Η Laeticia Colombani γράφει ένα βιβλίο διαφορετικό, ωμό, σκληρό και ταυτόχρονα αισιόδοξο. Ένα βιβλίο (Οι θριαμβεύτριες) που κάλλιστα θα μπορούσε να θεωρηθεί ωδή στην γυναικεία αλληλεγγύη.
H εφημερίδα “Le Figaro” δίνει αρκετά εύσημα στην συγγραφέα του βιβλίου, επισημαίνοντας τα υπέροχα πορτρέτα γυναικών που θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν οι αναγνώστες ενώ η εφημερίδα “Le Parisien” περιγράφει το βιβλίο ως έναν ύμνο στην αδελφοσύνη.
Στο σημείο αυτό να πούμε πως η συγγραφέας Laeticia Colombani είναι μια επιτυχημένη συγγραφέας αλλά και σεναριογράφος, που έχει κερδίσει πολυάριθμα βραβεία για τα βιβλία της.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Η συγγραφέας διηγείται ταυτόχρονα στο βιβλίο της, την ιστορία δύο γυναικών τόσο διαφορετικών αλλά και τόσο ίδιων. Ξεκινά με την ιστορία της Σολέν, μιας σαραντάχρονης πρώην δικηγόρου που παλεύει με την κατάθλιψη. Μετά από την άσχημη έκβαση μιας δίκης της και τον απρόσμενο θάνατο ενός πελάτη της, βρίσκεται σε μια ψυχιατρική κλινική μακριά από το πολυτελές γραφείο της και τις αμέτρητες δικηγορικές υποθέσεις, που αποτελούσαν τα καθήκοντά της αλλά και την ζωή της σε μεγάλο βαθμό.
Καθώς προσπαθεί να σταθεί ξανά στα πόδια της, δέχεται να γίνει γραφέας και προσφέρει τις υπηρεσίες της σε μια εστία. Η εστία στην οποία πρόκειται να εργαστεί δεν είναι μια οποιαδήποτε εστία αλλά ένας χώρος που φιλοξενεί γυναίκες. Γυναίκες περιθωριοποιημένες, άστεγες, μετανάστριες, εκδιωγμένες, πονεμένες αλλά σίγουρα δυνατές!
Οι συνθήκες εργασίας της Σολέν δεν θα είναι ονειρικές από την πρώτη στιγμή. Πολλές θα είναι οι φορές που θα αισθανθεί παρείσακτη ανάμεσα σε τόσες γυναίκες, που η ζωή τους έχει φερθεί πολύ πιο άσχημα από ό,τι σε εκείνη. Ωστόσο, κάτι μέσα της την παρακινεί συνεχώς και της δίνει δύναμη να συνεχίσει. Τελικά, οι γυναίκες της εστίας θα εκτιμήσουν βαθύτατα τις υπηρεσίες της, θα την εμπιστευτούν και θα της δείξουν πως ο καλύτερος τρόπος να ξεπερνάς τις δυσκολίες είναι να προχωράς πάντα μπροστά!
Όλες αυτές οι γυναίκες που έχουν ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ στην ζωή τους, θα την πείσουν να χορέψει μαζί τους στους ρυθμούς της ξέφρενης zumba, με τον χορό τους να είναι κάτι παραπάνω από χορός. Είναι δείγμα δύναμης και γενναιότητας. Είναι μια ένδειξη πως αντέχουν, πως βαδίζουν με το κεφάλι ψηλά, περιφρονώντας τα καπρίτσια της ίδιας τους της ζωής.
Ταυτόχρονα, η συγγραφέας ανάμεσα στις σελίδες του βιβλίου διηγείται και την ιστορία μιας γυναίκας που κατέθεσε την ψυχή της για την δημιουργία της εστίας στην οποία εργάζεται η Σολέν, περίπου 100 χρόνια πριν. Το όνομά της είναι Μπλανς Περόν και ήταν επικεφαλής του Στρατού Σωτηρίας. Με συνοδοιπόρο τον άντρα της, έδωσε πολυάριθμους και δύσκολους αγώνες, ώστε να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες και να συγκεντρώσει το απαραίτητο χρηματικό ποσό για την δημιουργία της εστίας των γυναικών. Εις βάρος της υγείας της και της οικογένειάς της, η Μπλανς δεν το βάζει κάτω με τίποτα! Μέχρι να μην υπάρξει καμία άστεγη γυναίκα με το βρέφος της στους κρύους δρόμους του Παρισιού, εκείνη θα συνεχίζει να αγωνίζεται!
Η Σολέν μπορεί να μην έδωσε τόσο δύσκολους και ανιδιοτελείς αγώνες όσο η Μπλανς, αλλά από την στιγμή που αρχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες της στην εστία των γυναικών, αναθεωρεί τα πάντα στην ζωή της. Τις αξίες της, το νόημα της ζωής, το τι την κάνει χαρούμενη αλλά και το πώς θα βοηθήσει ουσιαστικά και παντοτινά όλες εκείνες τις γυναίκες, που πλέον αποτελούν κομμάτι της…
Από την Πίττη Μαριάνθη
Διαβάστε περισσότερα για βιβλία εδώ
