Σε αυτούς τους γρήγορους ρυθμούς που ζούμε, η ταχύτητα που επιβάλλει η εποχή, ο χρόνος που τρέχει συνεχώς, η πληθώρα πληροφοριών (ουσιαστικών και μη) που λαμβάνουμε, η διαρκής επικοινωνία μέσω κινητών, e-mail, το γεγονός ότι μπορεί κάποιος να σε βρει οπουδήποτε και γενικότερα ο “θόρυβος” που επικρατεί παντού μας οδηγεί σε φλυαρία.
Το “θορυβώδες” περιβάλλον, μας οδηγεί είτε εκούσια είτε ακούσια, να μιλάμε για να ακουστούμε μέσα σε αυτή τη “φασαρία” που επικρατεί πολλές φορές απλά και μόνο για να αισθανθούμε ότι υπάρχουμε, και αυτό γιατί φοβόμαστε την σιωπή. Ακόμα και όταν μένουμε σιωπηλοί αισθανόμαστε να ασφυκτιούμε, γιατί θέλουμε να μιλήσουμε άμεσα, να απαντήσουμε γρήγορα, να φέρουμε αντίλογο χωρίς σκέψη αρκεί να μιλήσουμε, να δηλώσουμε παρών ότι είμαστε “ενεργοί”, να μιλάμε συνεχώς χωρίς παύση πολλές φορές, χωρίς να ακούμε ή να κάνουμε πως ακούμε.
Η διαπίστωση είναι ότι σε αρκετές περιπτώσεις επιδιώκουμε να μιλάμε για να αποδείξουμε ότι αυτό που λέμε είναι εκείνο που πρέπει να ακούσει ο συνομιλητής, οι υπόλοιποι όταν βρισκόμαστε σε μια κουβέντα, αυτό που πρέπει να μείνει στο τέλος ενός διαλόγου που συμμετέχουμε, εκείνο που θέλουμε να θεωρηθεί ότι το “είπαμε εμείς” κ.λπ. Είναι σημαντικό να μιλάμε, να εκφράζουμε την άποψή μας, να αντιπαρατιθέμεθα μέσα από τον διάλογο αλλά…
Τί είναι εκείνο που λείπει σήμερα ή γίνεται σε ελάχιστο βαθμό; Η ικανότητα να μάθουμε, η διάθεση ή η δύναμη να καταφέρουμε να σωπαίνουμε και να ακούμε. Είναι σημαντικό να ξέρεις να σωπαίνεις και να ακούς. Κατά τον Πλάτωνα αποτελεί θεμελιώδης αρχή να ξέρεις να σωπαίνεις. Μαθαίνεις να ακούς καθαρά, συγκρατείς την ουσία των όσων λέγονται και όσον αφορά εμάς τους ίδιους ακούμε καθαρά τις σκέψεις μας. Αν καταφέρουμε να σωπαίνουμε και να ακούμε τότε αυτό που θα προκύψει ίσως να είναι τελείως διαφορετικό από αυτό που τελικά θα λέγαμε.
Δεν αναφερόμαστε στο να μείνουμε απλά σιωπηλοί και παθητικοί ακροατές, αλλά το να μάθουμε να σιωπούμε, να ακούμε και να οδηγούμαστε να μιλήσουμε ουσιαστικά, εκεί είναι που επιδιώκουμε. Χαρακτηριστικό γνωμικό του Πλάτωνα “Οι σοφοί μιλούν επειδή έχουν κάτι να πουν. Οι ανόητοι μιλούν επειδή πρέπει κάτι να πουν”.
Βιβλιογραφία:
Αλλαν Πέρσυ. Πλάτωνας 80 Μαθήματα Φιλοσοφίας για τη ζωή. Εκδόσεις Πατάκη
