύθια, διηγήματα κτλ. Να διηγούμαι μια ιστορία μέσα από τις εικόνες, αυτό είναι το μαγικό. Και φυσικά άλλη μια μεγάλη μου αγάπη το κόμικ ,όπου έχω τρεις αυτοεκδόσεις και δουλεύω αυτόν τον καιρό την τέταρτη. Από την συγγραφή σεναρίου μέχρι το τελικό στάδιο του βιβλίου.

-Αν η ζωή είχε χρώμα, ποιο χρώμα θα ήταν; Εναλλακτικά ως εικονογράφος σου επιτρέπω και να μας περιγράψεις πως θα εικονογραφούσες την ζωή…

Αν η ζωή είχε χρώμα θα ήταν μπλε/μοβ τα αγαπημένα μου χρώματα. Η ζωή σε μία εικονογράφηση θα περιείχε πολύ γαλάζιο, ώχρα και πράσινο. Άντε και λίγο κόκκινο για ένταση ,γιατί που και που την χρειαζόμαστε.

-Αγαπημένη συνήθεια (εκτός από το να εικονογραφείς) μες στην μέρα που δεν θα άλλαζες για τίποτα στον κόσμο;

Η γυμναστική και μία βόλτα καθημερινά στην παραλία Θεσσαλονίκης όπου μένω. Νομίζω ότι δε θα το άλλαζα με τίποτα. Με ηρεμεί και με κάνει πιο δημιουργική. Όμως και πάλι εκεί και θα σκιτσάρω και θα γράψω ένα σενάριο κόμικ, ή θα διαβάσω κάποιο βιβλίο πάνω σε αυτό.

-Υπάρχουν κάποιοι εικονογράφοι που ξεχωρίζεις, σε εμπνέουν και θα ήθελες να τους μοιάσεις;

Βέβαια και υπάρχουν και με έχουν εμπνεύσει. Όλοι εμπνεόμαστε από κάπου. Θαυμάζω τον Arthur Rackham έκανε καταπληκτικές εικονογραφήσεις, Mary Blair, Maurice Sendak, Quentin Blake, Έντουαρντ Τζον Γκόρι με τις μακάβριες εικονογραφήσεις του. , Lisbeth Zwerger , Henry Mayer και πάρα πολλοί άλλοι. Όπως και σκιτσογράφοι – κομίστες Morris, Jean Giraud , Hugo Pratt, Albert Uderzo Segar ,Carl Barks, Σταν Λι και θα σταματήσω εδώ γιατί έχω πολλούς ακόμα να πω.

-O μέσος αναγνώστης φαντάζομαι έχει στο μυαλό του ταυτισμένο τον εικονογράφο με την δημιουργία κόμιξ, υπάρχει κάτι πέρα από αυτό; Που αλλού μπορεί να εργαστεί ένας εικονογράφος;

Όντως συνήθως ο κόσμος ταυτίζει τον εικονογράφο με τον κομίστα όπως και πολλοί ταυτίζουν τον εικονογράφο με το παιδικό βιβλίο. Όμως δεν είναι απόλυτο αυτό. Γνωρίζω πολλούς αξιόλογους συναδέλφους που ασχολούνται εξ ολοκλήρου με το παιδικό παραμύθι. και καθόλου με τα κόμικ γιατί είναι κάτι διαφορετικό. Είναι καθαρά θέμα επιλογής και ανάγκης.
Το επάγγελμα του εικονογράφου έχει πολλά παρακλάδια πέρα του παιδικού βιβλίου και των κόμικ. Μιλάμε για οπτική απεικόνιση. Μετατρέπουμε ένα κείμενο σε εικόνα καθαρά με διαφορετική οπτική . Εξώφυλλα λογοτεχνικών βιβλίων, θεατρικά. Βιβλίων με θέματα ιατρικά, αθλητικά ,φύσης ,περιοδικά, εκπαιδευτικά και γενικά ότι έχει να κάνει με κείμενο που πρέπει να δημιουργήσουμε μία αντιπροσωπευτική εικόνα πάνω σε αυτό. Και θέλω να αναφέρω και την διδασκαλία όπως αυτό που κάνω (και αυτό), γιατί είναι τόσο μα τόσο ωραίο να μεταδίδεις τις γνώσεις σου για την τέχνη σε ανθρώπους από μικρά παιδιά μέχρι ενήλικες κάθε ηλικίας που αγαπούν την εικονογράφηση και την ένατη τέχνη ,τα κόμικ.

-Γραφίστας και εικονογράφος, δύο συγκοινωνούντα δοχεία ή δύο τελείως διαφορετικά;

Είναι δύο διαφορετικά. Ο καθένας στο είδος του που λέμε. Ο εικονογράφος πλέον διδάσκεται σχεδιαστικά προγράμματα όπως ο γραφίστας αλλά δεν γνωρίζει γραφιστική και δε δουλεύει γραφιστικά. Νομίζω για την ολοκλήρωση ενός βιβλίου χρειάζονται εξίσου και οι δύο. Βέβαια βλέπω γραφίστες στα φεστιβάλ κομικ όπου συμμετέχω, ότι βγάζουν καταπληκτικές δουλειές σε κόμικ . Είναι ωραίο να μην σταματάμε σε ένα πτυχίο και να εμπλουτίζουμε τις εμπλουτίζουμε συνεχώς.

-Φαντάζομαι αρκετοί (όπως εγώ) θα μπερδεύουν τον εικονογράφο με τον σκιτσογράφο, θέλεις να μας διαφωτίσεις σχετική με την διαφορά τους;

Ο σκιτσογράφος και ο εικονογράφος έχουν ένα κοινό, σκιτσάρουν συνέχεια. Από εκεί και πέρα ο σκιτσογράφος /κομίστας που κάνει ένα κόμικ διαφέρει από τον εικονογράφο που εικονογραφεί ένα διήγημα/παραμύθι πολλών σελίδων. Το κόμικ είναι μια αφηγηματική αλληλουχία ,αφηγούμαστε μέσω σκίτσου καρέ καρέ. Η εικονογράφιση είναι μια οπτική απεικόνιση με άλλο τρόπο σκέψης.

-Η εικονογράφηση είναι προέκταση του εντύπου;Mε τις εκδόσεις κόμιξ αλλά και εντύπων γενικότερα να έχουν λιγοστέψει, βρίσκεται το επάγγελμα σε κρίση ή έχει προσαρμοστεί στις νέες τεχνολογίες;

Ο αδικημένος θεωρώ ότι είναι το κόμικ. Η εικονογράφηση υποστηρίζεται από το έντυπο ειδικά στο παιδικό βιβλίο . Το κόμικ είναι πιο δύσκολο κομμάτι με βάση το κοινό ,όμως βρισκόμαστε στην εποχή της τεχνολογίας και της εξέλιξης με όλα τα θετικά και αρνητικά. Παρουσιάζεις την δουλειά σου ως καλλιτέχνης στα social και σε μαθαίνει ο κόσμος πιο γρήγορα σε καθημερινή βάση.

-Λούκυ – Λουκ / Αστερίξ και Οβελίξ διάσημα διαχρονικά κόμιξ που θεωρώ αξίζουν μία μνεία στην συνέντευξή μας. Υπάρχουν κόμιξ σήμερα που θα πρότεινες στο κοινό να διαβάσει και πιθανόν διαβάζεις και εσύ;

Φυσικά. Μπορεί η βάση μας και η ιστορία των κόμιξ να είναι όλα αυτά που είπες και όχι μόνο όμως μη ξεχνάμε να στηρίζουμε τα σημερινά κόμικ αλλά και τους εικονογράφους. Φυσικά θα πρότεινα τα δικά μου κόμικ να διαβάζουν και κανένα άλλο χαχα. Αστειεύομαι.
Υπάρχουν δουλειές συναδέλφων που τις βρίσκω καταπληκτικές Δε θα ήθελα να πω ονόματα γιατί είναι τόσοι πολλοί και ταλαντούχοι που σίγουρα θα ξεχάσω κάποιον και δε θα είναι δίκαιο. Προτείνω μια βόλτα σε ένα από τα φεστιβάλ κόμικ και έχουμε αρκετά. Τόσο στην Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, στην Κρήτη, Λάρισα, Κιλκίς και ελπίζω να γίνουν και άλλα. Και εκεί θα δει ο κόσμος το ταλέντο , την αγάπη και το πάθος όλων μας γι αυτό που κάνουμε.

-Αν δεν ήσουν εικονογράφος τι θα ήθελες να ήσουν (επιτρέπονται και σουρεαλιστικές απαντήσεις όπως άνεμος ή το φεγγάρι);

Χωρίς δεύτερη σκέψη θα ήθελα να ήμουν πουλί ή ακόμα καλύτερα … Superwoman!

-Εκ μέρους του yourearticles, σ’ ευχαριστώ γι΄αυτήν την συνέντευξη

Ευχαριστώ πολύ κι εγώ.

Η εικονογράφος ξεκινάει κύκλους σεμιναρίων στο Πολυχώρο δημιουργικής έκφρασης και απασχόλησης Κήπος (Γλάδστωνος 9, Θεσσαλονίκη), λεπτομέρειες: εδώ

Kαι Ο Κόσμος της Σοφίας – χώρος πολιτιστικής εκπα (Παπασυνοδινού 1, Σέρρες), λεπτομέρειες: εδώ

Socail Media – Επικοινωνία

3πα: εδώ

Email επικοινωνίας: emmanou.roro@gmail.com

Ελευθερία Εμμανουηλίδου στο FB: εδώ

Ελευθερία Εμμανουηλίδου Instagram: εδώ

Διαβάστε ακόμα περισσότερες συνεντεύξεις: εδώ

Ο Γιώργος Δόλγυρας γεννήθηκε στα Ιωάννινα 10.05.89. Μεγάλωσε στην Έδεσσα και τα τελευταία χρόνια ζει στην Θεσσαλονίκη. Φοίτησε στη Νομική του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Σπούδασε στο ΙΕΚ ΑΚΜΗ στο τμήμα Δημοσιογραφίας. Παρακολούθησε μαθήματα σκηνοθεσίας, θεάτρου και συγγραφής. Εργάστηκε σε διάφορες θεατρικές και κινηματογραφικές παραγωγές. Το 2020 εκδόθηκε η πρώτη του συλλογή διηγημάτων Τρόμου – Φαντασίας: «Σκοτεινά Φεγγάρια», η οποία κυκλοφόρησε από τις «Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή». Αρθρογραφεί επίσης στον ιστότοπο πολιτισιμού: culturepoint.gr.