Είναι η πρώτη φορά που τολμάω να αναμετρηθώ με έναν πολιτικό. Αυτό που με έκανε να θέλω να πραγματοποιήσω μια συνέντευξη με τη Ρένα Δούρου ήταν το αποτέλεσμα της εκλογικής διαδικασίας για τη νέα Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που έλαβε χώρα τον Μάιο του 2022. Η Ρένα Δούρου, η οποία έδωσε μεγάλη μάχη για την πρωτιά και κάποια στιγμή προηγήθηκε, τελικώς ήρθε δεύτερη, μετά την Έφη Αχτσιόγλου. Το πιο αξιοσημείωτο όμως για εκείνη στο δικό μου μυαλό ήταν ότι το πολύπλευρο έργο της, από έργα υποδομής ως παρεμβάσεις πολιτισμού και στους 66 δήμους της Αττικής κατά τη θητεία της ως Περιφερειάρχης από το 2014 ως το 2019. Μέσα από τη συνέντευξη αυτή ήθελα να ξεδιπλώσω την πολιτικό Δούρου και τον άνθρωπο Ρένα. Μέσα από μια μακρά διαδικασία μέσα στους μήνες που επακολούθησαν των εσωκομματικών εκλογών, η συνέντευξη αυτή ήρθε εις πέρας. Σήμερα, με χαρά τη φιλοξενώ στο your e-articles.
-Γεννηθήκατε στο Αιγάλεω. Ποιες είναι οι μνήμες των παιδικών σας χρόνων;
Αγοροκόριτσο μέχρι εκεί που δεν φαντάζεστε, με φωνή και ανάμειξη σε όλα, αλλά και πολύ διαβαστερή. Πάντα πρώτη σε βαθμούς. Στο σπίτι θυμάμαι την μητέρα μου, κλασικά, στην κουζίνα να φτιάχνει ταψιά φαγητά και γλυκά μέχρι μελιτζανάκι τουρσί για ένα λόχο. Τον πατέρα μου να διαβάζει ως την τελευταία σελίδα την εφημερίδα του.
-Η ανάμνηση που σας έχει σημαδέψει;
Τα παιχνίδια μας με τα άλλα παιδιά στις αλάνες στο Αιγάλεω. Στο Ξυλόκαστρο, ο Πευκιάς δίπλα στη θάλασσα, τα καλοκαιρινά πάρτι στη Βαβέλ. Οι αδελφοποιητές παρέες στο Δημοτικό αλλά και τις ξεχωριστές δασκάλες μου. Η εποχή που ήμουν «οδηγός», την κατασκήνωση…
-Έχετε σπουδάσει στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τι αποκομίσατε;
Ότι ο Δάσκαλος, η Δασκάλα είναι πάρα πολύ σπουδαία υπόθεση. Από εκεί ξεκινούν τα περισσότερα.
-Είχατε φανταστεί τον εαυτό σας να ακολουθεί επαγγελματικά το αντικείμενο αυτό;
Φυσικά, άλλο αν τα πράγματα ήλθαν διαφορετικά. Είμαι πολύ περήφανη για το πόσο σπουδαίοι δάσκαλοι και δασκάλες έγιναν οι συμφοιτητές μου. Ο Σταμάτης, η Μάγδα, η Μαρία.
-Ως φοιτήτρια, είχατε έντονη δραστηριότητα στο φοιτητικό κίνημα. Ήταν διαφορετικά τα πράγματα στα πανεπιστήμια τότε;
Από πολλές απόψεις, ναι, ήταν διαφορετικά. Το ουσιαστικό όμως δεν έχει αλλάξει. Οι φοιτητές διεκδικούσαν, διεκδικούν και θα διεκδικούν καλύτερη δημόσια παιδεία. Και όχι μόνο. Οι νέοι και οι νέες ήσαν πάντα εκεί εκείνοι, εκείνες που έσωζαν και που σώζουν το μέλλον όλων μας.
-Συμφωνείτε με τη θέσπιση της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας;
Πανεπιστήμιο και Αστυνομία, είναι λέξεις ασύμβατες. Οι ίδιοι οι Πρυτάνεις δέχονται πιέσεις να υπερασπιστούν ένα φιάσκο. Νομίζω ότι ήδη η κυβέρνηση έχει αντιληφθεί το μέγα σφάλμα της και έχει κάνει πίσω.
-Με ποιο τρόπο θα έπρεπε να αντιμετωπιστούν οι όποιες παραβατικές συμπεριφορές που λαμβάνουν χώρα εντός των πανεπιστημίων; Ο ρόλος της Πρυτανείας και των φοιτητών;
Ως υποθέσεις των πανεπιστημιακών αρχών που οφείλουν να λαμβάνουν ό,τι προβλέπεται, πριν από την απόφαση της κυβέρνησης να επιβάλλει αστυνομοκρατία που το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να χειροτερέψει τις καταστάσεις. Για ποινικές υποθέσεις ούτως ή άλλως μπορεί να παρέμβει η αστυνομία.
-Ο λόγος που στραφήκατε στη πολιτική;
Από μικρή, χάρη στον πατέρα μου, θεωρούσα αυτονόητη τη συλλογική δράση. Ένιωθα την ανάγκη να ασχολούμαι με τα κοινά. Στο σχολείο, στην τάξη μου, στον προσκοπισμό, ήμουν μάλιστα μέλος του Σώματος Ελληνικού Οδηγισμού, εκλεγόμουν «ενωμοτάρχισσα». Αργότερα, στο Πανεπιστήμιο, άρχισα να μελετώ τα σημαντικά κείμενα, εκείνα του Αριστοτέλη, που με επηρεάσε. Και σιγά, σιγά, μέσα από αυτό το πρίσμα, άρχισα να καταλαβαίνω τι σημαίνει πολιτική. Πόσο σπουδαία μπορεί και πρέπει να είναι. Πόσο συνυφασμένη είναι με τον πολίτη. Το ίδιο δέος, την ίδια αίσθηση ευθύνης απέναντι στους πολίτες αισθάνομαι και σήμερα.
-Πριν την εκλογή σας ως βουλευτής το 2012 βλέπατε ρομαντικά τα πράγματα; Είχατε προετοιμαστεί για τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσετε;
Γνώριζα ότι η πολιτική δεν είναι πόστα ούτε αγώνας ταχύτητας. Είναι μαραθώνιος για να δώσουμε φωνή σε εκείνους που δεν έχουν, να υπερασπιστούμε εκείνους που είναι αόρατοι. Και αυτό δεν είναι εύκολο, ήξερα από την αρχή, από το 3% τα εμπόδια και τις δυσκολίες. Αλλά ποτέ αυτά δεν ήταν ανασταλτικοί παράγοντες.
-Υπήρξε μέχρι τώρα οριακά δύσκολη στιγμή στη πορεία σας ως πολιτικός;
Το θέμα δεν είναι τόσο οι δύσκολες στιγμές, που υπάρχουν σε κάθε στιγμή και συγκυρία αλλά να έχεις δίπλα σου τους ανθρώπους που μαζί θα τις ξεπεράσετε. Και την ουσιαστική στήριξη των πολλών. Μπορώ να το πω γιατί το έχω ζήσει.
-Στη θητεία σας ως Περιφερειάρχης Αττικής διαχειριστήκατε δυο τραγικές φυσικές καταστροφές. Τις πλημμύρες που συνέβησαν το 2017 στη Μάνδρα και τις πυρκαγιές που συνέβησαν το 2018 στο Μάτι. Ήταν άδικη η κριτική εις βάρος σας;
Στην υπόθεση της Μάνδρας, όπως ίσως γνωρίζετε, έχω αθωωθεί πρωτόδικα. Εκείνη της τραγωδίας στο Μάτι είναι εξέλιξη. Και τις δύο περιπτώσεις η τότε Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν δίστασε να τις εργαλειοποιήσει, να τυμβωρηχήσει, να εκμεταλλευθεί το πένθος των οικογενειών, μόνο και μόνο για να κερδίσει τις εκλογές. Ο κ. Μητσοτάκης, ο κ. Πατούλης σπίλωσαν έναν άνθρωπο, έναν πολιτικό χώρο μόνο και μόνο για να πάρουν την εξουσία. Και όταν πήραν τα ηνία της, τότε φάνηκε η τεράστια αδιαφορία τους για τη σπουδαία υπόθεση της Πολιτικής Προστασίας. Σκεφθείτε μόνο ότι από το 2003 έχουμε το ίδιο θεσμικό πλαίσιο. Το Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας και Κλιματικής Κρίσης αποδεικνύεται ένα άδειο κέλυφος. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ψήφισε τον Μάρτιο του 2020 νέο νόμο Πολιτικής Προστασίας και με ΚΥΑ, με το πρόσχημα της πανδημίας τον ανέστειλε. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει καταθέσει πλήρες σχέδιο νόμου ήδη από το Νοέμβρη του 2019 σχετικά με τη δημιουργία Εθνικής Αρχής Πολιτικής Προστασίας. Σχέδιο νόμου βασισμένο στις σύγχρονες ανάγκες και επιστημονικά δεδομένα, και το οποίο θα υλοποιήσει η επόμενη δημοκρατική, προοδευτική κυβέρνηση της χώρας.
-Ακούστηκαν πολλά. Για κακό συντονισμό της Πυροσβεστικής με άλλους φορείς, για ελλιπής πρόληψη του Δήμου, για αναλγησία της Πολεοδομίας. Μέχρι που σταματούσαν οι ευθύνες της Περιφέρειας και από που ξεκινούσαν οι ευθύνες άλλων τομέων του κρατικού μηχανισμού;
Όταν ήμουν Περιφερειάρχης Αττικής ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Πατούλης έλεγαν ότι έπρεπε να αρπάξω μια μάνικα και να σβήνω εγώ τις φωτιές. Όταν ανέλαβαν την εξουσία, οι ίδιοι ανακάλυψαν την κλιματική κρίση αλλά και το ρόλο που πραγματικά έχει η Περιφέρεια. Ένας ρόλος υποστηρικτικός της δράσης της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Ο ίδιος ρόλος ήταν και το 2018 αλλά τότε ο στόχος δεν ήταν η αλήθεια στην υπηρεσία των συμπολιτών μας αλλά να φύγουν από την εξουσία ο Τσίπρας και η Δούρου.
-Λέγεται ότι όταν κάποιος πετάει λάσπη, όσο και να την καθαρίσεις από πάνω σου κάτι θα μείνει. Πιστεύετε ότι εξυπηρετούσε κάποιους συγκεκριμένους σκοπούς να θεωρηθείστε εσείς το μαύρο πρόβατο; Πώς έχετε καταχωρηθεί στη συνείδηση του κόσμου;
Όση λάσπη κι αν πέσει, ξεραίνεται και πέφτει. Και στο τέλος λάμπει η αλήθεια. Μπορεί να αργεί, αλλά στο τέλος έρχεται στο φως. Και τότε λειτουργεί ως μπούμερανγκ ενάντια στους λασπολόγους και τους χυδαίους τυμβωρύχους. Και στο τέλος της ημέρας είμαι σίγουρη ότι εκείνο που μένει όχι μόνο στη συνείδηση των πολιτών αλλά και στην καθημερινότητά τους, είναι έργα που κάναμε, που χρηματοδοτήσαμε για πρώτη φορά στην Περιφέρεια Αττικής. Όπως το αντιπλημμυρικό πρόγραμμα. Όπως η ανάπλαση του Φαληρικού Όρμου. Η ανάταξη του Πεδίου του Άρεως. Του πάρκου Τρίτση. Η στήριξη με σύγχρονα μηχανήματα, αξίας 41 εκατομμυρίων ευρώ, των νοσοκομείων του ΕΣΥ σε όλη την Αττική. Οι δομές στήριξης και υποδοχής των κακοποιημένων γυναικών στους δήμους της Αττικής. Οι κοινωνικές δομές αρχικά για την υποδοχή των προσφύγων και μεταναστών του 2015, και μετεξελίχθηκαν σε δομές συνδρομής για όλη τη χώρα. Το Κέντρο Logistics μάλιστα αναγνωρίστηκε ως καλή πρακτική από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Η Διεθνής Διαφάνεια μας απένειμε τα εύσημα γιατί η Περιφέρεια Αττικής ήταν ο μοναδικός φορέας της Πολιτείας που μετείχε στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα «Integrity Pacts» με την πιλοτική υλοποίηση του Πρώτου Συμφώνου Ακεραιότητας στην Ελλάδα. Όλα αυτά επιδίωξε το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο να τα συγκαλύψει με ψέμα και παραπληροφόρηση.
-Παρά τη στοχοποίηση εις βάρος σας και μετά από σχεδόν πέντε χρόνια όπου μεσολάβησαν αυτές οι δύο καταστροφές, κατορθώσατε να συγκεντρώσετε μαζί με την Έφη Αχτσιόγλου τις περισσότερες ψήφους στις εκλογές για την ανάδειξη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν μια προσωπική νίκη για εσάς;
Στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν λειτουργούμε ανταγωνιστικά αλλά συλλογικά. Η εκλογική διαδικασία για τη νέα Κεντρική Επιτροπή δεν ήταν ένας αγώνας κατάταξης αλλά οργάνωσης της εξωστρέφειάς μας. Μια συλλογική προσπάθεια αναδιάταξης των δυνάμεων του κόμματος ενόψει των δύσκολων εκλογικών μαχών που θα δώσουμε, σε όλα τα μέτωπα, μαζί με τους συμπολίτες μας.
-Νιώθετε ότι τα μέλη σας εμπιστεύονται;
Η σχέση με τα μέλη μας είναι σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης και αλληλοσεβασμού που αλληλοτροφοδοτείται με εμπειρίες, απόψεις, προτάσεις, δράσεις. Αυτή η αμοιβαιότητα είναι τιμή αλλά και μεγάλη ευθύνη απέναντι στους πολίτες που γνωρίζουν και αναγνωρίζουν…
-Τι δυσκολίες έχετε να αντιμετωπίσετε και πώς έχετε θέσει τον πήχη ώστε να είστε αντάξια των μελών που σας ψήφισαν;
Απέναντί μας έχουμε τη χειρότερη κυβέρνηση από την εποχή της Μεταπολίτευσης στην πιο κρίσιμη συγκυρία εντός κι εκτός συνόρων. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βρίσκεται απέναντι στην πρόκληση να μετατρέψει την απόγνωση των πολιτών σε δύναμη ανατροπής και νέας προοπτικής για την κοινωνία. Ένα στοίχημα που οφείλουμε να κερδίσουμε όχι μόνο για τους ψηφοφόρους μας αλλά για τον τόπο.
-Τι σημαίνει για εσάς ο ΣΥΡΙΖΑ;
Συλλογική δράση, αγώνας ζωής για δημοκρατία, δικαιώματα, ισότητα, δικαιοσύνη και κυρίως η Ελπίδα για καλύτερες συνθήκες για τους πολλούς.
-Βαράνε τα τύμπανα για πρόωρες εκλογές.
Οι εκλογές έπρεπε να έχουν γίνει χθες. Όχι γιατί το λέει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αλλά γιατί το χρειάζεται ο τόπος για να βάλει τέλος στη φαύλη διακυβέρνηση Μητσοτάκη.
-Πώς κρίνετε την Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη; Έχει καταφέρει να υλοποιήσει το μεταρρυθμιστικό έργο που επεδίωκε;
Υλοποιεί μια αντιμεταρρύθμιση άκρως επικίνδυνη και επώδυνη για τους πολλούς, για τους νέους, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, τους πιο αδύναμους. Ωστόσο τα είχε όλα πει προεκλογικά. Όταν έλεγε ότι οι ανισότητες είναι φυσικό φαινόμενο, όταν δεν έκρυβε την απέχθειά του για το ΕΣΥ και για τη δημόσια παιδεία. Δεν πήρε κανένα μάθημα από την πανδημία σε σχέση με τη ανάγκη στιβαρών δημόσιων πολιτικών. Με δογματισμό κατεδαφίζει κάθε δημόσιο αγαθό. Από τη υγεία και την παιδεία ως το νερό.
-Έκανε λάθη που θα έχουν πολιτικό κόστος;
Ξέρετε η παντοδυναμία είναι πάντα κακός σύμβουλος μίας εξουσίας, γιατί ανοίγει τους λάκκους που πέφτει μέσα. Το ίδιο ισχύει με την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Όλες οι έρευνες δείχνουν τη δυσαρέσκεια των πολιτών απέναντί της να αυξάνεται. Και το πολιτικό τίμημα θα το διαπιστώσει η κυβέρνηση στις κάλπες όποτε κι αν στηθούν.
-Πότε οφείλει να αποσύρεται ένας πολιτικός;
Όταν καταλάβει ότι δεν μπορεί να προσφέρει και να ανταποκριθεί στις ανάγκες των συμπολιτών του.
-Είναι μεθυστική η ιδιότητα του πολιτικού; Ποια στοιχεία πρέπει να διαθέτει ο εκάστοτε πολιτικός για να μη χάσει την ισορροπία με τον εαυτό του;
Η επιλογή της ανάμειξης στα κοινά έχει να κάνει με την ανάληψη της ευθύνης μαζί με τους πολίτες να κάνουμε πολιτική διαφορετικά. Και σας διαβεβαιώνω ότι αυτή η ευθύνη είναι μεγάλη πρόκληση με την οποία αναμετριόμαστε καθημερινά. Και όχι, δεν έχει να κάνει με την αναζήτηση κάποιου είδους μεθυστικής εμπειρίας. Δεν πρόκειται για κάποια συνταγή που απογειώνει την εμπειρία, όπως ακούμε καμιά φορά στις διαφημίσεις για νέα προϊόντα. Είναι στάση ζωής που την κρίνουν οι συμπολίτες μας.
-Παράλληλα, ασχολείστε και με τη συγγραφή βιβλίων. Πώς νιώθετε όταν καταπιάνεστε με αυτό;
Στην εποχή της στιγμιαίας ενημέρωσης και της κάθε είδους επικοινωνίας, στην εποχή των social media, το να γράψεις ένα βιβλίο αποτελεί στοίχημα και πρόκληση. Στοίχημα να κερδίσεις τον αναγνώστη και πρόκληση να μεταδόσεις πληροφορία. Τελικοί κριτές πάντα πολίτες.
-Μέσα στο ’22 κυκλοφόρησε το βιβλίο σας η «Κλιματική Κρίση: Κρίση Ανισότητας» από τις εκδόσεις Ταξιδευτής. Τι πραγματεύεται;
Ανιχνεύει τη σχέση της Δημοκρατίας και του Περιβάλλοντος. Την ανάγκη να αλλάξουν τα πράγματα προς την πράσινη μετάβαση, την εξάλειψη των ορυκτών καυσίμων που ευθύνονται για την υπερθέρμανση του πλανήτη, με τη συμμετοχή των πολιτών. Διαφορετικά, αν το πάνω χέρι το έχουν ξανά οι αγορές, η κλιματική κρίση θα εξελιχθεί σε τραγωδία σε βάρος των πολλών προς όφελος των λίγων. Εκείνων που ρυπαίνουν περισσότερο…
-Πώς βιώσατε την πανδημία;
Ατελείωτες ώρες μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή. Ατελείωτες τηλεδιασκέψεις. Αλλά και ατελείωτη θλίψη για τόσες και τόσες απώλειες. Για τους χιλιάδες που έμειναν άνεργοι. Που είδαν τις ζωές τους να ανατρέπονται. Για τις τόσες ανατροπές στις ζωές μας προς το χειρότερο.
-Οι σκέψεις σας για τα φαινόμενα βίας και κακοποίησης στον χώρο του θεάματος;
Το ελληνικό #me_too άνοιξε στόματα και έσπασε αποστήματα. Ήταν καιρός. Αλλά ο αγώνας για τα δικαιώματα της γυναίκας δεν είναι μόνο στον εκθαμβωτικό χώρο του θεάματος. Εκτείνεται σε κάθε τομέα, στους χώρους δουλειάς, στις δημόσιες υπηρεσίες, σε εργοστάσια, σε εστιατόρια, στην οικογένεια, στο δρόμο, παντού, και είναι αγώνας διαρκείας.
-Θα αποδοθεί δικαιοσύνη;
Πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη, κι ας αργεί.
-Η πατριαρχία καλά κρατεί;
Όχι μόνο καλά κρατεί αλλά γίνεται όλο και πιο φονική. Έχουμε χάσει πλέον το μέτρημα των θυμάτων των γυναικοκτονιών, των ενδοοικογενειακών βιασμών, των κακοποιητικών συμπεριφορών. Βλέπουμε πόσος δρόμος πρέπει ακόμη να διανυθεί.
-Τι σας ενοχλεί στη σημερινή ελληνική κοινωνία;
Το θέμα δεν είναι τι ενοχλεί ατομικά τη Ρένα ή τον Χρήστο. Αλλά το πώς αντιδρούμε συλλογικά. Για παράδειγμα απέναντι στην κλιμακούμενη βία κατά των γυναικών, που δεν είναι μόνο σωματική αλλά και φραστική. Οι λέξεις μπορούν να γίνουν μαχαίρια, είναι γνωστό αυτό. Άρα το κρίσιμο είναι το τι κάνουμε ή τι δεν κάνουμε και όχι η εύκολη κριτική του καναπέ. Επίσης το περιβάλλον είναι κοινή ευθύνη, η παιδεία κοκ.
-Για ποια στοιχεία νιώθετε περήφανη ως Ελληνίδα;
Ως κοινωνία έχουμε καταφέρει, έστω και με μεγάλη δυσκολία, να επιβιώσουμε των διαδοχικών κρίσεων, χρέους, μνημονίων, πανδημίας, πληθωρισμού, ακρίβειας. Τώρα έχει έλθει η ώρα να γυρίσουμε σελίδα. Να κλείσουμε το καταστροφικό κεφάλαιο Μητσοτάκη και να ξεκινήσουμε καινούργια σελίδα. Για τον τόπο και τα παιδιά μας.
-Πότε κλάψατε τελευταία φορά;
Θεωρώ το δάκρυ σωτήριο μηχανισμό της ψυχής. Όμως δεν κλαίω, πάει πολύς καιρός. Συγκινούμαι όμως με τα μικρά και τα μεγάλα. Με τη γενναιοδωρία, την τρυφερότητα.
-Η σχέση σας με τον Θεό;
Σέβομαι βαθιά το ένθεο συναίσθημα, την κάθε πίστη των ανθρώπων, την βαθιά και δουλεμένη παράδοση της Ορθοδοξίας στον τόπο μας.
-Το προσωπικό σας καταφύγιο;
Η μητέρα μου, ο αδελφός μου, ο σύντροφός μου, μερικοί καλοί φίλοι, συνεργάτες και σύντροφοι.
-Ο μεγάλος σας φόβος;
Μην πάθουν κάτι αγαπημένα πρόσωπα.
-Τι είναι ο έρωτας;
Μια στιγμή, μια υπέρβαση. Ο έρωτας το αρχιπέλαγος, που γράφει ο ποιητής. Ένα «μαζί» που δίνει δημιουργική δύναμη.
-Η ευτυχία;
Ψήγματα ζωής, μικρές πολύτιμες στιγμές.
-Τι άνθρωπος είναι η Ρένα Δούρου;
Το αφήνω σε σας.
-Το μεγάλο σας πλεονέκτημα;
Η υπερβολική ψυχραιμία μου. Η οργανωτικότητά μου.
-Το μεγάλο σας μειονέκτημα;
Ξεχνώ εύκολα. Να το βάλουμε στα πλεονεκτήματα από τη στιγμή που με κάποιο τρόπο συγχωρώ.
-Αν μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα αλλάζατε;
Θα κρατούσα λίγο περισσότερο κοντά μας εκείνους που έφυγαν νωρίς.
-Τα όνειρά σας για το μέλλον;
Να είναι οι γεροί οι δικοί μου άνθρωποι. Να καταφέρουμε να γυρίσει επιτέλους ο τόπος σελίδα για να έχουν μέλλον τα παιδιά μας.
-Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν νέο άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;
Τρεις λέξεις: δουλειά, δουλειά, δουλειά. Αλλά σε ένα υγιές αξιοκρατικό περιβάλλον που δίνει ευκαιρίες και προοπτικές.
- Ρένα Δούρου – Twitter: εδώ
- Ρένα Δούρου – Σελίδα στο FB: εδώ
- Ρένα Δούρου – η επίσημη ιστοσελίδα: εδώ
Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο
