Το νέο βιβλίο του Μένιου Σακελλάροπουλου, με τίτλο «Ενός λεπτού σιγή», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός και εμείς είχαμε την τύχη, να το διαβάσουμε και να μιλήσουμε γι’ αυτό.
Υπόθεση: Η Βάλια και ο Παύλος, είναι ένα ζευγάρι πολλά χρόνια παντρεμένο. Όμως ο χρόνος, στην πραγματικότητα έχει φθείρει ό,τι προσπάθησαν να χτίσουν. Κατέληξαν «δύο ξένοι κάτω απ’ την ίδια στέγη». Η μοναξιά που ένιωθε η Βάλια μέσα σ’ ένα γεμάτο σπίτι, και η ανάγκη για επιβεβαίωση την έσπρωξαν στην αγκαλιά ενός άλλου άντρα, εκείνου του εραστή, με τα μεγάλα λόγια. Όμως, οι συνέπειες αυτής της ιστορίας, υπήρξαν ολέθριες για τους γύρω της, αλλά κυρίως… για την ίδια. Γιατί «μια κλωστή χωρίζει τη λογική απ’ την τρέλα». Χρειάζεται ένα λεπτό σιγής για να καταστραφεί μια ζωή.
Άποψη:Το θέμα που θίγεται, είναι αρκετά συνηθισμένο, καθώς μπορεί να συμβεί ακόμα και στη διπλανή πόρτα. Η απιστία, υπάρχει ανάμεσά μας καθημερινά, είτε από τη μία πλευρά, είτε από την άλλη. Το συγκεκριμένο βιβλίο, προβληματίζει, διότι η αμαρτία, είναι γλυκιά και ο καθένας μας θα μπορούσε να υποκύψει και να θελήσει να τη γευτεί. Η τροφή για σκέψη, που προσφέρεται είναι εμφανής ακόμα και από τον τίτλο. Αν πολλές φορές, όχι μόνο οι χαρακτήρες, αλλά και όλοι εμείς σαν άνθρωποι που γυρίζουμε τις σελίδες αυτής της ιστορίας, δεν κρατούσαμε σιγή, μπορεί το αποτέλεσμα να ήταν άλλο. Ίσως ακόμα, και η κατάληξη της πρωταγωνίστριας, να ήταν διαφορετική αν βροντοφώναζε την αλήθεια της, πριν τα πράγματα γίνουν κουβάρι. Όταν το έκανε ήταν πολύ αργά. Επιπλέον, αναφέρονται δύο αισθήματα, των οποίων η διαχωριστική γραμμή είναι τόσο λεπτή όσο της λογικής και της τρέλας. Αυτά του πόνου και της εκδίκησης. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι ο πόνος μεγαλώνει τη δίψα για εκδίκηση, όμως θεωρώ ότι βλέποντας τα γεγονότα του βιβλίου να εκτυλίσσονται το ένα μετά το άλλο, τότε μπορούμε πραγματικά να ζυγίσουμε πόσο κακό μας κάνουν, πρωτίστως σ’ εμάς και έπειτα στους άλλους. Ο αναγνώστης, διαβάζοντάς το, κατανοεί ότι καμιά φορά, η μοίρα και για τα θύματα, και για τους θύτες εξισορροπείται. Όλοι γίνονται πιόνια, του ίδιου παιχνιδιού. Η επίτευξη αυτής της συνθήκης για όλους τους χαρακτήρες, σε συνδυασμό με τους τόσο αληθινούς ήρωες που έχει καταφέρει ο συγγραφέας, να τους αποτυπώσει ως οικεία πρόσωπα που βρίσκονται κάπου κοντά μας, είναι που κάνουν τόσο ρεαλιστικό και δυνατό αυτό το βιβλίο. Η γραφή είναι απλή, αλλά πολύ ζωντανή και ταυτόχρονα δυνατή. Κάθε σελίδα καλύτερη από την προηγούμενη.
Βρείτε το βιβλίο από τις εκδόσεις Ψυχογιός: εδώ
Περισσότερες απόψεις και συνεντεύξεις συγγραφέων: εδώ
