«Χίλιες Σιωπές» από την Κατερίνα Δασούλα – Ένα ζευγάρι, δυο αντίθετοι κόσμοι

Σήμερα, θα γνωρίσουμε το βιβλίο «Χίλιες Σιωπές» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέφαλος και την ίδια τη συγγραφέα, Κατερίνα Δασούλα, μέσα από μια αποκλειστική συνέντευξη.

-Αρχικά, να σας γνωρίσουμε. Με τι ασχολείστε;

Eίμαι φοιτήτρια φιλολογίας στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και στον ελεύθερό μου χρόνο γράφω. Μου αρέσει πολύ η μουσική και τα βιβλία. Λατρεύω να διαβάζω κυρίως μυθιστορήματα αλλά και φιλοσοφικά έργα. Γράφω από πολύ μικρή ηλικία, έχω εκδώσει δύο βιβλία, ενώ ταυτόχρονα έχω γράψει κάποια ποιήματα και διηγήματα τα οποία προς το παρόν κρατάω για μένα. Το 2021, έφτιαξα μία ιστοσελίδα, στην οποία έγραφα καθημερινά κάποια αποσπάσματα, που στην πορεία που δημιούργησαν την ιδέα για το δεύτερο βιβλίο μου. Η ιστοσελίδα υπάρχει ακόμα, αλλά πλέον δεν γράφω σε καθημερινή βάση. Μεγάλωσα στο Μέτσοβο, όπου και ζω. Για μένα ο τόπος μου, αποτελεί την μεγαλύτερη αγάπη μου και το καταφύγιό μου. Αγαπώ τον τόπο μου και εμπνέομαι από αυτόν.

-Τι αγαπάτε και τι σας φοβίζει;

Ωραία ερώτηση! Αγαπώ τα ταξίδια και φοβάμαι τα σκοτάδια. Μου αρέσει να δραπετεύω, να φεύγω… να νιώθω ότι ξεφεύγω. Θέλω να ταξιδέψω σε όσα περισσότερα μέρη γίνεται. Θέλω να γνωρίσω τον κόσμο από κάθε του ματιά! Να γνωρίσω πολιτισμούς και ανθρώπους διαφορετικούς από την δική μας κουλτούρα. Μου αρέσουν οι μυρωδιές, τα χρώματα, τα όμορφα χαμόγελα και προσπαθώ να τα συνδυάσω όλα αυτά με κάθε πόλη – χώρα ξεχωριστά!

-Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;

Αγαπημένη μου συγγραφέας είναι η Ζωρζ Σαρή! Έχω όλα της τα βιβλία και ήταν η πρώτη συγγραφέας που διάβασα. Το πρώτο βιβλίο που διάβασα ήταν «το ψέμα». Μου άρεσε πάντα αυτή η λιτότητα στο λόγο που διακατείχαν τα έργα της. Η συγγραφική της μαεστρία ήταν τέτοια που με κέρδισε από την αρχή! Στην εφηβεία μου βέβαια, η Λένα Μαντά ήταν αυτή που πήρε πρώτη θέση στην καρδιά και στην βιβλιοθήκη μου. 

-Το αγαπημένο σας βιβλίο;

Το αγαπημένο μου βιβλίο, είναι «το όνομα του Ρόδου» του ΕΚΟ. Είναι ένα βιβλίο που διάβασα σχετικά πρόσφατα και μπορώ να πω ότι με έκανε να αναθεωρήσω την άποψη που είχα για τον συγγραφέα. Ίσως είχα «παρεξηγήσει» λίγο την πένα του και ήμουν διστακτική στο να διαβάσω κάποιο βιβλίο του. Πίστευα πως θα με δυσκόλευε στην ανάγνωση και θα με κούραζε. Μπορώ να πω, πως συνέβη το εντελώς αντίθετο!

-Πείτε μας λίγα λόγια για το πρώτο σας βιβλίο «Ματωμένο Γράμμα».

Το πρώτο μου βιβλίο το έγραψα σε ηλικία 14 ετών. Ανυπομονούσα να τελειώσω όλα μου τα μαθήματα κάθε μέρα για να ασχοληθώ με αυτό. Το 2019 το έστειλα στον διαγωνισμό του «Πατάκη», στον οποίο και κέρδισα το 2ο βραβείο σε Ελλάδα και Κύπρο. Για μένα αυτό ήταν η πρώτη απόπειρα. Έπειτα, το βιβλίο θέλησα να το εκδώσω. Δεν  μου ήταν καθόλου εύκολο μπορώ να πω. Δεν γνώριζα τίποτα για τον χώρο. Το 2020 τελικά έγινε και αυτό το βήμα. Είναι ένα βιβλίο γεμάτο μηνύματα και ηθικά διδάγματα. Χαίρομαι που ο κόσμος τα αντιλήφθηκε και με «διάβασε» τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά. Δεν πίστευα ούτε εγώ η ίδια, ότι το βιβλίο μου θα αγαπηθεί τόσο πολύ. Πρόκειται για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με κεντρικούς ήρωες τρία νέα παιδιά που αναζητούν την αλήθεια για ένα θάνατο ο οποίος ξυπνά μνήμες και φέρνει στο φως μία ιστορία που είχε κλειδωθεί σε ένα μπαούλο. 

-Πρόσφατα κυκλοφόρησε και το δεύτερο βιβλίο «Χίλιες σιωπές». Τι αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την συγγραφή του;

Το έργο αυτό, δεν είχα καν στο μυαλό μου ότι θα το πήγαινα για έκδοση. Δεν φανταζόμουν καν ότι θα γινόταν. Δεν το σχεδίαζα έτσι! Τον καιρό της καραντίνας, πέρασα μία δύσκολη κατάσταση. Ήμουν πολύ πεσμένη ψυχολογικά και αν δεν είχα και τα μαθήματα του πανεπιστημίου, πιστεύω θα ήμουν πολύ χειρότερα. Ήθελα κάτι να γράψω… κάπου να ξεφύγω. Ένα δεύτερο βιβλίο που έγραφα, δεν με γέμιζε… οδηγούσε σε αδιέξοδο. Ένα βιβλίο που ακόμη και τώρα είναι ανολοκλήρωτο. Έτσι, σκέφτηκα να φτιάξω μία δική μου ιστοσελίδα. Αφού την «έντυσα», έκατσα να σκεφτώ και το «κόνσεπτ». Σκέφτηκα λοιπόν να γράφω σε καθημερινή βάση μία πλασματική ιστορία ενός κοριτσιού που χάνει κάτι από την ζωή της… ήθελα να εκφράσω την έλλειψη ελευθερίας, το κενό, τα χιλιάδες ερωτήματα και το γεγονός του να χάνεις κάτι από την ζωή σου και να υπάρχεις ξαφνικά σε μία νέα κατάσταση. Ήταν σαν ημερολόγιο, απλά στο τέλος κάθε μέρας, συνόδευε το δικό μου κείμενο και ένα ποίημα από ένα ποιητή ή ποιήτρια. Ήθελα να γίνω μία ωραία συντροφιά για όλους αυτούς τους ανθρώπους… στην πορεία το αγάπησα τόσο πολύ όλο αυτό, που ήθελα να μείνει. Έτσι το έκανα βιβλίο…

-Ταυτίζεστε με κάποιον χαρακτήρα;

Γενικά αποφεύγω να το κάνω αυτό. Όταν γράφω, δεν θέλω να βάζω τον εαυτό μου μέσα στους ήρωες. Θέλω να δημιουργώ ήρωες… ξεχωριστούς, με δική τους προσωπικότητα και εικόνα.

-Βασιστήκατε σε προσωπικά βιώματα;  

Το μόνο προσωπικό βίωμα που μπορώ να πω, πως ένταξα σε κάποιο έργο μου, ήταν αυτό το μελαγχολικό ύφος και η έλλειψη ελευθερίας που βίωνα την περίοδο της καραντίνας. Αλλά και πάλι προσπαθούσα να το αποφεύγω…

-Σε πόσο χρονικό διάστημα ολοκληρώσατε την συγγραφή του;

Περίπου ένα χρόνο…

-Κλείνοντας, θα θέλατε να μοιραστείτε τα μελλοντικά συγγραφικά σας σχέδια;

Το μόνο που μπορώ να πω με ασφάλεια είναι πως το επόμενο βιβλίο που θα έρθει, θα αγγίξει πολλές συναισθηματικές χορδές και θα έχει και ιστορικό περιεχόμενο. Δεν ξέρω αν θα βγει αυτό που θέλω, αλλά σίγουρα, θέλω να δώσω πολλά. Η συγγραφή είναι η ζωή μου και τα βιβλία τα παιδιά μου!

Σχετικά με το «Χίλιες Σιωπές»:

Πρόκειται για ένα ημερολόγιο που μέσα από τα μάτια της πρωταγωνίστριας μας αφηγείται μια ιστορία. Ένα ζευγάρι, δυο αντίθετοι κόσμοι. Αυτός ένας δικηγόρος που βάζει πάντοτε την λογική πάνω από τα συναισθήματά του κρύβοντας έτσι την συναισθηματική πλευρά του η οποία σε κομμάτια του βιβλίου φαίνεται να εκδηλώνεται. Αυτή μία ρομαντική δημοσιογράφος που λατρεύει την ποίηση, την φωτογραφία. Όταν αυτός φεύγει στο Παρίσι η πρωταγωνίστριά μας ξεκινά να γράφει το ημερολόγιο. Εκδηλώνει τις «Χίλιες Σιωπές» σ’ έναν δρόμο που έχει την «οδό Καβάφη, Καρυωτάκη, Πολυδούρη, Νερούδα, Σεφέρη, Κουτσουμπέλη, Shakespeare, Λειβαδίτης» και όσους ύμνησαν τον ερωτά και την ζωή, τις σκέψεις και τις ανησυχίες για τον άνθρωπο και το μέλλον. Γιατί, μέσα σ’ αυτό το βιβλίο δεν θα βρείτε μόνο μια ιστορία αγάπης αλλά και φιλοσοφικές διατυπώσεις για την ζωή, τον έρωτα, την αγάπη, το ανεκπλήρωτο, την ευτυχία, τα όνειρα. Εκεί που οι νύχτες χρειάζονται λίγη μουσική και ένα μπουκάλι κρασί.

Χωρισμένο σε τρία κεφάλαια που αφορούν τρεις διαφορετικούς μήνες (Μάρτιος, Απρίλιος, Μάιος του 2021) η συγγραφέας θα μας κάνει να σκεφτούμε γύρω από την ζωή μας, τις σχέσεις, τι επιθυμούμε, τι μας κάνει ευτυχισμένους;

Η συγγραφέας μας καλωσορίζει σε έναν κόσμο, αυτόν που ο ρομαντισμός επιβιώνει, που υπάρχουν άνθρωποι που ακούνε μουσική από πικάπ, που τραβούν φωτογραφίες, που γράφουν, που κάνουν τέχνη λόγω του έρωτα. Η απλή γλώσσα, η κινηματογραφική αφήγηση αλλά και ο εσωτερικός μονόλογος δημιουργούν ζωντανές εικόνες και έντονα συναισθήματα στον αναγνώστη συνθέτοντας ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί και που ο καθένας θα βρει ένα κομμάτι του εαυτού του μέσα του. Κλείνοντας, θα λατρέψετε την επιλογή των ποιημάτων της συγγραφέα που ολοκληρώνουν την αφήγηση της.

«Κάνοντας ταξίδια στην ποίηση… Τί λες; Είσαι έτοιμος να μεθύσεις;»

Περισσότερα άρθρα για βιβλία εδώ

Η Ειρήνη Λόκα γεννήθηκε το 2002. Τελειώνοντας το Λύκειο εισήχθη στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έχει παρακολουθήσει το διαδικτυακό Εργαστήρι Μικροδιηγήματος του Αλληλέγγυου Σχολείου της Ετεροτοπίας με εισηγητή τον συγγραφέα Γιάννη Φαρσάρη στο οποίο εκδόθηκε και μία συλλογή διηγημάτων στην Ανοικτή Βιβλιοθήκη συμπεριλαμβανομένου και του μικροδιηγήματός της «Η συνεδρία», πλήθος webinars για την ψυχική υγεία και ένα σεμινάριο Filmmaking από το Skillbox. Παρακολουθεί μαθήματα νοηματικής γλώσσας από το ΚΕΝΓ. Διηγήματα και ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε διαδικτυακούς ιστότοπους και περιοδικά πολιτισμού: culturepoint.gr, Fractal κ.α.