Κώστας Καλημέρης: « Η μουσική είναι ένας καμβάς πάνω στον οποίο μπορώ να δημιουργήσω απρόβλεπτα»

Ο Κώστας Καλημέρης είναι ένας ζωντανός θρύλος. Ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες παραγωγούς που πέρασαν ποτέ από την ελληνική δισκογραφία. Με ενεργή παρουσία για περισσότερα από τριάντα χρόνια, έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού. Εδώ και 14 χρόνια είναι συνιδιοκτήτης του διεθνώς αναγνωρισμένου Black Rock Studio, στο οποίο έχουν οι ηχογραφήσει μεταξύ άλλων η Bjork, o Justin Bieber, o Joe Bonamassa και ο Steve Harris. Με μεγάλη χαρά τον φιλοξενώ στο yourearticles.

-Τι σημαίνει για εσάς η μουσική;

Ένας καμβάς πάνω στον οποίο μπορώ να δημιουργήσω απρόβλεπτα, περιμένοντας πάντοτε κάτι διαφορετικό.

-Τα ακούσματα σας;

Ξένη μουσική. Κυρίως rock και hard rock.

-Πώς στραφήκατε στις σπουδές ηχοληψίας; Τι σας κέντρισε;

Είχα ασχοληθεί παίζοντας λίγη κιθάρα όταν ήμουν μαθητής. Φτιάξαμε και κάποια συγκροτήματα μαζί με κάποια παιδιά, αλλά δεν προχώρησα. Δεν είχα και πολύ ταλέντο στη κιθάρα. Οπότε, προσπάθησα να βρω κάτι που να είναι συγγενικό με τη μουσική. Μέσα από παρέες, επαφές και γνωριμίες ανακάλυψα την ηχοληψία ως αντικείμενο. Το κομμάτι της ηχογράφησης, της παραγωγής και της επεξεργασίας της μουσικής.

-Παρότι είσαστε ένας καλός μαθητής, παρατήσατε το σχολείο για τις σπουδές ηχοληψίας. Ξέρατε τόσο καλά μέσα σας ότι αυτό θα είναι το αντικείμενο που θα ασχοληθείτε για όλη σας τη ζωή;

Ναι έτσι έγινε, όπως το λες. Γενικά δεν λειτούργησα ποτέ έτσι στη ζωή μου. Και δε λειτουργώ ούτε σήμερα. Δεν είναι αυτή η ιδιοσυγκρασία μου. Πάντα έχω τακτική, στρατηγική και σκέφτομαι λογικά. Αυτό που έκανα τότε ως κίνηση που έκανα ήταν αρκετά επιπόλαιο. Δεν ξέρω γιατί το έκανα. Ήταν σα να είδα ένα όραμα που έπρεπε να ακολουθήσω και δεν υπήρχε τίποτα άλλο γύρω μου.

-Τι αποκομίσατε;

Κοίταξε. Η ηχοληψία είναι ένα αντικείμενο που αν δε κάνεις πρακτική δε μαθαίνεις ποτέ τη δουλειά. Με τη πρακτική θα «ψηθείς». Μέσα από τις σπουδές έλαβα γενικές θεωρητικές γνώσεις και για τη μουσική και για τον κινηματογράφο αλλά όχι τόσο καθαρά για την ηχοληψία.

-Η συμβουλή που σας έδωσε κάποιος άνθρωπος του χώρου και τη κρατάτε μέχρι σήμερα;

Κάποτε, στα πρώτα χρόνια που ήμουν στο Sierra, υπήρχε ένας τεχνικός, Bobby, ο οποίος με αγαπούσε πολύ. Θυμάμαι πως όταν με έβλεπε να ακούω κάτι σε ήχο, εγώ αμέσως πήγαινα να πειράξω τα κουμπιά της κονσόλας. Εκείνος μου έλεγε πρώτα θα ακούς. Μετά θα σκέφτεσαι καλά και στο τέλος θα πιάνεις τα κουμπιά. Παρότι ο ίδιος δεν ήταν ηχολήπτης, αυτό που μου είπε ήταν σπουδαίο. Δεν το τήρησα αμέσως. Πέρασαν χρόνια, ήρθα σε τριβή με το αντικείμενο για να καταλάβω πόσο σοφή κουβέντα μου είχε πει.

-Ξεκινήσατε στο θρυλικό Studio Sierra με τον δίσκο των Αδερφών Κατσιμίχα Τα Ζεστά Ποτά. Πώς θυμάστε τα πρώτα χρόνια;

Ήμουν βοηθός ηχολήπτη σε αυτό το δίσκο. Το παίξιμο του Γιάννη Σπάθα στα Ζεστά Ποτά ήταν ο λόγος που με έκανε να σταματήσω να παίζω κιθάρα.

-Συνεργαστήκατε με σπουδαίους τραγουδιστές και σημαντικές ερμηνεύτριες. Ξεχωρίζετε κάποια συνεργασία που πραγματοποιήσατε;

Μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω. Παρόλα αυτά, για δικούς μου λόγους θα αναφέρω την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, τη Χαρούλα Αλεξίου και τον Γιώργο Μαζωνάκη.

-Οι δυσκολίες που αντιμετωπίσατε μέσα στα χρόνια;

Ατέλειωτες ώρες δουλειάς μπροστά από κονσόλες. Δούλεψα τόσο σκληρά που δεν το χωράει το μυαλό μου. Στη δουλειά αυτή όμως, μεγάλο ποσοστό της επιτυχίας δεν έχει να κάνει με το know how αλλά με το τι κλίμα δημιουργείς μέσα στο στούντιο ώστε όλα να κυλήσουν όπως πρέπει.

-Το 2000 ανοίξατε το Studio Prism με τον Μιχάλη Παπαθανασίου. Τι σας έδωσε το κίνητρο για τη κίνηση αυτή;

Υπήρχαν δύο λόγοι. Ο πρώτος είχε να κάνει με την ανάγκη της αυτονομίας, να φτιάξουμε κάτι δικό μας και να μην ανήκουμε σε κάποιον άλλον. Ο δεύτερος λόγος ήταν οικονομικός, να μπορούμε να τον χρησιμοποιούμε χωρίς να σκεφτόμαστε ο budget και τις ώρες δουλειάς.

-Βιώσατε την έκρηξη τις δισκογραφίας, συνεργαστήκατε με σπουδαία ονόματα και σε σημαντικές δισκογραφικές εταιρείες. Ο λόγος που οδηγήθηκε στη κατρακύλα αυτή η ελληνική δισκογραφία;

Το πρόβλημα ξεκίνησε με τη μετάβαση από το βινύλιο στο cd. Το cd ως φορμάτ ήταν ακριβό και ο τρόπος που διαχειρίστηκαν το ζήτημα αυτό οι εταιρείες ήταν λανθασμένος καθώς με τη διάθεση των cd σε εφημερίδες και περιοδικά απαξιώθηκε και το cd ως φορέας και το καλλιτεχνικό προϊόν και οι καλλιτέχνες.

-Ο ρόλος του διαδικτύου; Βοήθησε ή χειροτέρεψε τα πράγματα;

Από τη μία δημιούργησε προϋποθέσεις ώστε ο καθένας να μπορεί να δημοσιοποιεί τη δουλειά του ανέξοδα και χωρίς εμπόδια. Από την άλλη, είναι πιο δύσκολο για έναν καλλιτέχνη να μπορέσει να τραβήξει την προσοχή μέσα σε αυτό το χαοτικό πεδίο που έχει ανοιχτεί.

-Σήμερα, περάσαμε από τα ολοκληρωμένα άλμπουμ στη λογική των singles. Πώς το κρίνετε;

Εμένα δε μου αρέσει καθόλου αυτή η νέα λογική. Όταν βγαίνουν μεμονωμένα singles, μειώνεται από δημιουργικής άποψης η ελευθερία στους πειραματισμούς όπως αντίστοιχα συνέβαινε παλαιότερα σε μια ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά . Τώρα, πατάνε πάνω σε δοκιμασμένα πράγματα και επενδύουν σε ένα κομμάτι ώστε να κάνει τη μεγάλη επιτυχία.


-Πριν από περίπου 13 χρόνια δημιουργήσατε το Black Rock Studios. Πώς πήρατε την απόφαση για ένα τόσο μεγάλο εγχείρημα;

Ήθελα να δημιουργήσω ένα στούντιο που να πληροί τις προϋποθέσεις αντίστοιχων στούντιο του εξωτερικού. Και φυσικά, μέσα από αυτό να αναδειχτεί και η χώρα μας.

-Στο Black Rock Studio έχουν φιλοξενηθεί ονόματα της παγκόσμιας μουσικής. Από τον Joe Bonamassa και τον Steve Harris μέχρι την Bjork και τον Justin Bieber. Πώς είναι να συνεργάζεστε μαζί τους;

Είναι διαφορετικό. Με τους Έλληνες καλλιτέχνες έχω μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα γιατί τους ζω σε όλες τις πτυχές τους. Μόνο που ζούμε και συνυπάρχουμε στην ίδια χώρα αρκεί. Οι ξένοι καλλιτέχνες, ιδιαίτερα όσοι είναι πιο φτασμένοι είναι και ταυτόχρονα πιο ασφαλείς με τον εαυτό τους, ήρεμοι και με καλύτεροι ενέργεια. Το βασικό τους χαρακτηριστικό είναι ότι είναι αφοσιωμένοι στην ιεροτελεστία της ηχογράφησης και δουλεύουν πολύ σκληρά στο στούντιο.

-Τα συναισθήματα σας για την διάκριση που έλαβε από το Billboard;

Υπήρχαν και άλλα δημοσιεύματα πριν το Billboard, όπως ένα που έγινε από το BBC, το οποίο συμπεριέλαβε το Black Rock Studios στη νούμερο ένα θέση ανάμεσα στα δέκα καλύτερα στούντιο για να ηχογραφήσει ένας μουσικός. Ένιωσα συγκίνηση και ανταμοιβή γιατί πάλεψα πολύ για να κάνω πραγματικότητα αυτό που οραματίστηκα. Και βεβαίως ένιωσα χαρά που κατάφερα να αναδείξω την Ελλάδα μέσα από αυτό.

-Έχετε εκπληρώσει όλα όσα ονειρευτήκατε;

Θεωρώ πως έχω πετύχει πολλά από όσα είχα ονειρευτεί.


-Τι άνθρωπος είναι ο Κώστας Καλημέρης;

Αυτό ας το πούνε οι άλλοι.

-Το καταφύγιο σας;

Το στούντιο όταν μιξάρω.

-Ο μεγάλος σας φόβος;

Δε θα ήθελα να θεωρηθώ κάποια στιγμή στη δουλειά ως out of date.

-Τι ετοιμάζετε αυτό τον καιρό;

Δουλεύω στο στούντιο κάποια νέα τραγούδια με τον Γιώργο Μαζωνάκη και την Άλκηστη Πρωτοψάλτη ενώ παράλληλα τρέχουν κάποια project που θα γίνουν το καλοκαίρι στο Black Rock Studios στο στη Σαντορίνη.

-Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν λέτε το όνομα Κώστας Καλημέρης;

Είμαι μια ομπρέλα κάτω από την οποία κρύβονται πολλά πρόσωπα της μουσικής.

-Κύριε Καλημέρη σας ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.


Εγώ ευχαριστώ.

Κώστας Καλημέρης – Social Media

Facebook: εδώ

Ιnstagram: εδώ

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...