Άνθρωποι γεμάτοι φως

Με κάποιους ανθρώπους δε χάνεσαι ποτέ…

Υπάρχουν παντού γύρω σου. Βλέπεις το πρόσωπό τους σε όλα τα καθημερινά. Σε χαμόγελα, σε σκέψεις, σε όνειρα που δε ξεθωριάζουν στο χρόνο, σε αρώματα και χρώματα. Ακούς τη φωνή τους σε γνώριμους ήχους, σε παιδικές αθώες φωνές, σε τραγούδια που ψιθυρίζεις, σε στίχους που ψελλίζεις σιγανά.

Και η μορφή τους είναι πάντα εκεί. Μέσα σου. Δε φεύγει όσα χρόνια και να περάσουν, τίποτα και κανένας δε μπορεί να τη διαβάλλει, τίποτα δε μπορεί να τη ξεθωριάσει. Αγέρωχη, καμαρωτή, γεμάτη φως και ζεστασιά.

Όσο και να ψάξεις, όσοι και να περάσουν από τη ζωή σου, όσο συναντάς ανθρώπους που δεν έχουν τα δεδομένα του ανθρώπου που είναι βαθειά χαραγμένος μέσα σου, όσο ψάχνεις να τα βρεις, αλλά τελικά δε τα βρίσκεις…, τόσο πιο πολύ εκτιμάς την ύπαρξη του κι άλλο τόσο ριζώνει η δυναμική του μέσα σου. Κι όλο επιστρέφεις στη μορφή του, σα να είναι  καταφύγιο, λιμάνι που ξαποσταίνεις ύστερα από μια περιπετειώδη, γεμάτο αγωνία διαδρομή.

Περνούν τα χρόνια και η μόνη σταθερή στη ζωή, διαπιστώνεις ότι είναι η μορφή του ανθρώπου που έρχεται δίχως δεύτερη σκέψη, αυτόματα κι είναι εκεί όταν εσύ πονάς, όταν γελάς και κατακλίζει όλο το είναι σου και σου αφήνει πάντα στο τέλος μια ατελείωτη γλύκα. Νιώθεις πως πάντα κάτι λείπει ακόμα κι όταν πιστεύεις ότι τα έχεις όλα. Είναι η κρυφή θλίψη στα μάτια σου ακόμα κι όταν χαίρεσαι, γιατί τις ευτυχισμένες στιγμές που έχεις ζήσει μαζί του, κανένας και τίποτα δε μπόρεσε να τις ξεπεράσει ή έστω να τις φτάσει. Όλα λιγότερα σε σχέση με αυτόν.

Κάπως έτσι οι άνθρωποι γυρίζουν στα ίδια γιατί με τον καιρό καταλαβαίνουν ότι δε βρίσκουν κάτι περισσότερο από αυτό που δεν είχαν τότε μετρήσει και εκτιμήσει. Σημασία έχει τι σου αφήνει ο κάθε άνθρωπος, φως ή σκοτάδι, χαρά ή στεναχώρια, συννεφιές ή καθαρούς ουρανούς γεμάτο αστέρια, μαύρες σκέψεις ή ταξίδια γεμάτα χρώματα. Ζωή σε στασιμότητα ή ζωή γεμάτη όνειρα και σχέδια. Αυτά είναι τα μετρήσιμα.

Είναι ο άνθρωπος «οδηγός», που χωρίς να το προσπαθήσει, σου δείχνει μονοπάτια και δρόμους που σε οδηγούν σε μια αστείρευτη δίψα για αυτοβελτίωση και εξέλιξη ενώ συγχρόνως έρχονται στην επιφάνεια και αναδεικνύονται όλα τα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα σου. Κάθε φορά μια αναγέννηση, μια εξέλιξη ποιοτική, πνευματική, ουσιαστική.

Αυτοί οι άνθρωποι δε χάνονται ποτέ γιατί απλά κατοικοεδρεύουν μέσα σου… γιατί η θύμησή τους φέρνει μόνο φως…!!!

Από την Φανή Μπότσαρη

Επιλεγμένα άρθρα από ειδικούς στο είδος τους!