Σήμερα, στο your e-articles, θα γνωρίσουμε τον Νεοκλή Γαλανόπουλο, έναν από τους πιο έμπειρους και ικανούς Έλληνες συγγραφείς του αστυνομικού νουάρ μυθιστορήματος και θα μιλήσουμε για το νέο του μυθιστόρημα «Βάσει σχεδίου», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
–Αρχικά, θα θέλατε να συστηθείτε και να μοιραστείτε μαζί μας κάποια πράγματα, ώστε να σας γνωρίσουμε;
Νεοκλής Γαλανόπουλος, γεννημένος στην Αθήνα το 1972 – ακούγεται καλύτερα από «50 ετών», νομίζω – κατ’ επάγγελμα δικηγόρος με ειδίκευση στο εργατικό δίκαιο, καθ’ έξιν συγγραφέας με ειδίκευση στην αστυνομική λογοτεχνία, κατά βάθος ένας αναγνώστης με λατρεία σε κάθε είδους «αστυνομικό» αφήγημα, που σε κάποια στιγμή αποφάσισε να δοκιμάσει κι ο ίδιος το «χέρι» του σε μια ιστορία μυστηρίου. Η οποία έφερε την επόμενη, και ούτω καθεξής.
–Πολλοί άνθρωποι έχουν μια λατρεμένη συνήθεια μες στη μέρα τους, την οποία δεν αλλάζουν με τίποτα στον κόσμο. Ποια είναι η δική σας;
Δεν θα πρωτοτυπήσω. Να βάζω τα παιδιά (9,5 ετών σήμερα) για ύπνο.
–Ποια χαρακτηριστικά αποδοκιμάζετε και ποια επιδοκιμάζετε στους ανθρώπους;
Η ασυνέπεια, η καχυποψία, η «αυτοδικαιολόγηση» και το «κρίνειν εξ ιδίων τα αλλότρια» είναι από τα πρώτα στη λίστα των «ενοχλητικών» χαρακτηριστικών, και τα αντίθετά τους στην απέναντι λίστα. Επίσης, η σοβαροφάνεια είναι κάτι που με κάνει να κακοχαρακτηρίσω αυτομάτως τον άλλον.
–Υπάρχουν κάποιοι αγαπημένοι συγγραφείς και έργα από τους οποίους έχετε επηρεαστεί;
Φυσικά. Ανεπηρέαστοι συγγραφείς δεν υπάρχουν. Οι αγαπημένοι μου είναι ο σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ και η Άγκαθα Κρίστι από τη βρετανική σχολή – μυστήριο, διανοητικός γρίφος, συγκεκριμένος αριθμός υπόπτων, whodunit, ιδιοφυείς ντετέκτιβ, Σέρλοκ Χολμς και Ηρακλής Πουαρό, αντίστοιχα – και ο Ρος Μακντόναλντ από την αμερικανική σχολή του «σκληρού αστυνομικού» (hardboiled) – γρήγορη δράση, ανατροπές, αλλά και έμφαση στον κοινωνικό και ψυχολογικό παράγοντα του εγκλήματος.
–Είσαστε δικηγόρος στο επάγγελμα, αυτό είναι κάτι που σας βοηθάει στη συγγραφή ενός καλού αστυνομικού μυθιστορήματος;
Η μόνη διευκόλυνση που μου παρέχει η επαγγελματική μου ιδιότητα, είναι ότι δεν χρειάζεται να χάσω χρόνο σε νομικές λεπτομέρειες, που μου είναι ήδη γνωστές – οι οποίες δεν είναι και τόσο πολλές, καθώς δεν είμαι ιδιαίτερα εξοικειωμένος με το ποινικό δίκαιο. Γενικά μιλώντας, ένα καλό αστυνομικό μυθιστόρημα δεν έχει καμία σχέση με ένα καλό δικόγραφο – για να μην πω ότι το ένα βρίσκεται στους αντίποδες του άλλου από άποψη «γραφής». Πρέπει, επομένως, κάθε φορά που αρχίζω και γράφω, να «ξεχνώ» τελείως ότι είμαι και δικηγόρος!
–Ποια είναι τα σημαντικότερα στοιχεία που πρέπει να έχει ένα καλό αστυνομικό μυθιστόρημα;
Με τόσα «υπο-είδη» που υπάρχουν, είναι θέμα γούστου εντέλει. Προσωπικά, μου αρέσουν τα μυστηριώδη «αστυνομικά», που προκαλούν τον αναγνώστη να βρει τον ένοχο πριν από τον ντετέκτιβ παρουσιάζοντας ολόκληρη την έρευνα, όλα τα «ίχνη» που εκείνος ανακαλύπτει, με άλλα λόγια, το κλασικό «αστυνομικό αίνιγμα» με τους συγκεκριμένους υπόπτους και την ανατροπή στο τέλος. Όσο πιο δύσκολο το αίνιγμα δε, τόσο μεγαλύτερη η αναγνωστική απόλαυση! Αν έχει και χιουμοριστικές πινελιές, ακόμα καλύτερα!
–«Βάσει σχεδίου», το νέο σας μυθιστόρημα. Τι θα διαβάσουμε; Ποιο είναι το σχέδιο;
Δυστυχώς, δεν μπορώ να αποκαλύψω για τι είδους Σχέδιο πρόκειται ούτε από ποιους έχει εκπονηθεί. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι, όπως όλα τα ανθρώπινα σχέδια, έτσι και αυτό εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του νόμου του Μέρφυ!
–Το αστυνομικό μυθιστόρημα είναι από τα πιο εμπορικά είδη με αποτέλεσμα να εκδίδεται πληθώρα έργων κάθε χρόνο, τόσο ελληνικής όσο και ξένης λογοτεχνίας. Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που το αναγνωστικό κοινό θα βρει στο έργο σας, ώστε να το προτιμήσει έναντι άλλων;
Αν είχα διαβάσει όλα τα άλλα αστυνομικά που κυκλοφορούν, ίσως μπορούσα να απαντήσω. Νομίζω, πάντως, ότι οι αναγνώστες αξίζει να γνωρίσουν το «ζευγάρι» των πρωταγωνιστών του βιβλίου, τον έμπειρο ιδιωτικό ντετέκτιβ Βαγγέλη Διαλυνά, και το θύμα – ή μήπως εμπνευστή του περί ου ο λόγος Σχεδίου; – Ελευθερία Μώρου. Η μεταξύ τους σχέση, η φύση της οποίας μόνο στο τέλος του βιβλίου διευκρινίζεται, είναι, πιστεύω, το δυνατότερο σημείο του.
–Kλείνοντας αυτή τη συνέντευξη, θα θέλαμε να μοιραστείτε μαζί μας τα μελλοντικά σας σχέδια. Γράφετε ή επεξεργάζεστε κάποιο νέο έργο;
Κάτι έχω κατά νου, αλλά τίποτε δεν έχει αποτυπωθεί ακόμη στο χαρτί (ή στην οθόνη του υπολογιστή). Με άλλα λόγια, διανύω την ευτυχέστερη περίοδο ενός συγγραφέα: δεν έχω αρχίσει να γράφω! Φαντάζομαι να γράφω – ένα αριστούργημα ασφαλώς! Ένα εγκεφαλικό, καθαρά, αριστούργημα, που με την πρώτη αράδα θα διαλυθεί σαν καπνός…
Περισσότερα για τον συγγραφέα και το βιβλίο του: εδώ
Οι φωτογραφίες από το επίσημο site του εκδοτικού οίκου Καστανιώτης.
Σάββατο 8 Οκτωβρίου ο συγγραφέας θα βρίσκεται στο βιβλιοκαφέ Ζαποτέκ ( Π. Τσαλδάρη 209, Καλλιθέα) σε μία βιβλιοπαρουσίαση του έργου του ενώπιος ενωπίω σε μία εκ βαθέων αλληλοανάκριση με τον επίσης συγγραφέα αστυνομικών – noir μυθιστορημάτων κ. Δημήτρη Μαμαλούκα (Τα πτώματα δεν πληρώνουν – Εκδόσεις Κέδρος).
