Είναι προφανές, ότι από τα αρχαία ακόμη χρόνια οι δολοφονίες διαπράττονταν σε ένα μεγάλο ποσοστό από τον ανδρικό πληθυσμό. Δεν υπάρχει κάποιο επιστημονικό πόρισμα γι΄ αυτό το γεγονός. Μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις, τα εγκλήματα είναι φρικιαστικά και αποτελούν ίσως αποτελέσματα ψυχασθένειας.
(ΠΡΟΣΟΧΗ ακολουθούν περιγραφές δολοφονιών. Αν νιώθετε άβολα μη συνεχίσετε την ανάγνωση του άρθρου)
1) ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ. Η μοιραία γνωριμία του με την Ζωή έγινε τον Οκτώβρη του 1985 στον χώρο μιας καφετέρειας. Ο Πάνος ήταν φοιτητής στην ΑΣΟEΕ, ενώ η Ζωή ήταν μαθήτρια Λυκείου. Ο έρωτάς του για εκείνη ήταν τεράστιος, όμως παρά τον γάμο τους τρεις μήνες μετά χώρισαν. Ο φερόμενος δράστης για να προκαλέσει την ζήλια της Ζωής παντρεύτηκε μία άλλη γυναίκα. Ο πατέρας της Ζωής είχε δηλώσει ότι η κόρη του δεν έχει εμπειρίες, ήταν ο πρώτος της και την ζήλευε παθολογικά. Την 24η Ιουνίου του 1987 ύστερα από μία έξοδό τους, επέστρεψαν μαλωμένοι. Όσο ο νεαρός φοιτητής πάρκαρε, η κοπέλα ανέβηκε στο σπίτι και κλείδωσε για να μην μπορέσει να μπει ο Πάνος. Μετά από έντονη προσπάθεια κατάφερε και μπήκε. Μετά από αυτόν τον καβγά συμφιλιώθηκαν και έκαναν έρωτα, ωστόσο μετά ξέσπασε νέος και τελευταίος καβγάς για τη Ζωή. Ο δράστης την στραγγάλισε και εμφανίστηκαν ίχνη βίας στο άτυχο σώμα της κοπέλας. Πιο συγκεκριμένα, μετέφερε το άψυχο κορμί της στην μπανιέρα το οποίο τεμάχισε με ένα κρητικό μαχαίρι. Η εξωφρενική αυτή πράξη διήρκησε περισσότερες από 3 ώρες. Η περιγραφή του σόκαρε ακόμα και τους έμπειρους αξιωματικούς των ανθρωποκτονιών: «Ήμουν σε κακή κατάσταση. Έκανα εμετό όταν την τεμάχιζα και σταματούσα. Ξανάρχιζα. Υπήρχε και μια έντονη μυρωδιά από τα αίματα. Όμως την αγαπώ. Την αγαπώ πολύ». Οι λεπτομέρειες του τεμαχισμού, όπως τις περιέγραψε ο ιατροδικαστής Λευκίδης ήταν σοκαριστικές. Της έβγαλε τα μάτια, της έκοψε τη μύτη, τα αυτιά και τα μαλλιά, ώστε να μην αναγνωρίζεται από κανένα. Ο ίδιος τοποθέτησε τα μέρη του σώματός της σε σακούλες σκουπιδιών και τις πέταξε στον κάδο με την σιγουριά ότι θα περάσει το απορριματοφόρο και θα χαθούν τα ίχνη. Αυτό όμως απέτυχε καθώς ο Κύριος Βεζίκης καθώς έψαχνε στα σκουπίδια, αντίκρυσε μία σακούλα με μέρη του σώματος. Τότε ειδοποίησε τις αστυνομικές αρχές οι οποίες βρήκαν όλα τα κομμάτια εκτός από το κεφάλι. Ο Παναγιώτης Φραντζής κρίθηκε ένοχος και έμεινε 18 χρόνια στη φυλακή. Αποφυλακίστηκε το 2005 από τις φυλακές Άγιας Χανίων.
2) ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΣΕΧΙΔΗΣ. Ο Θεόφιλος Σεχίδης ήταν φοιτητής Νομικής στο πανεπιστήμιο Κομοτηνής. Η μεγαλύτερη αδελφή του έπασχε από σχιζοφρενική διαταραχή. Ο ίδιος είχε σκοτώσει 5 μέλη της οικογένειάς του εκ των οποίων κρατούσε τους εγκεφάλους τους μέσα στη κατάψυξη για να τους μελετήσει και μετά να τους φάει! Πρώτο του θύμα ήταν ο 57χρονος θείος του, η γυναίκα του θείου του είχε υποψιαστεί τον ανιψιό του εξαιτίας της αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς. Μάλιστα η ίδια οδήγησε τις αρχές στο σπίτι. Ο Σεχίδης ανέφερε ότι πήγαν σε ένα κάστρο με τον θείο του, μάλωσαν και τον έσπρωξε και τον είδε να αιμορραγεί. Επόμενο θύμα ήταν ο πατέρας του, όπου ύστερα από έναν έντονο καβγά τον πυροβόλησε, του έκοψε την καρωτίδα αρτηρία του και τον οδήγησε στο μπάνιο. Στη συνέχεια, θανάτωσε την μητέρα του κόβοντάς της τον λαιμό και επειδή η αδελφή του άκουσε φωνές ήρθε να δει τι έγινε, σκότωσε και εκείνη, με πυροβολισμό και τον ίδιο τρόπο. Τελευταίο θύμα, υπήρξε η γιαγιά του η οποία πήγε να δει τι είχε συμβεί αλλά την βρήκε και εκείνη άσχημο τέλος. Ο ίδιος, υποστήριξε ότι οι συγγενείς του ήθελαν να τον σκοτώσουν και ήταν εναντίον του και πως αν δεν τους σκότωνε ο ίδιος, θα τους σκότωνε άλλος. Τον Μάιο του 1997 οι γιατροί θεώρησαν ότι δεν είναι σχιζοφρενής απλά επηρεάζεται από ψυχολογικά προβλήματα! Η δίκη του Θεόφιλου Σεχίδη άρχισε δύο μήνες αργότερα, στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Δράμας. Συνήγορος υπεράσπισης ορίστηκε από τον κατάλογο του τοπικού δικηγορικού συλλόγου. Ανάμεσα στους μάρτυρες ήταν και ο καθηγητής ψυχιατρικής Γιώργος Καπρίνης, ο οποίος είπε μεταξύ άλλων στην κατάθεσή του: «Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι πάσχει από σχιζότυπη διαταραχή, αλλά δεν είναι σχιζοφρενής. Θα μπορούσε να αναπτύξει σχιζοφρένεια, αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη». Ο Θεόφιλος Σεχίδης πέθανε στις 12 Φεβρουαρίου το 2019.
3) Ο ΔΡΑΚΟΣ ΤΟΥ ΣΕΙΧ ΣΟΥ. Μέχρι και σήμερα αποτελεί μυστήριο για το αν τελικά ο Αριστείδης Παγκρατίδης ήταν ο δράκος του Σέιχ Σου καθώς λέγεται ότι τελικά δεν ήταν αυτός και κακώς καταδικάστηκε σε θάνατο. Αυτό που ερέθιζε τον Δράκο του Σέιχ σου ήταν ο ήχος των τακουνιών, κάτι το οποίο ίσχυε και για τον Κυριάκο Παπαχρόνη. Εμφανίστηκαν 3 δολοφονίες, 3 απόπειρες δολοφονιών και κάποιες ληστείες κάτι που επιβάρυνε το ιστορικό του αγνώστου δράκου. Το πρώτο θύμα ήταν το 1958 μία γυναίκα κακοποιημένη και νεκρή. Σχεδόν όλα τα εγκλήματα πραγματοποιήθηκαν με την ίδια τακτική. Στις 18 Φεβρουαρίου το 1959, ένας 35χρονος και μία φίλη του δέχονταν επίθεση στην άκρη του δάσους. Οι ίδιοι γλύτωσαν την αιμορραγία αλλά τα τραύματα που υπέστησαν ήταν αρκετά σοβαρά. Στις 3 Απριλίου το 1959, η 25χρονη Μελπομένη Πατρικίου δέχθηκε επίθεση στο νοκοκομείο κοντά στο δάσος. Σκοτώθηκε με μία πέτρα στο κεφάλι. Ερωτική επαφή ωστόσο δεν υπήρξε. Αυτά αποτελούν κάποια δείγματα σχετικά με το «βιογραφικό του Σέιχ Σου». Ο Αριστείδης Παγκρατίδης, ακόμη και μέχρι την στιγμή της εκτέλεσής του επέμενε για την αθωότητά του. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, καθώς και δέχθηκε σεξουαλική παρενόχληση στην ηλικία τον 10 ετών. Παραμένει άγνωστο στοιχείο σχετικά με το αν ο ίδιος ήταν αθώος ή ένοχος.
4) ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΑΠΑΧΡΟΝΗΣ (Ο ΔΡΑΚΟΣ ΤΗΣ ΔΡΑΜΑΣ). Όπως προανέφερα παραπάνω, αυτό που ένωνε τον δράκο του Σέιχ Σου πέρα από τους βιασμούς ήταν και ήχος των γυναικείων τακουνιών. Γεννήθηκε στην Ξάνθη, υπήρετησε στα ΛΟΚ, ασχολούνταν με τον αθλητισμό και ήταν πρωταθλητής στο καράτε. Δύο πρώτα του θύματα, ήταν ιερόδουλες εκ των οποίων την μία ήθελε να την μαχαιρώσει μέχρι θανάτου επειδή, σύμφωνα με τα λεγόμενά του υποτιμούσε τις σεξουαλικές του ικανότητες. Το συμβάν έγινε 9 Σεπτεμβρίου του 1981. Στις 20 Δεκέμβρη του 1981, μαχαίρωσε μία ιερόδουλη στην πλάτη χωρίς να γίνει αντιληπτός. Στις 30 Δεκεμβρίου μαχαίρωσε 5 φορές μία 19χρονη ηθοποιό στον τράχηλο αλλά έγινε αντιληπτός από τον πατέρα της. Στις 15 Ιανουαρίου του επόμενου χρόνου, επιχείρησε να βιάσει μία φιλόλογο την οποία άρπαξε από την αερογέφυρα. Στις 15 Αυγούστου του 1982 συνάντησε τυχαία στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης μια πρόσφατη γνωριμία του και με επιμονή της ζητούσε να βρεθούν οι δυο τους. Ακολούθησε την κοπέλα μέχρι το σπίτι της, ζητώντας της να κάνουν έρωτα και στο τέλος της έκλεισε το στόμα, την άρπαξε και την παρέσυρε σε ένα παρακείμενο αλσύλλιο. Έβγαλε το μαχαίρι (που το είχε πάντα μαζί του) από την κάλτσα του και την μαχαίρωσε στον τράχηλο, της έσκισε τα ρούχα και την βίασε. Η κοπέλα πέθανε δυο ώρες αργότερα από εσωτερική αιμορραγία και πνευμονική ασφυξία. Στις 21 Σεπτεμβρίου του 1982 επιτέθηκε σε μία κοπέλα η οποία κατάφερε να ξεφύγει, στις 1 Οκτωβρίου επιτέθηκε και τραυμάτησε σοβαρά μια 18χρονη κοπέλα την οποία παρακολουθούσε, στις 8 Δεκεμβρίου του 1982 μαχαίρωσε στο πρόσωπο και στην καρωτίδα μία καθαρίστρια, μητέρα 4 παιδιών. Ο Παπαχρόνης συνελήφθη στις 13 Δεκεμβρίου του 1982.
