Πολλές φορές έχω σκεφτεί πώς θα είμαι μετά από τριάντα χρόνια από τώρα. Και η αποδοχή της φθοράς ως ανθρώπινο ον είχε γίνει αποδεκτή από εμένα ήδη από το Λύκειο.
Δε θεωρώ τη νεότητα ως τη μοναδική χρονική περίοδο στην οποία κάποιος μπορεί να πετύχει ή να ζήσει πράγματα, όπως πιστεύω πως δεν μπορείς να συμπεριφέρεσαι με την απροσεξία και την ελαφρότητα της νεότητας, όταν είσαι μεσήλικας ή ανήκεις πια στην Τρίτη ηλικία.
Για εμένα, το να μεγαλώνεις δεν είναι απλώς μία βιολογική διαδικασία. Εμπεριέχει μέσα της μαθήματα ζωής και βαθύτερο λόγο ύπαρξης.
Κατά τη νεότητα, ο άνθρωπος εξαιτίας της ορμητικότητας οικοδομεί και στηρίζεται κυρίως σε κοσμικά και υλικά αποκτήματα, η σωματική ρώμη και η μεγαλύτερη αντοχή τού δίνουν την ψευδαίσθηση πως είναι άτρωτος, παντοδύναμος.
Όταν ο άνθρωπος φύγει από τη ζάλη της μεγάλης του νεότητας, αρχίζει να συνειδητοποιεί το γεγονός πως η φθορά έχει αρχίσει και σταδιακά με το πέρασμα των χρόνων θα γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη.
Και αυτό δεν είναι τιμωρία, όπως πολλοί πιστεύουν. Το πέρασμα του χρόνου έχει μεγάλη ωφέλεια για τους ανθρώπους που το βιώνουν. Όχι μόνο αντιλαμβάνονται τις πραγματικές αξίες της ζωής, όχι μόνο διαπιστώνουν το πόσο πρόσκαιρα και μάταια είναι τα υλικά πράγματα, όπως η ομορφιά και το κάλλος, αλλά αυτό τους καλλιεργεί την ταπείνωση. Ταπεινώνεται ο άνθρωπος βλέποντας τις ζαρωματιές στο πρόσωπό του, ταπεινώνεται όταν δει τα μαλλιά του να ασπρίζουν, ταπεινώνεται όταν διαπιστώσει πως οι σωματικές του αντοχές δεν είναι τόσο μεγάλες όσο παλαιότερα.
Και αυτό είναι ευεργεσία για τον άνθρωπο. Είναι ευλογία να παύεις να θεωρείς πια τόσο σημαντικά τα κοσμικά και ανθρώπινα πράγματα, όπως την πολυτέλεια, τα πλούτη, τις εξόδους, την απόλαυση αντικειμένων. Ξεκινάς να ασχολείσαι με την ψυχή σου, με το αν υπάρχουν τρόποι να επικοινωνήσεις με τον βαθύτερο εαυτό σου. Δεν είσαι έρμαιο των ορμών σου και δεν εξαρτάσαι από σωματικές ή υλικές απολαύσεις. Επειδή και το να μεγαλώσεις και να ασθενήσεις και να πεθάνεις έχουν επιτραπεί στον άνθρωπο με σκοπό την ταπείνωση και την ηθικοποίησή του.
Είναι δώρο το να μεγαλώσεις. Και για όσους το βιώνουν τώρα και για όσους θα το βιώσουν μετά από χρόνια. Ευλογία να ανακαλύψεις το πόσο πρόσκαιρα είναι πολλά από αυτά που θεωρούσες σημαντικά!
