Your e-articles

(Ακολουθεί spoiler)

Η Έλενα, χορεύτρια κλασικού χορού, σύζυγος και μητέρα ενός αγοριού, δραπετεύει σε ένα ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης. Κι ενώ ο αρχικός προορισμός της είναι ένα σεμινάριο χορού στην Θεσσαλονίκη, καταλήγει με το πολύχρωμο σαραβαλάκι της – τον Ζορζ-  σε ένα νησί. Εκεί – χαμένη ανάμεσα στις μελωδίες που σιγοτραγουδά και πίσω από τα μαύρα της γυαλιά – έρχεται σε επαφή με τον Αντώνη, έναν συνεπιβάτη του οποίου χαλάει το αυτοκίνητο. Η Έλενα βρίσκεται δίπλα του για να τον βοηθήσει και κυρίως για να αποκτήσει έναν συνταξιδιώτη στο μοναχικό της ταξίδι. Έτσι ξεκινά η γνωριμία δύο φαινομενικά άσχετων ανθρώπων με τον πιο παράδοξο τρόπο: εκείνη έχει σιχαθεί τον χορό και τον μέχρι τότε τρόπο ζωής της, την έλλειψη αυθορμητισμού και αγάπης, εκείνος πάλι κουβαλά τα οστά μιας θείας του προκειμένου να τα ενταφιάσει στο νησί και ταυτόχρονα τον πόνο μιας ερωτικής προδοσίας που τον έχει μετατρέψει σε μοναχικό άνθρωπο, περιφρουρημένο ερμητικά στις άμυνές του.

Οι δύο αυτοί άνθρωποι με όχημα τον πολύχρωμο Ζορζ (που ακόμα και αυτό το στοιχείο των διαφορετικών χρωμάτων του αυτοκινήτου συμβολίζει την πετυχημένη ένωση φαινομενικά αταίριαστων πραγμάτων) περιπλανιούνται στα χειμερινά τοπία του νησιού ανταλλάσσοντας τα μύχια συναισθήματά τους, όνειρα, αστεία, τραύματα, φόβους. Μαζί θα νοσταλγήσουν, θα γελάσουν, θα ξενυχτήσουν πίνοντας και θα τραγουδήσουν, θα εξομολογηθούν όσα τους τυραννούν. Η τρυφερότητα ξεχειλίζει ανάμεσά τους – αν και διστακτική – και περιορίζεται σε ελάχιστα αγγίγματα ή στο απαλό σκέπασμα του κοιμισμένου Αντώνη από μια κουβέρτα της Έλενας.  

Μερικά αναπάντεχα τηλεφωνήματα τους τραβούν απρόθυμα πίσω στην πρότερη ζωή τους για να χωριστούν ξανά, μόνο που αυτή την φορά έχει δοθεί η υπόσχεση πως θα ξανασυναντηθούν. Ένα νέο ταξίδι έχει ήδη αρχίσει και για τους δύο. Η μοναξιά και ο αποχωρισμός είναι αισθήματα που ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Δυο φαινομενικά αταίριαστα πλάσματα αλλά ταυτόχρονα με ένα κοινό δυνατό αίτημα, που είναι η συντροφικότητα, ακολουθούν τον μόνο δρόμο που τους ανοίγεται και τους φέρνει κοντά. Οι άνθρωποι τελικά είναι μαγνητικά πεδία που πάντα θ’ αναζητούν ο ένας τον άλλον, όσο και να νομίζουν πως δραπετεύουν από την ζωή, πάντα θα είναι μοιραίο να γυρεύουν την λυτρωτική ένωση. Η σκηνή του αποχαιρετισμού από το πλοίο δεν είναι παρά μόνο η αρχή μιας μεγάλης αγάπης που ξεσπά με αυθορμητισμό μικρού παιδιού.

Ο Γιώργος Γούσης μέσα από μια λιτή δημιουργία με άψογες ερμηνείες (Η Έλενα Τοπαλίδου και ο Αντώνης Τσιοτσιόπουλος πείθουν απόλυτα τον θεατή και ταυτίζονται μαζί του) καταφέρνει να δημιουργήσει μια πολύ τρυφερή και νοσταλγική ταινία που αγγίζει τον θεατή και εισχωρεί μέσα του το πιο ουσιαστικό και βαθύ μήνυμα: δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την συντροφικότητα, από το «μαζί» που προκύπτει από την μοιραία ένωση δύο μαγνητικών πεδίων.