Καθώς πλησιάζει η ημέρα για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, όλοι μας – εύλογα – αναρωτιόμαστε αν θα έρθει επιτέλους μια ουσιαστική αλλαγή σε τοπικό επίπεδο. Δυστυχώς, είναι δύσκολο να απαντήσει κανείς σε αυτόν τον προβληματισμό, καθώς ελάχιστα θετικά βήματα έχουν σημειωθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Αν και είναι ευκολότερο (τουλάχιστον θεωρητικά) για κάποιον υποψήφιο να έχει μια ολοκληρωμένη εικόνα των κακώς κειμένων της περιοχής του, δυστυχώς οι διορθωτικές αλλαγές είναι μηδαμινές έως ελάχιστες. Εύλογα, λοιπόν, γεννάται ένας ακόμη προβληματισμός, η απάντηση του οποίου μάλλον είναι γνωστή σε όλους μας. Πώς είναι δυνατόν, αφού σχεδόν όλοι οι υποψήφιοι, είτε εκλέγονται είτε όχι, δηλώνουν πως έχουν όραμα, διάθεση και ικανότητες να συμβάλλουν στην αλλαγή του τόπου, εν τέλει συμβάλλουν μηδαμινά έως ελάχιστα;
Πάντως, το σκηνικό των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, προσφέρει τις περισσότερες φορές πλούσιο ψυχαγωγικό υλικό. Πριν και μετά τις εκλογές, την τιμητική τους έχουν οι φιλονικίες και οι διαξιφισμοί (ή για να το θέσουμε πιο απλά, τα ξεκατινιάσματα) σε σχόλια διάφορων δημοσιεύσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καθώς και οι εποικοδομητικές συγκρούσεις πρόσωπο με πρόσωπο. Ακόμα, είναι συχνό το φαινόμενο, υποψήφιοι να μεταπηδούν στην αντίπαλη παράταξη πιθανώς επειδή έχουν αντιληφθεί ότι έτσι αυξάνουν τις πιθανότητες τους για εκλογή/επανεκλογή.
Εκτός, όμως, από το ψυχαγωγικό περιεχόμενο που προσφέρει αυτή η κατάσταση, πολλές φορές παρατηρούνται και φαινόμενα που μόνο θλίψη και όνειδος προκαλούν. Οι πρακτικές που ακολουθούν οι παρατάξεις προκειμένου να διασφαλίσουν την εκλογή ή τη παραμονή τους στην ηγεσία του τόπου, θυμίζουν σε ορισμένες περιπτώσεις τη κυνικότητα και επικινδυνότητα του Φράνσις Έρκχαρτ (για τους λάτρεις του House of Cards). Ειδικότερα, πρακτικές όπως ο στιγματισμός των ανθρώπων που ασκούν κριτική στις δημοτικές αρχές ή η διαγραφή ενός αρνητικού post έναντι «αμοιβής» πρέπει να θεωρούνται πάγιες τακτικές, ακόμα και σε τοπικό επίπεδο.
Εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι, οι περισσότεροι ενδιαφέρονται μονάχα για την εκλογή τους και τη προβολή τους, κάτι που πιθανώς να εξαργυρώσουν μελλοντικά. Σαφώς, υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι οραματίζονται έναν καλύτερο τόπο και καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να γίνουν διορθωτικές κινήσεις. Δυστυχώς, σε αυτή τη χώρα αυτή η μερίδα των ανθρώπων θα αποτελεί πάντα τη μειοψηφία.
Από τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΑΛΑΚΟΥΡΑ
