Γνωριμία με τα ICO’s

Όσοι ασχολούνται με την οικονομία σε επίπεδο επενδύσεων, επιστήμης ή ακόμη και από απλό ενδιαφέρον θα έχουν συναντήσει κατά την ενασχόλησή τους διάφορους όρους που πλέον σχετίζονται με την οικονομία και δη την ψηφιακή, όπως για παράδειγμα κρυπτονομίσματα, για τεχνολογίες που βασίζονται (blockchain) κλπ.

Μια νέα ορολογία που ενδεχομένως κάποιος να έχει συναντήσει σε αυτά τα ψηφιακά οικονομικά μονοπάτια ή ακόμα και να έχει ακούσει ως είδηση είναι αυτό που αποκαλείται με συντομία ICO.

Ας δούμε λοιπόν τί είναι μέσα από μια απλή περιγραφή.

Τα ICO’s αποτελούν το ακρωνύμιο της λέξης που σχηματίζεται από τα αρχικά γράμματα των αγγλικών λέξεων Initial Coin Offerings, στα ελληνικά Αρχικές Προσφορές Νομισμάτων.

Ωραία θα πει κάποιος η μετάφραση, αλλά επί της ουσίας τι είναι; Μου προσφέρουν ή προσφέρω κάπου νομίσματα; για ποιο λόγο; τί είδους προσφορά είναι αυτή και που χρησιμεύει; ποιά η λειτουργία τους;

Ας τα δούμε όσο πιο απλά γίνεται στην συνέχεια. Παραδοσιακά, υπάρχουν τρεις βασικοί τρόποι για μια εταιρεία να αντλήσει κεφάλαια, αυτοί είναι:

· Αγορές μεριδίων – ο οργανισμός πωλεί την κυριότητα της εταιρείας για κεφάλαια.

· Λαμβάνοντας ένα δάνειο – ο οργανισμός δέχεται μετρητά με αντάλλαγμα για την τελική αποπληρωμή του ποσού που δανείστηκε μαζί με τους τόκους.

· Προ-πώληση αγαθών / υπηρεσιών – αυτό μπορεί να είναι μια καμπάνια χρηματοδότησης για υπηρεσίες που θα είναι διαθέσιμες σύντομα ή ίσως προπαραγγελία.

Με αυτόν τον τρόπο λειτουργούν συνήθως οι νεοφυείς επιχειρήσεις, κατά κόσμο start up. Επιλέγουν ως μέσο χρηματοδότησης από απλούς επενδυτές και καταλήγουν σε μεγάλες εταιρείες επιχειρηματικών κεφαλαίων, γνωστές και ως Venture capital.

Όμως υπάρχουν και ορισμένες που πλέον δεν επιθυμούν να εμπλακούν με το τραπεζικό σύστημα ή με κάποιο άλλο χρηματοπιστωτικό οργανισμό ή εταιρεία venture capital προκειμένου εύρεσης των απαιτούμενων κεφαλαίων για να ξεκινήσουν ή να πραγματοποιήσουν ένα project. Θέλουν να είναι ανεξάρτητες από δεσμεύσεις και συμβάσεις. Εδώ έχουν πλέον εμπλοκή τα ICO’s. Πρόκειται για έναν εναλλακτικό μηχανισμό συλλογής κεφαλαίων στον οποίο startup εταιρείες ξεκινούν να εκδίδουν τα δικά τους κρυπτονομίσματα ή μάρκες (tokens) και τα πωλούν με κάποιο αντάλλαγμα. Ουσιαστικά αποτελούν το ενεργητικό της επιχείρησης το οποίο πωλείται έναντι αντιτίμου, πουλάνε δηλαδή ένα ποσοστό ενός νέου κρυπτονομίσματος, το οποίο ακόμη δεν είναι στην διάθεση του ευρύτερου κοινού σε πρώτους υποστηρικτές του με αντάλλαγμα πραγματικά χρήματα ή άλλα κρυπτονομίσματα τα οποία θα αξιοποιήσουν για την επενδυτική τους δράση.

Ουσιαστικά οι πρώτοι αγοραστές τους δεν αγοράζουν νομίσματα, αλλά κώδικα ο οποίος διαμορφώνει συμβόλαια. Είναι μια μορφή μαρκών που αντιστοιχούν σε κάποια αξία και ανταλλάσσονται με άλλες μάρκες. Σε πολλές περιπτώσεις, οι επενδυτές δεν έχουν εγγυημένα δικαιώματα και οι «μάρκες» οι οποίες αγοράζουν δεν έχουν σκοπό, δεν έχουν λειτουργικότητα και δεν έχουν διαμορφωμένα χαρακτηριστικά.

Οι επιχειρηματίες που θέλουν να ξεκινήσουν την χρηματοδότησή τους μέσω των ICO΄s, δημιουργούν αρχικά μια εταιρία και περιγράφουν επί της ουσίας την ιδέα καθώς και τον τομέα δραστηριοποίησής της, ανακοινώνουν την επερχόμενη πώληση μαρκών και δημοσιοποιούν σε μια ονομαζόμενη Λευκή Βίβλο (σκεφτείτε το σαν έναν υπό διεξαγωγή διαγωνισμό ενός επενδυτικού σχεδίου που επιζητά ανάδοχο να δημοσιοποιείται σε αντίστοιχη Ιστοσελίδα) η οποία περιλαμβάνει όσα πρόκειται να δημιουργήσουν, πώς σκοπεύουν να τα κάνουν και ποιο είναι το απαιτούμενο κόστος για να τα πραγματοποιήσουν. Στη συνέχεια προωθούν το νέο τους κρυπτονόμισμα μέσω ανάλογης διαφημιστικής υπηρεσίας σε μια πλατφόρμα όπου εκεί οι ενδιαφερόμενοι αρχίζουν τις προσφορές τους για τα νομίσματα.

Σκεφτείτε σαν μια δημοπρασία όπου πραγματοποιούνται προσφορές για την απόκτηση ενός αντικειμένου. Όπου η υψηλότερη προσφορά θα κερδίζει και το αντικείμενο περνά στην κατοχή του αγοραστή.

Οι χρήστες, με τη σειρά τους, αγοράζοντας μπορούν είτε να τα ξοδέψουν στην πλατφόρμα υπηρεσιών ή προϊόντων που θα δημιουργηθεί, είτε να τα πουλήσουν αργότερα σε κάποια τιμή, επιδιώκοντας το κέρδος. Επί της ουσίας δηλαδή μια startup δημιουργεί το δικό της κρυπτονόμισμα με σκοπό την προπώληση ψηφιακών νομισμάτων ή των token, προκειμένου να αντλήσει κεφάλαια, δίνοντας το κίνητρο στον επενδυτή της μεταπωλητικής αξίας του. Ενώ ο επενδυτής δεν αποτελεί επί της ουσίας μέτοχό της διότι μπορεί να μεταπωλήσει τα κρυπτονομίσματα ή μαρκες (tokens) που έχει αγοράσει.

*Το παρόν άρθρο βασίζεται σε αναφορές γύρω από τα ico και έχει ενημερωτικό περιεχόμενο. Δεν αποτελούν απόψεις του αρθρογράφου και, σε καμία περίπτωση, παρότρυνση για επενδυτικές κινήσεις ή αγοράς ή κερδοσκοπίας.

Πηγές:

(Τα στοιχεία ανανεώθηκαν στις 20/11/2018)

Adhami, S., Giudici, G., & Martinazzi, S., 2018, “Why do businesses go crypto? An

empirical analysis of Initial Coin Offerings”, Journal of Economics and Business,

forthcoming.

Chohan, U.W., 2017, Initial Coin Offerings (ICOs): Risks, regulation, and accountability,

Discussion Paper Series: Notes on the 21st Century. Διαθέσιμο στο SSRN: https://ssrn.com/abstract=3080098.

Fisch, C., 2018, Initial Coin Offerings (ICOs) to finance new ventures: An exploratory study. Διαθέσιμο στο SSRN: https://ssrn.com/abstract=3147521

Οικονομολόγος Εκπαιδευτικός. Πτυχιούχος Δ.Π.Θ. με μεταπτυχιακές σπουδές στις Διεθνείς Οικονομικές & Επιχειρηματικές Σχέσεις και την Τραπεζική. Εργάστηκα ως οικονομικός σύμβουλος , όμως με κέρδισε η εκπαίδευση (παιδί εκπαιδευτικών ίσως να συνέβαλε). Μαζί θα διερευνήσουμε το ευρύτερο πεδίο των οικονομικών αλλά και κάθε τι που μας κεντρίζει το ενδιαφέρον θα το αναλύσουμε.