Το κυνήγι, κυρίως πτηνών, είναι μια κοινή ενασχόληση, που θεωρείται και τρόπος ψυχαγωγίας ή χόμπι. Πόσο ηθική και απαραίτητη για τη ζωή μας είναι όμως αυτή η ασχολία; Οι απόψεις διίστανται πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Πλέον, δεν τίθεται θέμα επιβίωσης, διότι δεν βρισκόμαστε στην εποχή των σπηλαίων· ο άνθρωπος δεν έχει πια την ανάγκη να συλλέξει μόνος του το φαγητό του. Ήδη χάνονται αρκετές ζωές για να τραφούμε, το οποίο είναι εν μέρει κατανοητό, γιατί πώς θα ζήσουμε άλλωστε; Και ναι, όλοι γνωρίζουμε πως ό,τι γίνεται σε αυτά τα ζώα δε γίνεται υπό καλές συνθήκες, συνήθως. Όμως, δεν είναι χειρότερο να εξασκείται αυτό και ως χόμπι, βασανίζοντας έτσι περισσότερες ζωές;
Ακόμη κι αν υπάρχουν κανόνες όσον αφορά το νόμιμο κυνήγι πολλοί είναι εκείνοι που τους καταπατούν έτσι κι αλλιώς, καθώς δεν υπάρχει η απαραίτητη παρέμβαση από την πολιτεία και την αστυνομία. Πέραν αυτού όμως, πρωταρχικό ρόλο για την πράξη αυτή παίζουν η παιδεία του καθενός και η ενσυναίσθηση, που τη μαθαίνει και από την οικογένεια. Δεν είναι απαραίτητο δηλαδή, για να δείξει ένας άνθρωπος σεβασμό στη φύση να έχει μια τιμωρία να τον περιμένει, σε περίπτωση που δεν το κάνει.
Δεν διορθώνουν όμως, οι εν λόγω νόμοι, το κακό που μπορεί να προκαλέσει το κυνήγι πτηνών και λοιπών ειδών, παρά μόνο το μειώνουν. Και φυσικά, αυτή η μείωση είναι ελάχιστη όταν δεν τηρούνται κιόλας. Το θέμα είναι να αρχίσει να ελαττώνεται ο αριθμός των όσων κυνηγούν, καθώς γενικά αποτελεί ένα επικίνδυνο αντικείμενο ενασχόλησης τόσο για τα θύματα όσο και για τους θηρευτές τους. Τραυματισμοί μπορεί να προκύψουν και από τις δύο πλευρές. Οποιοδήποτε ζώο όταν το κυνηγάνε δε γνωρίζουμε πώς θα αντιδράσει· μπορεί να αντεπιτεθεί και να καταλήξει ο κυνηγός το θύμα.
Γενικά, το κυνήγι δεν είναι παιχνίδι και θεωρώ πως θα έπρεπε να υφίσταται μόνο όταν υπάρχει ανάγκη. Καλώς ή κακώς ο κυνηγός αφαιρεί ζωές, για λόγους ψυχαγωγίας τις περισσότερες φορές. Αυτή η πράξη δείχνει ανευθυνότητα προς το περιβάλλον και τα ζώα. Διαταράσσεται η ισορροπία στην πανίδα και κάποια μικρά μένουν ανυπεράσπιστα, αν τύχει να σκοτωθούν οι γονείς τους. Επιπλέον, κάποια ζώα είναι υπό εξαφάνιση και καλό θα ήταν να μην συνεισφέρουμε σε αυτήν.
Ειδικότερα, η γνώμη μου είναι πως το να κυνηγάει κανείς πτηνά είναι αχρείαστο, καθώς τα πλείστα απ’ αυτά θεωρούνται είδη πολυτελείας και δεν είναι απαραίτητα για επιβίωση. Συνεπώς, ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει και χωρίς να τα γευτεί. Όχι ότι οι υπόλοιπες ζωές δεν έχουν αξία, απλώς οτιδήποτε περιττό θα ήταν καλύτερο να αποφεύγεται, για να έχουμε και λιγότερες απώλειες στο οικοσύστημά μας.
Αναφέρονται κυρίως τα πτηνά, διότι θεωρούνται από τα πιο αδύναμα ζώα που μπαίνουν στο στόχαστρο του ανθρώπου όταν αρέσκεται στο να κυνηγήσει για να περάσει την ώρα του. Ιδιαίτερα τα αποδημητικά πουλιά, λόγω της έλλειψης ευελιξίας και της υψηλής ενέργειας που καταναλώνουν στις διαδρομές μετανάστευσης καθίστανται ιδιαίτερα ευάλωτα. Αυτό το γεγονός κάποιοι κυνηγοί το εκμεταλλεύονται καταδιώκοντάς τα, ενώ υποτίθεται πως είναι προστατευόμενα είδη!
Δεν θα έλεγα πως κάποιος που κυνηγάει πτηνά (και όχι μόνο) είναι υποχρεωτικά ψυχοπαθής, ούτε τον βάζω στην ίδια κατηγορία με έναν κατά συρροήν δολοφόνο για παράδειγμα, όμως σίγουρα πιστεύω πως το κυνήγι είναι ένα βάρβαρο χόμπι, που ίσως θα πρέπει σιγά σιγά να αρχίσει να εξαλείφεται.
