Γιώργος Μελίτος, ο σημερινός καλεσμένος μας στο yourearticles για μια συζήτηση εφ’ όλης της ύλης για το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Χρακ», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άνω Τελεία.
-Αρχικά, πείτε μας μερικά λόγια για εσάς, προκειμένου να σας γνωρίσουμε περαιτέρω.
Είμαι ένα στραβωμένο νευρόσπαστο που κοιμάται λίγο και του αρέσει το διάβασμα, η μουσική και το μαγείρεμα. Κατάγομαι από νομαδική οικογένεια, τα τελευταία χρόνια ζούσα στην Ξάνθη και τώρα είναι κάπως πιο περίπλοκο, αλλά κυκλοφορώ κυρίως στην Αθήνα.
-Θυμάστε ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε στη ζωή σας;
Δύσκολα. Θυμάμαι σίγουρα μία ντάνα Τριβιζά κι εκείνη την κλασσική συλλογή με τα κίτρινα παιδικά βιβλία που γίνονται πιο πορτοκαλί όσο μεγαλώνεις. Κάπου εκεί μέσα έπαιξε τουλάχιστον μία Άλκη Ζέη και μετά στα δέκα έσκασε η Ρόουλινγκ (δικαίως κανσελιασμένη πλέον), αλλά πιο πίσω όλα είναι θολά. Όσο το σκέφτομαι, πρέπει να υπήρξε ένα πλατύ γαλαζοπράσινο βιβλίο με έναν γορίλα έξω – θυμάμαι να το κουτσοδιαβάζω πιτσιρίκι σε ένα νοσοκομείο – όχι για μένα. Ποιο να ‘τανε;
-Ποιο είναι εκείνο το βιβλίο που θα προτείνατε να διαβάσει ένας ενήλικας;
Κάποιο! Οποιοδήποτε, δεν έχει σημασία, κάθε διάβασμα οδηγεί σε κοινό όφελος. Διαμάντια υπάρχουν βέβαια πολλά κι είναι δύσκολο να τα ξεχωρίσεις. Έχω ένα υπόψη όμως που το αγαπώ πολύ κι ας μην θεωρείται ίσως πολύ σπουδαίο: «Ο συγγραφέας και το εξώφυλλο» του Κώστα Κοντοδήμου. Αυτός πρέπει να ήταν ιδιαίτερος άνθρωπος, θα ήθελα πολύ να τον έχω γνωρίσει κάπως και, αν με παίρνει να προτείνω κάτι, ας είναι αυτό. Πιστεύω του αξίζει.
-Η συγγραφή πώς προέκυψε;
Δεν ήμουν ποτέ πολύ καλός πυγμάχος. Νομίζω αυτό έφταιξε. Άμα ήξερα να δέρνω, δεν θα έγραφα.
-Το «Χρακ!», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άνω Τελεία, είναι το πρώτο σας βιβλίο. Πώς φτάσατε στη γραφή του; Τι αποτέλεσε πηγή έμπνευσής σας;
Θα έσκαγα αν δεν το έκανα. Ήθελα να φτιάξω κάτι και να το τελειώσω, αυτό νομίζω είναι το πιο δύσκολο πράγμα στο γράψιμο. Να σε ενοχλούν χίλια πράγματα, να νιώθεις πως έχεις κάπου τα λόγια να τα πεις, αλλά να μη βρίσκεις τη δύναμη να τα κατεβάσεις στο πληκτρολόγιο. Ε, σε σκάει, σε σκάει, πόσο θ΄ αντέξεις; Στο δεύτερο ερώτημα θα ήθελα πάρα πολύ να απαντήσω ειλικρινά, αλλά από τη μία φοβάμαι κι απ’ την άλλη ντρέπομαι. Ελπίζω να αρκεστείτε λοιπόν στο ότι είμαι μηχανικός (στην Ελλάδα – σημαντικό) κι έχω μια αγάπη στην αρχιτεκτονική.
-Ο τίτλος του βιβλίου σας, είναι πολύ ιδιαίτερος. Πώς φτάσατε σε αυτήν την επιλογή του;
Θενξ. Μου αρέσουν πολύ οι ηχομιμίσεις. Γέννησαν στο κάτω-κάτω τη γλώσσα και συχνά αποδεικνύονται πολύ πιο επαρκείς περιγραφικά απ’ όσο παραδεχόμαστε. Ο συγκεκριμένος ήχος, το «χρακ», με στοίχειωνε πολύ καιρό. Ακούγεται παντού αν το καλοσκεφτείτε και πάντα χωρίζει πράγματα: «πριν και μετά», «ολόκληρο και κομμάτια», «κλειστό κι ανοιχτό»… αν θέλετε ακόμα και «τέχνη και επιστήμη». Μετά ήρθε το θαυμαστικό (φαγωμένο από τον Μίλο Μανάρα, από το «Κλικ!») χωρίς αυτό ο τίτλος δεν σημαίνει το ίδιο.
-Γιατί να το διαβάσει κάποιος;
Γιατί ίσως να μην είναι χάλια. Και αν είναι, κοστίζει λίγα και τελειώνει γρήγορα, μικρό είναι. Και δεν είναι, τότε πλάκα δεν θα ‘χει;
-Υπήρξε εύκολος ο δρόμος για την έκδοση του βιβλίου σας; Μιλήστε μας για αυτήν σας την εμπειρία, ως πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας.
Βρήκα τις εκδόσεις Άνω Τελεία καταλάθος, τσεκάροντας εκδοτικούς που να μη μου θυμίζουν τόσο μαγαζί. Δεν μπορούσα να μην εκτιμήσω το γεγονός ότι στην αυτόματη φόρμα επικοινωνίας της ιστοσελίδας τους, ένα από τα προτεινόμενα θέματα ήτανε «έχω ράμματα για τη γούνα σας». Αγνόησα λοιπόν το «είμαι συγγραφέας και θέλω να σας στείλω κάτι που έγραψα» και όρμηξα από ‘κει. Όταν γνωριστήκαμε κι από κοντά κατάλαβα ότι δεν έχει νόημα να ψάξω αλλού, κολλήσαμε. Αυτά είναι της τύχης νομίζω.
-Αξίζει τελικά να σπαταλάμε τον ελεύθερο χρόνο μας διαβάζοντας;
Όχι, για κανέναν λόγο. Ο χρόνος διαβάσματος θεωρείται δεσμευμένος. Ο ελεύθερος είναι για να ξεσκάμε.
-Υπάρχουν μελλοντικά συγγραφικά σχέδια;
Φυσικά, απλά συνηθίζουν ν’ απομακρύνονται από την πραγματοποίηση όσο περισσότερο μιλάει κανείς γι’
αυτά. Σκάω το λοιπόν.
-Κλείνοντας, ποια συμβουλή θα δίνατε σε όλους εκείνους που θέλουν να κάνουν το βήμα προς την έκδοση του πρώτου τους βιβλίου, αλλά ίσως δεν το τολμούν;
Δεν είμαι για να δίνω συμβουλές, ούτε στο γράψιμο, ούτε στην τόλμη. Άμα νιώθω ότι θα δυστυχήσω περισσότερο αν δεν το κάνω, απ’ ότι αν το κάνω, τότε το κάνω. Το ξέρουμε ότι κοστίζει. Απλά το άλλο κοστίζει παραπάνω.
-Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!
Εγώ ευχαριστώ, για τις ζόρικες ερωτήσεις και για τη γωνιά στην πλατφόρμα σας.
Γιώργος Μελίτος, περισσότερα για τον συγγραφέα και το βιβλίο του: εδώ
Διαβάστε περισσότερες απόψεις για βιβλία και συνεντεύξεις συγγραφέων: εδώ
