Γιώργος Δάμτσιος: «Ένα καλό αστυνομικό μυθιστόρημα οφείλει να έχει και κοινωνικό υπόβαθρο»

Ο Γιώργος Δάμτσιος έχοντας στο βιογραφικό του δώδεκα βιβλία και δεκαέξι συμμετοχές σε συλλογικούς τόμους είναι το δίχως άλλο ένας έμπειρος και αξιόλογος συγγραφέας της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Σήμερα τον φιλοξενούμε στο your e-articles για να μιλήσουμε για το νέο του αστυνομικό μυθιστόρημα «Ένα με το Σκοτάδι», το 5ο βιβλίο της σειράς Ευγενείς Άγριοι από τις εκδόσεις Bell, καθώς και την επιχειρηματική του κίνηση να ανοίξει βιβλιοπωλείο σε τόσο χαλεπούς καιρούς.

Αρχικά θα θέλαμε να σε γνωρίσουμε Γιώργο. Θα μας συστηθείς λέγοντάς μας και τα σημαντικότερα για εσένα;

Γεννήθηκα και μένω στη Νάουσα. Είμαι παντρεμένος και έχω δύο παιδιά που φοιτούν στο δημοτικό. Ασχολούμαι με πολλά και διάφορα, τόσο επαγγελματικά όσο και από πλευράς χόμπι. Τον τελευταίο καιρό άνοιξα και βιβλιοπωλείο, και έτσι βλέπω πλέον τον χώρο του βιβλίου από κάθε πλευρά. Παίζω μπάσο στο Heavy Metal συγκρότημα Silent Vortex, πραγματοποιώ σεμινάρια δημιουργικής γραφής για λογαριασμό του Γραφείου Πολιτισμού του Δήμου Η. Π. Νάουσας, και είμαι μέλος της Επιτροπής Ισότητας του ίδιου Δήμου. Βασικό μου χόμπι, παραμένει η συγγραφή.


Ποια είναι η αγαπημένη σου στιγμή της ημέρας;

Δεν μου αρέσει να επιλέγω αγαπημένες «στιγμές» μέσα στη μέρα! Αντιθέτως προσπαθώ να κάνω την κάθε στιγμή να μετράει με τον δικό της τρόπο. Αυτές που δεν συμπαθώ, είναι εκείνες κατά τις οποίες νιώθω άπραγος!

Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας ένα αρνητικό και ένα θετικό του χαρακτήρα σου;

Μερικές φορές, τις περισσότερες θα έλεγα, με ενοχλεί η αδικία. Νομίζω ότι αυτό είναι ένα αρνητικό στοιχείο του χαρακτήρα μου καθώς εξαιτίας του θα κάνω ή θα αποφύγω να κάνω πράγματα που μετέπειτα θα έχουν τον αντίκτυπό τους. Όσο για τα θετικά… Αν υπάρχουν, είναι πολύ ωραίο να τα λένε οι άλλοι. Ειδάλλως δεν έχουν καμία αξία!

Ας περάσουμε τώρα στις ερωτήσεις για το έργο σου καθώς έχουμε τόσα πολλά να πούμε. Αρχικά βάλε μας στο κλίμα… Ποιοι είναι οι Ευγενείς Άγριοι; Τι θα διαβάσουμε στο 5ο βιβλίο της σειράς «Ένα με το Σκοτάδι» και τι έχουμε ήδη διαβάσει στα υπόλοιπα τέσσερα;

Οι Ευγενείς Άγριοι είναι μια σειρά που ανήκει στο ευρύτερο πλαίσιο των βιβλίων crime. Οι κεντρικοί χαρακτήρες είναι οι ίδιοι σε κάθε τόμο – αν και υπάρχουν κάποιοι που φεύγουν ή επιστρέφουν, ανάλογα με τις ανάγκες της εκάστοτε ιστορίας. Πρόκειται για χαρακτήρες που λειτουργούν στα άκρα και αντιμετωπίζουν πολύ επικίνδυνες καταστάσεις. Συχνά διέπονται από μια «αγριότητα», καθώς θα χρειαστεί ακόμα και να σκοτώσουν για να μη σκοτωθούν, αλλά συνήθως τα κίνητρά τους εξακολουθούν και παραμένουν ευγενή – καθώς λειτουργούν για το κοινό καλό. Και έτσι, προκύπτει και ο κεντρικός τίτλος της σειράς!

Στα προηγούμενα βιβλία οι πρωταγωνιστές της ιστορίας τα έχουν βάλει με τρομοκράτες, μαστροπούς και εμπρηστές, ενώ τη μερίδα του λέοντος κατέχουν οι δολοφόνοι. Στο «Ένα με το Σκοτάδι» θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουν έναν ακόμα κατά συρροή δολοφόνο ο οποίος σπέρνει τον πανικό στη Β. Ελλάδα. Συνδυαστικά με μια ειδική ομάδα της αστυνομίας, θα χρειαστεί να ξεπεράσουν τα όριά τους για να καταφέρουν να τα βάλουν μαζί του.

Πώς γεννήθηκε η ιδέα να δημιουργήσεις αυτή την σειρά;

Λατρεύω να διαβάζω βιβλία crime και νομίζω ότι ήταν αναπόφευκτο να ασχοληθώ κάποια στιγμή και με αυτό το είδος. Θεωρώ ότι έχει πολλά να πει και να δώσει στον αναγνώστη. Σε μένα, τουλάχιστον, το κάνει. Το θεωρώ μάλιστα και πολύ επίκαιρο, μιας και τα εγκλήματα που συμβαίνουν τριγύρω μας πληθαίνουν.


Ποια θεωρείς από την εμπειρία σου ότι είναι τα καίρια συστατικά ενός αστυνομικού μυθιστορήματος;

Νομίζω ότι ο συγγραφέας πρέπει να μη λησμονεί ποτέ ότι ένα καλό αστυνομικό μυθιστόρημα οφείλει να έχει και κοινωνικό υπόβαθρο. Πάντοτε λέω ότι γενικότερα στη λογοτεχνία οι καλές ιστορίες φτιάχνονται από τους χαρακτήρες και τα κίνητρα αυτών. Αυτό δεν συμβαίνει και στη ζωή; Εμείς δεν δημιουργούμε τα γεγονότα με τις αποφάσεις μας; Συνεπώς, όταν ένας χαρακτήρας βιβλίου προβαίνει σε εγκληματικές πράξεις, πρέπει να υπάρχουν ουσιαστικοί λόγοι που το κάνει οι οποίοι πηγάζουν μέσα από την ίδια τη ζωή. Ουσιαστική δηλαδή, όσο «αιματηρή» και να είναι μια τέτοια ιστορία, από πίσω πρέπει να υφίσταται πάντα ο ανθρώπινος παράγοντας. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν μου αρέσει όταν μια ιστορία γράφεται «μόνο για το αίμα».

Από το μεταφυσικό θρίλερ πέρασες στο αστυνομικό, πλέον νιώθεις πως ανήκεις σε αυτό το είδος ή θα σε δούμε και σε κάποιο άλλο είδος στο μέλλον;

Το ότι τα πρώτα μου βιβλία είχαν στοιχεία υπερφυσικού, πότε έντονα και πότε στο παρασκήνιο, ήταν κατά κάποιον τρόπο συγκυριακό. Διαβάζω τα πάντα και μου αρέσει να γράφω σε κάθε λογοτεχνικό είδος. Υπάρχουν έτοιμα στην άκρη βιβλία παιδικά, fantasy, υπερφυσικού τρόμου, κοινωνικά, ερωτικά… βασικά υπάρχουν σχεδόν τα πάντα. Και, καλά να είμαστε, σκοπεύω να βρουν όλα τον δρόμο τους. Ήδη δρομολογώ και κάποιες εκδόσεις μακριά από το crime.

Πριν λίγες ημέρες άνοιξες και το δικό σου βιβλιοπωλείο στη Νάουσα. Θα ήθελες να μας μεταφέρεις κάποιες πρώτες εντυπώσεις και σκέψεις σου; Πώς πήρες αυτήν την απόφαση σε τέτοιους δύσκολους οικονομικά καιρούς;

Το σκεφτόμουν εδώ και χρόνια και μάλλον ήταν η στιγμή που ωρίμασε η ιδέα. Και παρόλο που οι καιροί είναι δύσκολοι, με επιμονή και προσεκτικές κινήσεις νομίζω ότι μπορούν να γίνουν πολλά και καλά! Αυτό μου δείχνει η μέχρι τώρα εικόνα και νομίζω ότι ήδη αρχίζει και γίνεται αντιπροσωπευτική. Έχω να πω στον καθένα να πιστεύει στα όνειρά του και αυτά θα υλοποιηθούν!


– Μιας και είσαι βαθιά στον χώρο του βιβλίου δεν μπορώ παρά να σε ρωτήσω, γιατί θεωρείς ότι δεν πουλάει το βιβλίο τόσο όσο παλιά; Ποιες οι παθογένειες, γίνεται να αλλάξει η κατάσταση;

Νομίζω ότι οι πωλήσεις δεν έχουν πέσει και τόσο πολύ. Αυτό που έχει αλλάξει δραματικά είναι ο αριθμός των συγγραφέων και των εκδοτικών. Όταν σε κάθε γειτονιά υπάρχει και από ένας συγγραφέας, είναι αναμενόμενο ότι οι πωλήσεις θα διασκορπιστούν προς πάσα κατεύθυνση και τελικά, θα χαθούν. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, εκτός και αν τα βιβλία που βγαίνουν είναι το πολύ μέτρια και οι συγγραφείς δεν είναι καν αναγνώστες. Τότε αναπόφευκτα πέφτει η ποιότητα και σταδιακά ο αναγνώστης αρχίζει και νιώθει όλο και περισσότερο «προδομένος». Αλλά είναι μια τεράστια κουβέντα αυτή.

– Το audio book και το e-book είναι το μέλλον με το βιβλίο σε έντυπη μορφή να καταργείται, ποια η άποψή σου;

Βασικά χαίρομαι επειδή το έντυπο βιβλίο παραμένει πεισματικά ζωντανό μέσα στην «παρέλαση» της ψηφιακής τεχνολογίας. Προσωπικά το θεωρώ ανώτερο από το e-book και θα χαρώ πάρα πολύ αν συνεχίσει και υφίσταται για πολλά χρόνια ακόμα.

Πολυπράγμων το δίχως άλλο, υπάρχουν άλλα σχέδια για το μέλλον;

Υπάρχουν πάρα πολλά. Οι δρομολογημένες εκδόσεις φτάνουν δύο χρόνια μακριά και είναι ήδη πολλές. Υγεία να υπάρχει και όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν για όλους μας!

Ο προσωπικός ιστότοπος του συγγραφέα: εδώ

Tα βιβλία του συγγραφέα: εδώ

Ο Γιώργος Δόλγυρας γεννήθηκε στα Ιωάννινα 10.05.89. Μεγάλωσε στην Έδεσσα και τα τελευταία χρόνια ζει στην Θεσσαλονίκη. Φοίτησε στη Νομική του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Σπούδασε στο ΙΕΚ ΑΚΜΗ στο τμήμα Δημοσιογραφίας. Παρακολούθησε μαθήματα σκηνοθεσίας, θεάτρου και συγγραφής. Εργάστηκε σε διάφορες θεατρικές και κινηματογραφικές παραγωγές. Το 2020 εκδόθηκε η πρώτη του συλλογή διηγημάτων Τρόμου – Φαντασίας: «Σκοτεινά Φεγγάρια», η οποία κυκλοφόρησε από τις «Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή». Αρθρογραφεί επίσης στον ιστότοπο πολιτισιμού: culturepoint.gr.