Συνέντευξη με τον Άγγελο Βλαϊκούδη: «Ας κυνηγάμε να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και όλα τα άλλα θα έρθουν σιγά σιγά»

Πρόκειται για έναν ανερχόμενο και ταλαντούχο τραγουδοποιό. Τον ανακάλυψα όταν άκουσα το τραγούδι που έγραψε ο ίδιος και ερμήνευσε μαζί με τον Δημήτρη Μυστακίδη, το Εμβόλιο. Πρόσφατα, κυκλοφόρησε το τελευταίο του τραγούδι, τη Συντέλεια, τραγουδώντας το μαζί με τον Δημήτρη Λάππα. Σήμερα, στο your e-articles ο Άγγελος Βλαϊκούδης.

-Πώς θυμάσαι τα παιδικά σου χρόνια; 

Γενικά, ήταν γεμάτα πολλή αγάπη. Ατίθασα και με μια ηχηρή απώλεια, αυτή της μητέρας μου.

-Τι σε οδήγησε στη μουσική;  

Ίσως κάτι ασυνείδητα. Παρότι από μικρός έπαιζα μπουζούκι, κάποια στιγμή τα παράτησα. Δεν υπήρχε στο πλάνο η μουσική. Κάπου στα 18 ξύπνησε αυτή η ανάγκη, που με οδηγεί μέχρι και σήμερα.

-Η σημασία της στη καθημερινότητά σου; 

Αναγκαία σαν το φαγητό. Δεν υπάρχει μέρα που να μην πιάσω έστω και για λίγο την κιθάρα και να μην ψιθυρίσω δύο στίχους.

-Αν δεν είχες ασχοληθεί με το τραγούδι τι άλλο θα σε είχε κερδίσει;  

Ειλικρινά, τόσο πολύ νομίζω δεν θα με είχε κερδίσει τίποτα άλλο. Αν όμως έπρεπε να πω κάτι, αυτό θα ήταν η μαγειρική με την οποία και ασχολούμαι.

-Πότε τραγούδησες για πρώτη φορά στη ζωή σου;   

Από τα χρόνια του γυμνασίου, ας πούμε ότι τραγουδούσα αλλά στο σπίτι και μόνο. Ήταν μια εκδήλωση του Λυκείου μου, κάπου το 2010, όπου για πρώτη φορά έπαιξα κιθάρα και τραγούδησα μπροστά σε κόσμο.

-Τα ακούσματα που σε διαμόρφωσαν ως καλλιτέχνη;   

Σίγουρα τα πρώτα ακούσματα στο σπίτι. Διονυσίου, Καζαντζίδης, Ζαμπέτας και όλοι οι μεγάλοι και τρανοί του λαϊκού πενταγράμμου. Αργότερα, αναζήτησα το ελληνικό έντεχνο ροκ μέσα απ’ τον Παπακωνσταντίνου, τους Πυξ Λαξ, τον Μαχαιρίτσα κλπ. Όλοι έπαιξαν τον ρόλο τους.

-Οι φωνές που θαυμάζεις;  

Πολλές. Ο Μητροπάνος, η Μοσχολιού, ο Νταλάρας, ο Παπάζογλου, ο Σωκράτης Μάλαμας. Δύσκολο να τους σκεφτώ όλους. 

-Πώς γεννιέται η έμπνευση;

Η έμπνευση έρχεται συνήθως με μια ανάσα. Ξαφνικά σε βρίσκει και αρχίζει να μεγαλώνει μέσα σου. Αρκεί να έχεις τη διάθεση να την δεις και να την αναπτύξεις. 

-Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα τραγούδι σε δική σου μουσική και στίχους, η Συντέλεια, όπου παίζεις μαζί με τον Δημήτρη Λάππα. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία; 

Το κομμάτι αυτό γράφτηκε πριν 2 χρόνια περίπου και ειλικρινά από τις πρώτες μου σκέψεις ήταν ότι ιδανικά θα ήθελα να το παίξουμε μαζί με τον Δημήτρη. Οι συγκυρίες τα έφεραν έτσι που τελικά έγινε πραγματικότητα και είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό.

-Τι εσωτερικές ανάγκες δικές σου κάλυψε αυτή η μουσική δημιουργία; 

Η Συντέλεια, αποτελεί μια στιγμιαία σκέψη που είχα κάνει.

Φαντάστηκα, τον κόσμο μας μετά από χρόνια, όταν πλέον δεν θα υπάρχουν οι άνθρωποι αλλά κάποια άλλα όντα. Σκέφτηκα τι θα έλεγαν αυτά τα πλάσματα όταν θα αντίκριζαν τα απομεινάρια της ύπαρξής μας, τα όσα αφήσαμε στο πέρασμά μας. Το ερώτημα που ουσιαστικά έθεσα στον εαυτό μου είναι αν τελικά η αξία που δίνουμε στην μανία μας να αποκτούμε συνεχώς όλο και περισσότερα έχει κάποιο νόημα. Ας κυνηγάμε να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και όλα τα άλλα θα έρθουν σιγά σιγά.

-Ποια η γνώμη σου για τα μουσικά ριάλιτι; Δίνουν πραγματικά ευκαιρίες σε νέα ταλέντα; 

Θεωρώ πως η ευκαιρία που σου δίνουν είναι η αστραπιαία δημοσιότητα. Θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για αυτό και να το εκμεταλλευτείς για το λίγο διάστημα που κρατάει. Κατά τα άλλα, πιστεύω πως οι πραγματικές ευκαιρίες έρχονται μέσα από την προσωπική δουλειά και τη συνεχή προσπάθεια για το ανέφικτο.

-Τι μετράει για την καθιέρωση ενός καλλιτέχνη; Η προσωπική δουλειά ή το ταλέντο; 

Το ταλέντο είναι κάτι που σου δίνεται εκ φύσεως. Από εκεί και πέρα πρέπει να το βρεις, να το πλάσεις στα μέτρα σου και συνεχώς να κυνηγάς να το εξελίσσεις. Όσοι αναπαύθηκαν σε αυτό πιστεύω πως δεν κατάφεραν και πολλά. Και θέλω να ελπίζω πως δεν ανήκω σε αυτούς.

 -Ο δίσκος που λατρεύεις να ακούς;

Είναι ο δίσκος Βραχνός Προφήτης του Θανάση Παπακωνσταντίνου.   

-Η ταινία που σε κάνει να τη παρακολουθείς κάθε φορά σαν πρώτη φορά;   

Το Θαύμα στο κελί 7.

-Το βιβλίο που σε ταξιδεύει σε μαγικούς τόπους;  

Η Βάρδια, του Νίκου Καββαδία

-Πότε έκλαψες τελευταία φορά;   

Πριν δυο μήνες περίπου.

-Σε τι κατάσταση βρίσκεται η σημερινή δισκογραφία;   

Τείνει να εξαφανιστεί εντελώς. Το διαδίκτυο με διαφορά έχει πάρει τη σκυτάλη και όλη η βαρύτητα πλέον δίνεται εκεί.

-Υπάρχουν άξιοι καλλιτέχνες σήμερα;  

Φυσικά και υπάρχουν. Πάρα πολλοί άξιοι νέοι καλλιτέχνες και δυστυχώς πολλά ταλέντα που αδυνατούν να βρουν τον χώρο να ανελιχθούν στην επιφάνεια.

– Μπορούν να βρουν το δρόμο τους;   

Δυστυχώς ο τρόπος δομής και λειτουργίας του κλάδου λειτουργεί εναντίον τους και εναντίον μας. Και όχι μόνο αυτό. Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, ο κόσμος όσον αφορά τη μουσική επιλέγει κατά βάση τραγούδια εφήμερα και δύσκολα θα αναζητήσει κάτι καινούργιο.

 -Πώς αντιλαμβάνεσαι τη κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;

Από πού να το πρωτοπιάσω. Βρισκόμαστε σε ένα βαθύ τέλμα και κοινωνικά και οικονομικά, σε παγκόσμιο επίπεδο. Πιστέψαμε στα χρήματα σαν τη μέγιστη πηγή ευτυχίας και ξεχάσαμε να είμαστε άνθρωποι. Αυτό πρέπει να αλλάξει άμεσα. Αλλά είναι δύσκολο να φέρεις τούμπα όλον τον κόσμο. Ή μήπως όχι;    

-Επηρέασε τους καλλιτέχνες ο κορωνοϊός; 

Προφανώς, όπως και όλους τους υπόλοιπους κλάδους. Εμείς ήμασταν από τους πρώτους τομείς που αποκλειστήκαμε από την ενεργό δράση και βρεθήκαμε για σχεδόν δύο χρόνια στην ανεργία. Και σκέψου, πόσοι άνθρωποι που ζούσαν μονάχα από αυτό, πόσο μπορεί να καταστραφήκανε.

-Η στάση της Κυβέρνησης ήταν ανάλογη; 

Έγιναν μεγάλα λάθη στην διαχείριση της όλης κατάστασης. Και λάθη τα οποία κατέστρεψαν σε κάθε επίπεδο χιλιάδες ανθρώπους.  

-Πώς κρίνεις τη σημερινή ελληνική κοινωνία; Σε ενοχλεί κάτι;

Με ενοχλεί ο εγωισμός που επικρατεί. Το να είμαι εγώ καλά και ας πεθαίνουν δίπλα μου. Αν δεν αρχίσουμε να βλέπουμε τα πράγματα πιο σφαιρικά και αν δεν αντιληφθούμε ότι ανήκουμε σε ένα μεγαλύτερο σύνολο, το οποίο πρέπει να προστατεύουμε και να στηρίζουμε, τότε σίγουρα έρχονται δυσκολότερες μέρες. 

-Πώς αντιλαμβάνεσαι τις αποκαλύψεις στο χώρο του θεάματος για τις παρενοχλήσεις εις βάρος των καλλιτεχνών;  

Σίγουρα δεν είναι κάτι που δεν φανταζόμασταν ότι υπάρχει. Όχι μόνον στον χώρο του θεάματος αλλά και γενικά. Χαίρομαι ωστόσο που βρήκαν το θάρρος άνθρωποι να μιλήσουν για την βρωμιά που υπάρχει εκεί έξω.

-Πιστεύεις στον Θεό;  

Με τον τρόπο μου, ναι. 

-Το καταφύγιο σου;

Μια συγκεκριμένη αγκαλιά.   

-Ο μεγάλος σου φόβος; 

Ο θάνατος.  

-Πώς λειτουργείς υπό το καθεστώς του έρωτα;

Παρορμητικά και εν θερμώ.   

-Πότε ένιωσες ευτυχισμένος;

Παρόλες τις δυσκολίες, νιώθω ευτυχισμένος για όσα έχω κάνει και για αυτούς που έχω δίπλα μου.

-Τι άνθρωπος είναι ο Άγγελος Βλαικούδης;   

Δύσκολο να απαντάς για τον εαυτό σου. Θα έλεγα αυθόρμητος, δοτικός όταν θέλει και ίσως επιδιώκει συχνά να είναι μοναχικός. Όχι πάντα.

-Το μεγάλο σου πλεονέκτημα; 

Αν κάτι μου αρέσει και το αγαπώ θα δουλέψω ασταμάτητα για να το κάνω όσο καλύτερο μπορώ.

-Το μεγάλο σου μειονέκτημα;

Χάνω την υπομονή μου με καταστάσεις και ανθρώπους και εύκολα μπορώ να γίνω αντιπαθής.  

-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα άλλαζες; 

Τον θάνατο της μητέρας μου.  

-Πώς φαντάζεσαι τη τελευταία μέρα σου στη γη;

Με αγαπημένους ανθρώπους στο πλάι μου.  

-Τα όνειρά σου για το μέλλον;

Να φτιάξω τραγούδια που θα αγαπηθούν και να καταφέρνω κάθε μέρα να γίνομαι καλύτερος πάνω στην δουλειά μου.   

-Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο; 

Εκτός από τις εμφανίσεις και τα σχέδια για την καλοκαιρινή περίοδο, συνεχίζω να σκαρώνω τραγούδια. Πολύ σύντομα θα κυκλοφορήσει και άλλο ένα κομμάτι μου, λίγο πιο προσωπικό θα έλεγα. Να αναμένετε πάντως αρκετά πράγματα. 

-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;  

Να μην σταματήσει ποτέ να πιστεύει ότι μια μέρα θα γίνουν πραγματικότητα! 

-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Άγγελος Βλαϊκούδης;

Μουσική!  

-Άγγελε σε ευχαριστώ για την επικοινωνία μας.

Εγώ σε ευχαριστώ.

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...