Οι νέοι οφείλουν να ψηφίζουν

Θυμάμαι τον εαυτό μου 19-25 ετών να έχω πάντα σκέψεις για το αν έχει νόημα να πάω να ψηφίσω ή όχι. Κάποιες φορές πήγα και κάποιες απείχα. Σήμερα ωστόσο συνειδητοποιώ το λάθος της αποχής όσες φορές την επέλεξα.

Η αποχή σε αφήνει εκτός παιχνιδιού, απλά δε συμμετέχεις σε μία διαδικασία η οποία όμως υλοποιείται με ή χωρίς εσένα. Αν οι νέοι δε χτίσουν το μέλλον τους, είναι καταδικασμένοι να ζήσουν στο μέλλον που θα χτίσουν άλλοι γι’ αυτούς. Μία γενιά μεγαλύτερων ανθρώπων η οποία χαρακτηρίζεται κυρίως από ξεπερασμένες αναχρονιστικές ιδέες και μία κακή νοοτροπία βολέματος και πολιτικού ρουσφετιού. Εξού και η εκλογή κατά βάση τριών οικογενειών στην πρωθυπουργία στην σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας.

Ένα τέτοιο μέλλον φυσικά προμηνύεται ζοφερό. Η παλιά γενιά θα κάνει κουμάντο στον τόπο και τις ζωές της νέας. Με αποτέλεσμα οι νέοι να μεταναστεύουν ή να απασχολούνται σε οποιαδήποτε δουλειά με τραγικούς μισθούς, ανεξαρτήτως προσόντων. Η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες όπου θα σου σερβίρουν καφέ νέοι άνθρωποι με μεταπτυχιακό. Γιατί ακριβώς δεν αξιοποιείται το νέο μορφωμένο εργατικό δυναμικό της χώρας επειδή σφετερίζεται τα πάντα μία γενιά που βύθισε τη χώρα στον βούρκο που βρίσκεται και ζει σήμερα μη αφήνοντας χώρο στους νεότερους.

Απέχοντας λοιπόν από τις εκλογές απλώς διαιωνίζεται αυτός ο φαύλος κύκλος. Με την συμμετοχή στις εκλογές και την πολιτικοποίηση γενικότερα υπάρχει μία πιθανότητα αυτό το πράγμα να τερματίσει. Όσο και αν νιώθει κάποιος ότι δεν τον αφορούν οι εκλογές, τον αφορούν. Όποιοι εκλεγούν θα διαμορφώσουν τους αυριανούς νόμους και θα ασκούν εξουσία στην κοινωνία και τις ζωές μας για εμάς, με ή χωρίς εμάς.

Η αποχή θα είχε μία κάποια σημασία αν ήταν πλειοψηφική, κάτι που όμως δεν πρόκειται να συμβεί καθώς υπάρχουν εξαρτημένοι και βολεμένοι από τους κομματικούς μηχανισμούς, οι οποίοι θα ψηφίζουν κατευθυνόμενοι και θα βγάζουν εκλογικό αποτέλεσμα.

Συνεπώς οι νέοι καλό θα ήταν να πάρουν το μέλλον και τις ζωές τους στα χέρια τους και να διαμορφώσουν τις νέες κοινωνικές συνθήκες όπως εκείνοι επιθυμούν, ειδάλλως θα συνεχίζουν άλλοι να το πράττουν γι’ αυτούς, χωρίς αυτούς. Η κάθε επιλογή έχει και το ανάλογο τίμημα.

Χωρίς να υπάρχουν αυταπάτες, είναι γεγονός πως αν οι εκλογές άλλαζαν τον κόσμο θα ήταν παράνομες. Ωστόσο μπορούν να επιφέρουν κάποιες αλλαγές προς το καλύτερο ή το χειρότερο αναλόγως της επιλογής στην κάλπη.

Ιδού λοιπόν γιατί οι νέοι οφείλουν να ψηφίζουν.

Διαβάστε περισσότερα άρθρα: εδώ

Οι νέοι σήμερα, μια συγκριτική ανάλυση: εδώ

Ο Γιώργος Δόλγυρας γεννήθηκε στα Ιωάννινα 10.05.89. Μεγάλωσε στην Έδεσσα και τα τελευταία χρόνια ζει στην Θεσσαλονίκη. Φοίτησε στη Νομική του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Σπούδασε στο ΙΕΚ ΑΚΜΗ στο τμήμα Δημοσιογραφίας. Παρακολούθησε μαθήματα σκηνοθεσίας, θεάτρου και συγγραφής. Εργάστηκε σε διάφορες θεατρικές και κινηματογραφικές παραγωγές. Το 2020 εκδόθηκε η πρώτη του συλλογή διηγημάτων Τρόμου – Φαντασίας: «Σκοτεινά Φεγγάρια», η οποία κυκλοφόρησε από τις «Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή». Αρθρογραφεί επίσης στον ιστότοπο πολιτισιμού: culturepoint.gr.