Όχι δεν πρόκειται για το μυθικό ον που σκότωσε ο Ηρακλής κι υπήρξε ένας από τους άθλους του. Πρόκειται για το «τέρας» που λέγεται κρίση πανικού, παρόμοιο με τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας. Ένα κόβεις, εκατό φόβοι γεννιούνται. Άθλος μεγάλος ακατόρθωτος φαντάζει σε όποιον το βιώνει. Το κουβαλάει μέσα του κι εκεί που δεν το περιμένει ξεπροβάλει το τέρας και τον «πνίγει». Δε σε προειδοποιεί, δε σε προϊδεάζει, καμία ένδειξη προγενέστερη της ύπαρξής του. Ξαφνικά παρουσιάζεται όταν δεν το περιμένεις. Για λίγο χρονικό διάστημα, σαν guest star, τόσο λίγο.. ίσως μόνο για λίγα λεπτά, που είναι τόσο όμως καθοριστικά αφού σου αλλάζουν την υπόλοιπη ζωή.
Έρχεται σαν απρόσκλητος επισκέπτης, σαν εφιάλτης μες τη νύχτα. Δεν δείχνει οίκτο, ούτε λύπηση για το δυσάρεστο απρόσμενο, τρομακτικό της επισκέψεώς του.
Άλλοι καταφέρνουν να το «σκοτώσουν» με την πρώτη φορά κι άλλοι προσπαθούν μάταια να απαλλαγούν από αυτό το βάσανο, που έκανε την εμφάνισή του τόσο απρόσμενα κι έχει τόση δύναμη ώστε να αλλάξει την καθημερινότητα, μετατρέποντάς την άλλοτε φυσιολογική συμπεριφορά σε φοβική. Και ξαφνικά το 2020 ο κόσμος όλος γέμισε από τα μυθικά τέρατα της «Λερναίας Ύδρας». Η ασθένεια, η πανδημία του κορωνοϊού, πυροδότησε την εμφάνιση του μυθικού τέρατος, εξάπλωσε ένα πέπλο φόβου κι αβάσταχτης αγωνίας, με κοινό γνώρισμα αυτόν του πανικού. Φαίνεται στα μάτια των ανθρώπων.
Οι ανθρώπινες ψυχές γεμίσανε, δικαιολογημένα βέβαια, φόβο από την προσμονή της επικείμενης μόλυνσης και το μαύρο πέπλο του θανάτου που πλανάται στον αέρα της ατμόσφαιρας. Τα νοσοκομεία γέμισαν από υπεράριθμους αρρώστους που παλεύουν για τη ζωή τους και το υγειονομικό προσωπικό να δίνει καθημερινό ασταμάτητο αγώνα για να σώσει και να σωθεί από αυτήν την λαίλαπα, που στο πέρασμά της αφήνει αβάσταχτο πόνο και θλίψη.
Εντολή μαζική, να κλειστούνε όλοι στα σπίτια τους προς αποφυγή διασποράς του ιού, ο οποίος στο πέρασμά του έχει αφήσει εκατοντάδες νοσούντες και θανόντες. Τα σπίτια, απορίας άξιο, σε κάποιους φαντάζουν φυλακή-κλουβιά. Μα δεν ήταν η φωλιά τους; το οχυρό τους; το καταφύγιο τους; Ή μήπως η στέρηση της ελευθερίας της κυκλοφορίας στους δρόμους και στις πλατείες ήταν αποτέλεσμα άγχους αναγκαστικού εγκλεισμού; Πρωτόγνωρη κατάσταση κι απίστευτα δραματική. Ενώ η ζωή κύλαγε όλων στα φυσιολογικά πλαίσια της καθημερινότητας και της ρουτίνας, με ό,τι συμπεριλάμβανε αυτό για τον καθένα, ήρθε ο κορωνοϊός να θυμίσει ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ότι όλα από τη μία στιγμή στην άλλη αλλάζουν. Ήρθε για να ξεβολέψει. Για να μετρήσει αντοχές, σωματικές, οργανικές, συναισθηματικές και ψυχολογικές. Όλος ο πλανήτης σε κρίση πανικού. Διαταραχή πανικού και συμπτώματα νεύρωσης.
Όλοι αποκτήσανε στη συμπεριφορά τους τη «Λερναία Ύδρα» χωρίς να το θέλoυν. Κάτι σαν σύνδρομο. Σαν αυτό το μυθικό τέρας να κοιμότανε στον ψυχικό κόσμο του ανθρώπου και να ξύπνησε και πλημμύρισε φόβο τη ζωή. Κάθε μία σκέψη φόβου που αυτόματα γεννιέται, ο ανθρώπινος οργανισμός προσπαθεί να την εκλογικεύσει, να την αποβάλει και στην προσπάθεια αυτή, αυτόματα, άλλες τόσες αναπαράγονται. Άνισος αγώνας μοιάζει. Άλλα μπορεί και να μην είναι.
Μήπως η «Λερναία Ύδρα» δεν είναι τόσο επικίνδυνη και απλά εμφανίζεται στη ζωή μας για να μας προφυλάξει όταν κάτι δεν πάει καλά κι εμείς από κεκτημένη ταχύτητα δεν του έχουμε δώσει τη δέουσα σημασία; Ίσως να κοιμάται κι απλά να αφυπνίζεται από ενδότερες καταστάσεις και καταπιεσμένα συναισθήματα που μας καταδειναστεύουν τη ζωή και δεν έχουμε τη δύναμη να τα αλλάξουμε. Μήπως οι ανεξήγητοι και παράλογοι φόβοι που καταλήγουν σε πανικό να είναι συμβολικά «καμπανάκια» του οργανισμού μας, ότι κάτι δεν πάει καλά και οφείλουμε να το αλλάξουμε; Ίσως ακόμα και να επαναπροσδιορίσουμε την ίδια μας τη ζωή. Τις περισσότερες φορές φαντάζει ακατόρθωτο και υπεράνω των ανθρωπίνων ικανοτήτων και δυνάμεων.
Είναι βέβαιο όμως πως στο τέλος δε θα του περάσει… γιατί απλούστατα ο ήρωας του μύθου της Λερναίας Ύδρας, ο «Ηρακλής» είναι πιο δυνατός!!!
Εσύ… είσαι πιο δυνατός!!
Από την Μπότσαρη Φανή
