536.913

7/10/2020: Μετά από 5,5 χρόνια αναμονής ξημέρωσε η μέρα που περίμενε μια μεγάλη μερίδα πληθυσμού. Όλα τα βλέμματα στραμμένα στο τριμελές εφετείο κακουργημάτων. Το αποτέλεσμα της δίκης που ξεκίνησε στις 20/4/2015 είναι προ των πυλών. 20.000 άτομα συγκεντρωμένα έξω από τις πόρτες του κτιρίου αναμένοντας αυτό που τόσα χρόνια όλοι ξέραμε(;). Η Χρυσή Αυγή είναι και επίσημα εγκληματική οργάνωση! Ανατριχιαστική και συγκινητική η αντίδραση του κόσμου η οποία διασταυρώθηκε με την αντίδραση της μάνας, η οποία τα τελευταία 7 χρόνια έγινε, με πολύ άσχημο τρόπο, η σύγχρονη φιγούρα στη μάχη εναντίον του φασισμού.

Ακολούθησαν δύο ημέρες που οι συνήγοροι των 68 κατηγορούμενων κατέθεταν ελαφρυντικά. Και όταν λέμε ελαφρυντικά, μη πάει ο νους σας σε κάτι σοβαρό. Όλοι, φυσικά, δήλωναν απλά, καλά παιδιά που έμπλεξαν. Βέβαια, τι να πουν και αυτοί; Ο ίδιος τους ο αρχηγός είχε φροντίσει να τους αδειάσει χρόνια πριν μπας και σώσει το τομάρι του. Όπως και να έχει, από το δικαστήριο δεν έγιναν δεκτά τα ελαφρυντικά. Σήμερα (11/10/2020) που γράφονται αυτές οι γραμμές αναμένουμε όλοι την Δευτέρα 12/10, που θα ανακοινωθούν οι ποινές και να δοθεί ένα τέλος σε αυτή την κακή φάρσα που ακούει στο όνομα Χρυσή Αυγή. Είναι όμως το τέλος;

Το τι είναι η Χρυσή Αυγή πλέον το ξέρουμε και έχει επικυρωθεί από τα πλέον αρμόδια κρατικά όργανα. Το πραγματικό πρόβλημα όμως ΔΕΝ είναι η Χρυσή Αυγή. Και με αυτό θα ασχοληθώ παρακάτω.

Έργα και ημέρες (ΟΧΙ της Χρυσής Αυγής):

  • 6/5/2012 – Εκλογές: Η Χρυσή Αυγή λαμβάνει 440.894 ψήφους και εισέρχεται για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινοβούλιο ως έκτο κόμμα.
  • 17/6/2012 – Επαναληπτικές εκλογές: Η Χρυσή Αυγή λαμβάνει 425.990 ψήφους και ξαναμπαίνει στη Βουλή ως πέμπτο κόμμα.
  • Από τις 6/5/12 το νεοναζιστικό κόμμα γίνεται Viral. Αναπαράγεται διαρκώς από τα μέσα. Βίντεο από στρατιωτικές εκπαιδεύσεις με όπλα εκδρομές στα βουνά, επιθέσεις με μαχαίρια επισκέψεις σε τοπικά πανηγύρια και selfies αγκαλιά με αγκυλωτούς σταυρούς και κορνίζες του Hitler δίπλα από εικόνες μεγάλων ανθρωπιστών του παρελθόντος εμφανίζονται καθημερινά. Αλλά ο κόσμος δεν ξέρει τι είναι αυτά τα πράγματα. Αρκείται στο διακριτικό ξέπλυμα που απολαμβάνει η συμμορία μέσα από τα κανάλια και χαίρεται από τα επεισόδια που δημιουργούν από εδώ και εκεί. Χαστούκια σε ζωντανή μετάδοση και μπινελίκια στο κοινοβούλιο έρχονται να ολοκληρώσουν την υγρή φαντασίωση του μέσου κακομοίρη Έλληνα.
  • Αποτέλεσμα: Η Χρυσή Αυγή σηκώνει κεφάλι. Θεωρούν την ύπαρξή τους άτρωτη και φτάνουμε στο βράδυ της 17/9/2013, που δολοφονείται σε κοινή θέα ο Παύλος Φύσσας. Ακολουθούν έρευνες και διώξεις και ξεκινούν οι διαδικασίες μέσα από τις οποίες η Χρυσή Αυγή καλείται σε δίκη για τη λειτουργία της. Αλλά ο κόσμος ΔΕΝ ξέρει…
  • 25/5/2014: Ευρωεκλογές: Η Χρυσή Αυγή επιβραβεύεται για την καλή της παρουσία με 536.913 ψήφους (αριθμό – ρεκόρ στην ιστορία της) και μπαίνει με δόξες και τιμές στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Ο κόσμος συνεχίζει να ΜΗΝ ξέρει…
  • Ακολουθούν οι δύο εκλογές του 2015, στις 25/1/2015 και 20/9/2015, που και στις δύο περιπτώσεις το κόμμα του Μιχαλολιάκου εισέρχεται στη Βουλή σαν τρίτη δύναμη με 338.387 και 379.581 ψήφους αντίστοιχα. Γιατί; Γιατί ο κόσμος ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ!

Βλέπουμε το πρόβλημα ή ακόμα; Επειδή κόβω το κεφάλι μου ότι η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι: Ναι, τι; έχω να πω τα εξής.

Η Χρυσή Αυγή, όπως και κάθε άλλο δεινό που μας έχει βρει στη σύγχρονη ιστορία μας, είναι αποτέλεσμα των δικών μας και μόνο επιλογών. Το γεγονός ότι είχε άδεια να κατέβει στις εκλογές δε σημαίνει ότι άξιζε και την ψήφο του κόσμου. Όταν τα μέλη τους προσκυνούν τη σβάστικα και χαιρετούν ναζιστικά, τότε δεν έχουν θέση σε καμία κοινωνία. Πόσω μάλλον στην ελληνική κοινωνία που όχι 100, όχι 50 αλλά 3 γενιές πίσω συνάνθρωποί μας σφαγιάστηκαν από τους προγόνους αυτών των εγκληματιών.

Και πρέπει να φτάσουμε στο σημείο να μετράμε πεσμένα κεφάλια για να ξεκινήσουμε να ξυπνάμε; Συγνώμη, αλλά η Χρυσή Αυγή αποτελεί μια ιστορική επανάληψη που θέλει τον μέσο Έλληνα να καταπίνει αμάσητη την όποια ιστορία επιστρατεύεται από όποιον κατέχει βήμα προκειμένου να ανέλθει στην εξουσία. Το στενάχωρο είναι ότι κανείς δεν το καταλαβαίνει. Η αγαπημένη ατάκα μας τα τελευταία 30 χρόνια είναι «Μας κορόιδεψαν!» Τι λέτε; Σοβαρά; Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, «Μας κορόιδεψαν!» ενώ μέχρι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο είμαστε οι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου και φέραμε τον πολιτισμό στον πλανήτη;

Ας καταλάβουμε κάτι απλό και δύσκολο μαζί. Το κοινοβούλιο είναι ο καθρέφτης όλων μας. Η εικόνα του χρυσαυγίτη βουλευτή να επιτίθεται σε κάποιον άλλο «κακό» βουλευτή δεν είναι τίποτα άλλο από την επιλογή του Έλληνα να χτυπά την επιλογή του Έλληνα. Και η επιλογή 1 στους 10 Έλληνες είναι η βία. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Όσο και να μην μας αρέσει, όσο και να μην έχει ακουστεί καθόλου (με μεγάλες δόσεις διπλωματίας) αυτές τις μέρες, η αλήθεια είναι μία. Κάποιες σταγόνες από το αίμα του Φύσσα, του Λουκμάν, των αλιεργατών του Περάματος κ.λπ. βρίσκονται στα χέρια των 536.913 εξαπατημένων ατόμων που ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ και επιβράβευσαν δολοφόνους.

Αυτοί δεν είναι κάποιοι τυχαίοι. Είναι οικογένεια, φίλοι και γνωστοί όλων μας. Είναι ανάμεσά μας. Είμαστε εμείς. Τα 68 άτομα που καταδικάστηκαν αποτελούν τον αφρό του αφρού του φασισμού, της άγνοιας και του μίσους που είναι βαθιά ριζωμένα στην ελληνική κοινωνία. Και είμαι σίγουρος ότι μεγάλη μερίδα αυτών θα βρει, αν δεν έχει βρει ήδη, τον επόμενο γελοίο να εναποθέσει τις ελπίδες της για ένα καλύτερο μέλλον. Ας ελπίσουμε μέχρι τότε ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΘΕΙ επιτέλους και να προλάβουμε το νέο κακό στην αρχή του, γιατί ο φασισμός παραμένει ακμαίος.

Κλείνω με ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Μάνου Χατζηδάκη «Τα Σχόλια του Τρίτου» (Αθήνα, 1980, εκδ. Εξάντας) σε αφήγηση του ίδιου.

Στις πρωταγωνίστριες της υπόθεσης, Μάγδα Φύσσα, που έγινε η μάνα όλων όσων ήξεραν, και τη Μαρία Λεπενιώτη που προέδρευσε της δίκης δούλεψε σε χαμηλούς τόνους επί 5,5 χρόνια και δικαιωματικά της άξιζε να πει πρώτη τη λέξη Ένοχοι!

Είμαι απόφοιτος του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Ε.Κ.Π.Α και του τμήματος «Σύγχρονες Δημοσιογραφικές Σπουδές» του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Διέξοδό μου αποτελούσαν πάντα ο κινηματογράφος, το διάβασμα και φυσικά το γράψιμο. Στόχος μου είναι μέσα από τα γραπτά μου να προσεγγίσω καθημερινά ερεθίσματα και να τα αναλύσω μέσα από ένα επιστημονικό-ορθολογικό πρίσμα, με σκοπό να κατανοήσω όσο το δυνατό καλύτερα την ανθρώπινη συμπεριφορά. Άλλωστε, πάντα με γοήτευε η πολυπλοκότητα του ανθρώπου και για αυτό προσπαθώ να ανακαλύψω τον κώδικα πίσω από κάθε πράξη του.