Να κάνεις δώρα στον εαυτό σου

Ακούμε συχνά αυτή τη φράση όμως τις περισσότερες φορές δεν την σκεφτόμαστε και έτσι περνάει αστραπιαία από το μυαλό μας σαν μία κοινή φράση, μία φράση όπως όλες οι άλλες που ακούμε καθημερινά. Εγώ θέτω το εξής ερώτημα: πιστεύετε ότι είναι απλώς μία συνηθισμένη φράση ή χρήζει περισσότερης ανάλυσης; Προσωπικά θέτω στον εαυτό μου αυτό το ερώτημα και δεν μπορώ να σκεφτώ άλλη απάντηση πέραν της ανάγκης για διεξοδική ανάλυση.

Η πρώτη σκέψη στο μυαλό, αφού καθίσουμε και αναλύσουμε την παραπάνω φράση, είναι η αγορά αντικειμένων που μπορούν να μας κάνουν λιγάκι πιο χαρούμενους. Εν μέρει καλό είναι να επιβραβεύουμε τον εαυτό μας με κάποια δώρα όμως όχι τόσα, ώστε να γίνουμε «κακομαθημένοι» και να απαιτούμε τα πάντα. Καλό είναι να ξέρουμε τις δυνατότητές μας και βάσει αυτών να ενεργούμε, να μπορούμε να σκεφτούμε καθαρά τα λάθη μας και τα σωστά μας ώστε να είμαστε σε θέση να ανταμείψουμε τον εαυτό μας με ένα μπράβο ή να μας επιπλήξουμε για να αποδώσουμε καλύτερα την επόμενη φορά.

Τα δώρα που είναι καλό να κάνουμε σε εμάς πρέπει να έχουν το κατάλληλο αποτέλεσμα. Εάν κάποιος εκτιμάει τα υλικά αγαθά, προφανώς θα σπεύσει να αγοράσει κάποιο αντικείμενο ή κάποιο φαγητό (κοιλιόδουλοι ενωθείτε <3) ενώ άλλοι εκτιμούν τα άυλα αγαθά όπως μια καλή κουβέντα π.χ. μπράβο τα κατάφερες, είσαι άξιος ή να ευχαριστήσει τον εαυτό του που ανταποκρίθηκε σε μία δύσκολη κατάσταση.

Κάποιες φορές προτιμάμε να μην λέμε μπράβο στον εαυτό μας για να μην το πάρουμε πάνω μας και «καβαλήσουμε το καλάμι», όπως λέει και ο λαός. Μάλλον σφάλουμε σε μέγιστο βαθμό. Δεν γίνεται να πετυχαίνουμε τους στόχους μας, να είμαστε εντάξει στις υποχρεώσεις μας και να απαιτούμε από τον εαυτό μας να τα δίνει όλα. Κάτι πρέπει να εισπράξει. Εδώ έρχεται και η ερμηνεία της φράσης, τα δώρα που οφείλουμε να κάνουμε για να αναπτερώσουμε το ηθικό μας μέχρι να γίνει ακμαιότατον, το οποίο θα μας βοηθήσει στο να αποδώσουμε στην συνέχεια, σε κάθε στιγμή που μας περιμένει να τη ζήσουμε, ανεξάρτητα εάν είναι εύκολη ή δύσκολη για τα προσωπικά μας δεδομένα.

Ελπίζω λοιπόν να βρίσκετε αυτό το κάτι που σας δίνει δύναμη, να το αξιοποιείτε στο έπακρον όταν το έχει ανάγκη και μη ξεχνάτε να χαρίσετε λίγο φως στην ημέρα σας μετά την καταιγίδα. Μετά από κάθε βροχή η οποία συνοδεύεται από ακτίνες φωτός ακολουθεί το ουράνιο τόξο που είναι μοναδικό υπερθέαμα. Ας το χαρίσετε στον εαυτό σας, το αξίζετε!

Ονομάζομαι Γρηγοριάδης Αντώνιος και κατάγομαι από τη πανέμορφη Θεσσαλονίκη. Είμαι τελειόφοιτος του πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο τμήμα λογιστικής και χρηματοοικονομικής. Στον ελεύθερό μου χρόνο μου αρέσει να αρθρογραφώ και να τρέχω/περπατάω. Είναι δύο πράγματα που ηρεμούν την ψυχή και το μυαλό. Σας τα συνιστώ ανεπιφύλακτα! Με αγάπη, Ο αρθρογράφος σας