Παρατηρώντας κανείς τους ανθρώπους γύρω του καθώς περπατάει στον δρόμο θα διαπιστώσει ότι πολλοί μιλούν και περπατούν ταυτόχρονα ενώ αρκετοί νεότερης κυρίως ηλικίας, περπατούν, μιλούν και χαζεύουν και στο κινητό τους.
Στο επιστημονικό περιοδικό The Lancet Healthy Longevity σχετική έρευνα κατέληξε σε μερικά ενδιαφέροντα σχετικά ευρήματα. Ερευνητές κατέληξαν στο συμπεράσματα πως μειώνεται η δυνατότητα εκτέλεσης διάφορων εργασιών ταυτόχρονα από την ηλικία των 55 ετών, περίπου μία δεκαετία πριν από την ηλικία που τυπικά καθορίζεται ως γηρατειά, τα 65 έτη.
Κάποιοι συμμετέχοντες της έρευνας ενώ περπατούσαν και μιλούσαν ταυτόχρονα έδειξαν να δυσκολεύονται κάτι που αποτελεί σημάδι γήρανσης του εγκεφάλου, δήλωσε ο Junhong Zhou (ένας συγγραφέας της μελέτης). Τέλος, οι δυσκολίες «διπλής εργασίας» μπορούν να προκαλέσουν αστάθεια σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών, όπως διαπιστώθηκε στη μελέτη.
Οι ερευνητές αξιολογώντας ένα μεγάλο αριθμό ατόμων ηλικίας 40 έως 64 ετών, παρατήρησαν ότι η ικανότητα βάδισης υπό κανονικές, ήσυχες συνθήκες παρέμεινε σχετικά σταθερή σε όλο αυτό το ηλικιακό φάσμα.
«Ωστόσο, ακόμη και σε αυτή τη σχετικά υγιή ομάδα, όταν ζητήσαμε από τους συμμετέχοντες να περπατήσουν και ταυτόχρονα να εκτελέσουν μια νοητική αριθμητική εργασία, μπορέσαμε να παρατηρήσουμε ανεπαίσθητες αλλά σημαντικές αλλαγές στη βάδιση, ξεκινώντας από τα μέσα της έκτης δεκαετίας της ζωής», δήλωσε ο Junhong Zhou.
«Αυτό σημαίνει ότι μια απλή δοκιμασία περπατήματος διπλής εργασίας, η οποία εξετάζει την ικανότητα του εγκεφάλου να εκτελεί ταυτόχρονα δύο εργασίες, μπορεί να αποκαλύψει πρώιμες, σχετιζόμενες με την ηλικία αλλαγές στην εγκεφαλική λειτουργία, οι οποίες μπορεί να σηματοδοτούν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας στη μετέπειτα ζωή», πρόσθεσε.
«Σε σύγκριση με το ήρεμο περπάτημα, το περπάτημα υπό συνθήκες διπλής εργασίας προσθέτει στρες στο κινητικό σύστημα, επειδή οι δύο εργασίες πρέπει να ανταγωνίζονται για τους κοινούς πόρους στον εγκέφαλο», εξήγησε ο Zhou. «Αυτό που πιστεύουμε είναι ότι η ικανότητα να διαχειρίζεται αυτό το στρες και να διατηρεί επαρκώς την απόδοση και στις δύο εργασίες είναι μια κρίσιμη εγκεφαλική λειτουργία που τείνει να μειώνεται στην τρίτη ηλικία», συμπλήρωσε ο ερευνητής.
Η μείωση οφείλεται στην εγκεφαλική λειτουργία και όχι σε αλλαγές στη φυσική κατάσταση, όπως τονίζεται στη μελέτη. Άλλες δραστηριότητες οι οποίες παράλληλα με τη βάδιση γίνονται πιο δύσκολες είναι η ανάγνωση πινακίδων και η λήψη αποφάσεων.
Οι ερευνητές τονίζουν ότι τα παραπάνω συμπεράσματα δεν ίσχυαν για όλους τους συμμετέχοντες. Παρατήρησαν ότι ορισμένοι από αυτούς, ηλικίας άνω των 60 ετών, κατάφεραν να εκτελέσουν τη δοκιμασία διπλής εργασίας εξίσου καλά με συμμετέχοντες ηλικίας 50 ετών ή ακόμα και νεότερους.
Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι σίγουρο πως όλοι οι άνθρωποι δεν θα μπορούν να περπατούν και να μιλούν ταυτόχρονα καθώς μεγαλώνουν, ενώ επισημαίνουν ότι ορισμένα άτομα εμφανίζονται πιο ανθεκτικά στις επιπτώσεις της γήρανσης.
Η μελέτη είναι σημαντική επειδή, ουσιαστικά, διαπίστωσε ότι τέτοιες αλλαγές στην ανθεκτικότητα του εγκεφάλου συμβαίνουν πολύ νωρίτερα από ό,τι πίστευαν μέχρι στιγμής οι επιστήμονες. Όπως αναφέρθηκε, τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι «η βάδιση διπλής εργασίας είναι μια σημαντική λειτουργική ικανότητα που θα πρέπει να παρακολουθείται συστηματικά ξεκινώντας από τη μέση ηλικία».
Πηγή: The Lancet Healthy Longevity: thelancet.com
Για περισσότερα άρθρα Ψυχολογίας: εδώ
