Το να πούμε ότι μια ταινία του Ντέιβιντ Φίντσερ είναι σκοτεινή είναι σαν να λέμε ότι ο Νοέμβριος του Σιάτλ είναι υγρός – είναι απλώς γεγονός. Και το “The Killer”, το τελευταίο του Fincher, είναι πράγματι πολύ σκοτεινό. (Spoiler Alert).
Σεναριακά θα δείτε την ιστορία ενός επαγγελματία δολοφόνου (Μάικλ Φασμπέντερ) του οποίου το όνομα δεν νομίζω ότι μάθαμε ποτέ, και για το τι συμβαίνει όταν ένα χτύπημα που έχει προσληφθεί για να εκτελέσει πηγαίνει τρομερά στραβά – που σημαίνει, στον κόσμο των μισθωτών δολοφόνων, ότι χρειάζεται να εξαφανιστούν. Πηγαίνουμε λοιπόν μαζί του, σε μια σειρά από μακρινά μέρη – Παρίσι, Δομινικανή Δημοκρατία, Νέα Ορλεάνη, Νέα Υόρκη, Σικάγο – καθώς ο αντιήρωάς μας προσπαθεί να διορθώσει τα πράγματα. Αυτό περιλαμβάνει τη δολοφονία άλλων ανθρώπων με διάφορους δημιουργικούς τρόπους…
Το “The Killer” δεν είναι η καλύτερη ταινία του Fincher (Ο Ντέιβιντ Φίντσερ είναι σκηνοθέτης γνωστός για τα σκοτεινά θρίλερ όπως Seven, Το Παιχνίδι, Fight Club και Δωμάτιο Πανικού για όσους δεν γνωρίζουν σχετικά). Είναι περισσότερο μια άστοχη μελέτη χαρακτήρων με εντυπωσιακές αξίες παραγωγής παρά ένα πλήρως υλοποιημένο δράμα. Ακολουθούμε τον χαρακτήρα του Φασμπέντερ καθώς μας προσφέρει τους προσωπικούς του κανόνες επιτυχίας – «Μην εμπιστεύεσαι κανέναν», «Πάρε μόνο τη μάχη που πληρώθηκες για να δώσεις», «Μένεις στο σχέδιο», «Κανείς δεν θέλει πραγματικά να αλληλεπιδράσει με έναν Γερμανό τουρίστα» – στον απαλό, υπνωτιστικό μονότονό του.
Ο αφηγηματικός τρόπος γενικά που είναι στημένη η ταινία κουράζει αρκετά και παρόλο που υπάρχουν οι κλασσικές έντονες σκηνές δράσεις, κάπου δεν επαρκούν για να τονώσουν το ενδιαφέρον που έχει ατονήσει αρκετά. Αυτό ήταν το κυριότερο που με αποξένωσε από την ταινία συν το γεγονός πως δεν αντιλήφθηκα με σιγουριά ποιος πραγματικά ήταν ο ένοχος της εκδίκησης και στην συνέχεια αντεκδίκησης του επαγγελματία δολοφόνου μας (ο δικηγόρος;).
Το “The Killer” είναι ταυτόχρονα απογοητευτικό και ικανοποιητικό, με ευχαρίστηση και ικανότητα, δεν θα το πρότεινα αλλά δεν θα έλεγα και σε κάποιον να μην το δει. Είναι από τις ταινίες που σε αφήνουν στο μεταίχμιο και όσο και αν το σκέφτεσαι δεν μπορείς να αποφασίσεις αν σου αρέσουν ή όχι…
