Όταν τα σκουπίδια του ενός εκπαιδεύουν και περιορίζουν την κοινωνική ανισότητα

Τις τελευταίες δεκαετίες οι συζητήσεις γύρω από τα πολυάριθμα προβλήματα των χωρών του Τρίτου κόσμου δίνουν και παίρνουν. Κινήματα υπέρ των Αφρικανικών χωρών εμφανίζονται καθημερινά με τα περισσότερα από αυτά να παράγουν ένα αξιοπρεπέστατο έργο. Τι γίνεται όμως όταν οι ίδιοι οι κάτοικοι των χωρών αυτών ανακαλύπτουν την δύναμή τους μέσα από πιο απλά πράγματα και καταφέρνουν να βελτιώσουν μόνοι τους την καθημερινότητά τους;

Ας ρίξουμε μια ματιά στην δυτική Αφρική και πιο συγκεκριμένα στην πόλη Abidjan της Ακτής Ελεφαντοστού. Τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί ένα νέο project σύμφωνα με το οποίο οι γυναίκες της πόλης αυτής συλλέγουν κάθε βράδυ πλαστικά σκουπίδια από τους δρόμους της πόλης. Καθημερινά υπολογίζεται ότι στην πόλη Abidjan δημιουργούνται περίπου 300 τόνοι πλαστικά απορρίμματα από τα οποία μόλις το 5% ανακυκλώνεται. Οι γυναίκες της πόλης πουλούν ό,τι πλαστικό συλλέγουν και αυτό τους αποφέρει ένα εισόδημα της τάξης των 8 έως 17 δολαρίων εβδομαδιαίως. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κατά κεφαλήν εβδομαδιαίο εισόδημα στην χώρα ανέρχεται στα 25 δολάρια.

Το πλαστικό εξάγεται στην εταιρία Conceptos Plásticos που έχει την έδρα της στην Κολομβία και εισάγεται εκ νέου με την μορφή πλαστικών τούβλων. Τα τούβλα αυτά χρησιμοποιούνται για την κατασκευή σχολείων χωρητικότητας 50 παιδιών το κάθε ένα. Έως τώρα έχουν κατασκευαστεί 9 σχολεία. Επιπλέον, η εταιρία Conceptos Plásticos έχει συνάψει συμφωνία με την UNICEF και το United Nations’ Children’s Fund για την κατασκευή 528 νέων σχολείων. Μέσα από αυτή την κίνηση υπάρχει η φιλοδοξία της δημιουργίας ενός εντελώς νέου μοντέλου δόμησης σε χώρες με περιορισμένους οικονομικούς πόρους.

Τι αποτελέσματα έχει αυτή η κίνηση πλην των προφανών; Αρχικά, έχει περιοριστεί η ανισότητα μεταξύ των δύο φύλων. Οι γυναίκες πλέον αμείβονται, έστω και λιγότερο, για την εργασία τους και μπορούν να συνεισφέρουν στα έξοδα του νοικοκυριού. Υπολογίζεται ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτού του εισοδήματος δαπανάται στην εκπαίδευση των παιδιών της οικογένειας. Επιπλέον, δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας σε μία αρκετά επιβαρυμένη οικονομία. Το πιο σημαντικό όμως είναι το πραγματικό αποτέλεσμα της κίνησης αυτής. Χιλιάδες παιδιά αποκτούν πρόσβαση στην εκπαίδευση, ενώ παράλληλα χιλιάδες γυναίκες αποκτούν εισόδημα που επενδύεται εκ νέου στην εκπαίδευση. Μέσα από αυτή την πρωτοβουλία δημιουργούνται οι βάσεις μιας κοινωνίας που καινοτομεί και επενδύει στο βασικότερό της πόρο, τα παιδιά. Και όλη αυτή η πρόοδος προέρχεται από μία τριτοκοσμική κοινωνία. Μια κοινωνία που οι πολίτες της έκαναν το αυτονόητο. Ενεργοποιήθηκαν και κατέκτησαν κάποια από τα βασικά τους δικαιώματα.

Επιμέλεια κειμένου: Ευγενία Κελαράκου

Πηγές:

Είμαι απόφοιτος του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Ε.Κ.Π.Α και του τμήματος «Σύγχρονες Δημοσιογραφικές Σπουδές» του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Διέξοδό μου αποτελούσαν πάντα ο κινηματογράφος, το διάβασμα και φυσικά το γράψιμο. Στόχος μου είναι μέσα από τα γραπτά μου να προσεγγίσω καθημερινά ερεθίσματα και να τα αναλύσω μέσα από ένα επιστημονικό-ορθολογικό πρίσμα, με σκοπό να κατανοήσω όσο το δυνατό καλύτερα την ανθρώπινη συμπεριφορά. Άλλωστε, πάντα με γοήτευε η πολυπλοκότητα του ανθρώπου και για αυτό προσπαθώ να ανακαλύψω τον κώδικα πίσω από κάθε πράξη του.