Όσα δεν μας μαθαίνουν τα παιδιά

Όταν πρόκειται για άρθρο που έχει σχέση με παιδιά, εκτός από επιστημονικού και γνωστικού περιεχομένου, είναι δύσκολο να συνταχθεί μια εισαγωγή. Πώς να εξηγήσεις τι είναι το παιδί; Πώς να το περιγράψεις; Τι επίθετα να χρησιμοποιήσεις; Μας βλέπουν με τον ίδιο τρόπο και εκείνα; Στο παρόν άρθρο αναφέρονται μερικές «συμβουλές» που θα μπορούσαν να μας δώσουν και να φανούν χρήσιμες:

Η μαμά δεν μαγειρεύει πάντα τα ωραία φαγητά

Δεν μου αρέσει αυτό το φαγητό! Πόσοι και πόσες έχουμε πει αυτή τη φράση ή την έχουμε ακούσει από άλλους; Το ίδιο ισχύει και με τα μικρά παιδιά. Τα πρώτα δύο – τρία χρόνια της ζωής τους ενδείκνυται να δοκιμάζουν τα περισσότερα τρόφιμα για λόγους υγείας. Καθώς όμως μεγαλώνουν αποκτούν προτιμήσεις και έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν το γεύμα τους. Άλλα απολαμβάνουν μόνο το κρέας, ενώ άλλα τα λαχανικά. Κάποια τρώνε μεγάλες μερίδες, ενώ ορισμένα μικρές. Γούστα είναι αυτά αρκεί να τα γνωρίζουμε.

Τα παιχνίδια τα μαζεύουν πάντα οι άλλοι

Δεν μπορώ να μαζέψω! Αναπόφευκτα είναι και αυτή μια πολυσύχναστη φράση. Εμφανίζονται πολλοί λόγοι να μην μπορεί να τα μαζέψει, όπως… η κούραση! Εννοείται ότι το παιχνίδι μπορεί να γίνει κουραστικό. Άλλο τόσο κουραστικό όμως είναι και η τακτοποίηση. Θα φτιάξουν πρώτα το παζλ, μετά θα παίξουν με τις κούκλες ή τα αυτοκινητάκια τους. Ύστερα θα μαγειρέψουν, θα ασχοληθούν με τα τουβλάκια ή θα ζωγραφίσουν και τι μένει; Το χάος! Τουλάχιστον δεν κάνουν παράπονα για την ακαταστασία.

Η γκρίνια είναι το καλύτερο όπλο

Το συγκεκριμένο το συναντάμε συνήθως στα κορίτσια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα αγόρια δεν κλαίνε καθόλου. Το κλάμα θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα είδος διπλωματίας. Κάτι σαν να ανοίγουν τα χαρτιά τους. Επιθυμούν να περάσει το δικό τους οπωσδήποτε; Θα χρησιμοποιήσουν τη γκρίνια ως το μόνο σίγουρο και αναμφισβήτητο όπλο. Εξαιρούνται οι περιπτώσεις προβλήματος υγείας. Δεν είναι τυχαία η έκφραση: το κλάμα το έχεις στη τσέπη.

Κάνε ό,τι θέλεις

Θέλεις να χοροπηδήξεις; Κάν’ το! Οτιδήποτε περνάει από το μυαλό τους γίνεται πράξη. Πολλά παιδιά σκαρφαλώνουν στις κουρτίνες, ενώ άλλα κρέμονται από το πολύφωτο. Μπορεί να θελήσουν να χαλάσουν τον καναπέ για να φτιάξουν σπίτι ή να σπάσουν αντικείμενα αξίας. Άλλα πάλι τοποθετούν καρέκλες για να ανέβουν και να πάρουν κάτι που έχει κρύψει η μαμά. Το καλύτερο απ’ όλα είναι η έκφραση που παίρνουν πριν κάνουν αυτό που σκέφτονται. Ένα απλό, αθώο χαμόγελο.

Δεν πρέπει να κουραζόμαστε ποτέ

Η κούραση είναι μια άγνωστη λέξη για τα μικρά. Σίγουρα υπάρχουν φορές που κουράζονται από το πολύ παιχνίδι και μετά από λίγα λεπτά πάλι από την αρχή! Τι να κάνουμε όμως που είναι τόσο γλυκά και χαριτωμένα; Μπορεί να μας ταλαιπωρούν λίγο, αλλά αξίζουν όλη την αγάπη και το σεβασμό μας. Όπως και εκείνα είναι η χαρά στη ζωή μας και ξέρουν πώς και πότε να αγαπούν. Πάντα και απεριόριστα.

Από την Έλενα Φόρτη

Πηγές:

Κοινωνική ανάπτυξη παιδιού ηλικίας 3 έως 4 ετών | paidorama.com

Συμπεριφορά παιδιού 3 ετών: Επιβιώστε από τα τρομερά τρία! (frezyland.gr)

Επιλεγμένα άρθρα από ειδικούς στο είδος τους!