Μανόλης Κατεινάς αποκλειστικά καλεσμένος στο your e-articles και θα συζητήσουμε για το νέο του συγγραφικό έργο: «Μέρφι» που αποτελεί ένα από τα βιβλία της σειράς: «Σκοτεινές Πόλεις» των εκδόσεων Λυκόφως.
-Αρχικά θα θέλαμε να σε γνωρίσουμε Μανόλη, θα μοιραστείς μαζί μας κάποια πράγματα για εσένα;
Είμαι ο Μανόλης Κατεινάς και γεννήθηκα στην Αθήνα το μακρινό 1975. Μέχρι τα δύο μου χρόνια έζησα στην Καλλιθέα, κι έπειτα με την οικογένειά μου μετακομίσαμε στον γειτονικό Ταύρο, την περιοχή που μεγάλωσα. Σήμερα ζω και εργάζομαι στη Νέα Σμύρνη. Κατάγομαι από την Απείρανθο της Νάξου. Είμαι δάσκαλος, ερασιτέχνης αθλητικός δημοσιογράφος και τα τελευταία δύο χρόνια σπουδάζω ιστορικός. Στον ελεύθερο χρόνο μου γράφω ιστορίες για μικρούς και για μεγάλους.
-Tι αγαπάς, τι φοβάσαι και τι έχεις χάσει στην ζωή;
Αγαπώ την οικογένειά μου, τους συγγενείς, τους φίλους μου, και τις μικρές στιγμές της καθημερινότητας. Αγαπώ επίσης τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο. Φοβάμαι ότι πολλοί από εμάς σήμερα δίνουμε προτεραιότητα σε λάθος πράγματα και αξίες, και όχι στην ουσία των πραγμάτων. Δόξα τω Θεώ μέχρι σήμερα δεν έχω χάσει τίποτα που να άξιζε πραγματικά.
-Αν η ζωή είχε χρώμα, ποιο θα ήταν αυτό;
Θα είχε το χρώμα της αυγής και του λυκόφωτος. Πορτοκαλοκόκκινο με μοβ ανταύγειες.
-Υπάρχουν συγγραφείς που ξεχωρίζεις και νιώθεις να σε έχουν επηρεάσει;
Πολλοί. Από το εξωτερικό θαυμάζω τον Στήβεν Κινγκ, τον Τσαρλς Μπουκόφσκι, τον Ίρβιν Γουέλς και τον Νικ Χόρνμπυ. Από την Ελλάδα τον Μένη Κουμανταρέα, τον Βαγγέλη Ραπτόπουλο, τον Πέτρο Μάρκαρη και τον Δημήτρη Μαμαλούκα.
-Πώς και γιατί οδηγήθηκες να γράφεις βιβλία τρόμου και φαντασίας; Τι σε ελκύει σε αυτό είδος;
Βιβλία τρόμου δεν γράφω και για να πω την αλήθεια δεν νομίζω ότι έχω αυτή την ικανότητα. Μ’ αρέσει όμως να δοκιμάζομαι σαν συγγραφέας σε νέα λογοτεχνικά είδη και γι’ αυτό προέκυψε και η λογοτεχνία του φανταστικού. Ο «Μέρφι» είναι το πρώτο μου βιβλίο που μπορεί να θεωρηθεί ότι ανήκει σ’ αυτόν τον χώρο, νομίζω όμως ότι η βάση του είναι η κοινωνική λογοτεχνία.
-Το έργο σου ανήκει σε μία σειρά υπό τον τίτλο: «Σκοτεινές Πόλεις», περί τίνος πρόκειται;
Η σειρά «Σκοτεινές πόλεις» των εκδόσεων Λυκόφως μιλάει κατά βάση για τον φόβο. Για τον φόβο για το άγνωστο και το μυστήριο, αλλά και για τον φόβο που γνωρίζουμε και κρύβουμε μέσα μας. Για τον φόβο που δεν τολμάμε να παραδεχτούμε. Κι αυτός είναι και ο περισσότερο τρομακτικός.
–«Μέρφι» ο τίτλος του έργου σου, πώς προέκυψε και τι θα διαβάσουμε;
Ο «Μέρφι» είναι παιδί της καραντίνας. Γεννήθηκε από τις αγωνίες και τις ανησυχίες μου, τις οποίες έβγαλε στην επιφάνεια αυτή η περίοδος. Μπορεί κάποιος να είναι πραγματικά ευτυχισμένος όταν ζει διαρκώς μέσα από την εικονική πραγματικότητα και ακροβατεί στη σφαίρα της φαντασίας; Μπορεί η φαντασία να δημιουργήσει ήρωες που να σε επηρεάσουν θετικά;
-Νιώθεις κάποια ταύτιση με τους ήρωές σου ή είναι αυτό που θα λέγαμε στο θέατρο: «κόντρα ρόλος»;
Συνήθως με τους ήρωές μου έχω κοινά στοιχεία, φανερά ή κρυφά. Υπάρχουν όμως στα έργα μου και δευτερεύοντες χαρακτήρες οι οποίοι είναι διαμετρικά αντίθετοι από εμένα και μου προκαλούν τεράστιο ενδιαφέρον.
-Ποια τα μελλοντικά συγγραφικά σου σχέδια;
Αυτή την περίοδο γράφω μία εφηβική περιπέτεια μυστηρίου με φόντο τις Μικρές Κυκλάδες.
-Η λογοτεχνία πιστεύεις μπορεί να κάνει τον κόσμο καλύτερο;
Η λογοτεχνία μπορεί να κάνει τον κόσμο πολύ καλύτερο. Διαβάζοντας οι πνευματικοί σου ορίζοντες ανοίγουν, ζεις τις ζωές άλλων ανθρώπων – των ηρώων των βιβλίων – τις οποίες διαφορετικά δεν θα μπορούσες να προσεγγίσεις, μπαίνεις στη θέση τους. Είναι μία πρώτη επαφή του ανθρώπου μ’ αυτό που ονομάζουμε ενσυναίσθηση. Ο κόσμος μπορεί αργά και σταθερά να γίνει καλύτερος μέσα απ’ την λογοτεχνία. Βέβαια χρειάζεται υπομονή, επιμονή και η κατάλληλη διάθεση.
-Εκ μέρους του yourearticles σ’ ευχαριστώ γι’ αυτήν την συνέντευξη
Μανόλης Κατεινάς – Μέρφι, περισσότερα για το βιβλίο και τον συγγραφέα: εδώ
Διαβάστε ακόμα περισσότερες απόψεις για βιβλία και συνεντεύξεις συγγραφέων: εδώ
