Συνέντευξη με τον Μιχάλη Ανδρονίκου: «Το διαδίκτυο φαινομενικά εκδημοκράτισε τη μουσική έκφραση, αλλά ουσιαστικά οδήγησε σε ένα χαοτικό τοπίο όπου σε μεγάλο βαθμό οι μουσικοί δημιουργοί είναι απροστάτευτοι»

Γεννήθηκε στη Λεμεσό μα η ζωή τον έφερε στον Καναδά για διδακτορικές σπουδές πάνω στη σύνθεση και τελικά εγκαταστάθηκε μόνιμα. Έχει κυκλοφορήσει αρκετές δισκογραφικές δουλειές με δικά του έργα ενώ η μουσική αποτελεί βασικό πυλώνα της ύπαρξής του. Σήμερα, στο your e-articles ο Μιχάλης Ανδρονίκου.

-Γεννήθηκες στη Λεμεσό της Κύπρου. Ποιες είναι οι μνήμες της παιδικής σου ηλικίας;   

Έχω όμορφες αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια, τα οποία ήταν γεμάτα παιχνίδι και γέλιο σε μια ζωντανή γειτονιά με πολλά παιδιά.

-Η ανάμνηση που σε έχει στιγματίσει

Δεν υπάρχει μια ανάμνηση που να ξεχωρίζω. Γενικά θέλω να θυμάμαι ό,τι καλό έχω ζήσει και ευτυχώς έχω πολλά να θυμάμαι. Η ανάμνηση και η μνήμη γενικότερα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή και στη δημιουργία μου αν και τις περισσότερες φορές αυτό δεν γίνεται συνειδητά.

Πώς ορίζεις τη μουσική; 

Η μουσική ορίζεται επιστημονικά ως ήχος οργανωμένος με ανθρώπινο τρόπο. Για μένα είναι ο απόλυτος τρόπος έκφρασης που μπορεί να επικοινωνήσει το ανείπωτο. Είναι ένας μοναδικός τρόπος να δεις τον κόσμο και να ζήσεις αν είσαι δημιουργικός. Η μουσική είναι ένα παράλληλο σύμπαν που δίνει νόημα στον κόσμο μας.

-Το χρονικό σημείο που κατάλαβες πως θα ασχοληθείς με τη μουσική στη ζωή σου;  

Από τα παιδικά μου χρόνια ήξερα ότι θα γίνω μουσικός. Ένιωσα πολύ νωρίς ότι αυτός είναι ο προορισμός μου γιατί μου άρεσε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.

-Οι επιρροές που σε διαμόρφωσαν ως καλλιτέχνη;   

Όλες μου οι εμπειρίες με επηρέασαν και με διαμόρφωσαν. Το γεγονός ότι έζησα 20 χρόνια στην Κύπρο, 11 χρόνια στην Ελλάδα και 14 χρόνια στον Καναδά με κάνει να αισθάνομαι ότι έζησα τρεις ζωές! Συνεργάστηκα με πολλούς αξιόλογους καλλιτέχνες και χάρηκα την παρέα και τη συνεργασία. Ταξίδεψα πολύ, άκουσα όλων των ειδών τις μουσικές, διάβασα, γλέντησα και είδα απίθανα πράγματα.

-Έχεις πραγματοποιήσει πλήθος μουσικών σπουδών. Τι αποκόμισες; 

Οι σπουδές σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες εμπειρίες ζωής με διαμόρφωσαν σε αυτό που είμαι σήμερα. Έμαθα πολλά από σπουδαίους δασκάλους και συνεχίζω να μαθαίνω μέσω της δημιουργίας και της διδασκαλίας.

-Οι εμπειρίες που απόκτησες ως καθηγητής μουσικής στο Providence University και στο Ambrose University του Καναδά; 

Πολλές και όμορφες. Πάντα συνδυάζω τη δημιουργία με τη διδασκαλία και συνεργάζομαι με συναδέλφους ή και φοιτητές μου τόσο σε εκπαιδευτικό επίπεδο όσο και σε δημιουργικό.

 -Με ποιο τρόπο συνθέτεις;  

Με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Κάποιες φορές γράφω νότες ή σημειώσεις στο χαρτί. Kάποιες φορές δοκιμάζω μια ιδέα σε κάποιο όργανο, άλλες γράφω κατευθείαν στον υπολογιστή ή αυτοσχεδιάζω πάνω σε ένα υπάρχον θέμα.

-Γράφεις όταν είσαι εν θερμώ ή όταν έχεις εσωτερική νηνεμία;  

Γράφω καθημερινά ανεξαρτήτως ψυχολογικής κατάστασης ή διάθεσης. Σίγουρα κάποιες φορές είμαι περισσότερο παραγωγικός και κάποιες φορές λιγότερο, αλλά η καθημερινή επαφή για μένα είναι το κλειδί της δημιουργίας.

-Από πού αντλείς έμπνευση; 

Για μένα έμπνευση είναι η σπίθα που θα με κάνει να θέλω να γράψω κάτι συγκεκριμένο. Υπό αυτήν την έννοια θέλω να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν και αναζωογονούν ώστε να συνεχίζω να δημιουργώ αυτά που θέλω.

-Πρόσφατα, κυκλοφόρησε η τελευταία σου μουσική κατάθεση, το In Memoriam Theodore Antoniou. Πώς προέκυψε; 

Αυτό το κομμάτι το έγραψα στη μνήμη του πρώτου δασκάλου μου στη σύνθεση, Θόδωρου Αντωνίου και είχα τη μεγάλη χαρά να το ερμηνεύσουν οι διεθνώς καταξιωμένοι Αχιλλέας Λιαρμακόπουλος (μέλος των Canadian Brass) και Coline-Marie Orliac, στους οποίους είναι και αφιερωμένο.

-Η πιο αντιπροσωπευτική σου δισκογραφική δουλειά;

Η δισκογραφία είναι για μένα ένα μικρό κομμάτι της συνολικής μου δημιουργικής πορείας έως τώρα. Έχω παρουσιάσει πιο σημαντικά έργα από αυτά που εκδοθεί δισκογραφικά και κάποια υπάρχουν στο διαδίκτυο. Μερικά μπορείτε να τα βρείτε και εδώ:

http://mandronikou.wixsite.com/website

https://www.youtube.com/user/musmich

-Το διαδίκτυο έκανε καλό ή κακό τελικά στη διάδοση της μουσικής και στην οικονομική κατοχύρωση των δημιουργών; 

Το διαδίκτυο φαινομενικά εκδημοκράτισε τη μουσική έκφραση, αλλά ουσιαστικά οδήγησε σε ένα χαοτικό τοπίο όπου σε μεγάλο βαθμό οι μουσικοί δημιουργοί είναι απροστάτευτοι. Θα έλεγα ότι έχει κάνει εξίσου και καλό και κακό.

 -Επηρέασε τους καλλιτέχνες η πανδημία;   

Πολύ. Ιδιαίτερα όσους εξαρτώνται από την ζωντανή εμφάνιση, τη συναυλία, τη θεατρική παράσταση κλπ. Νομίζω όμως ότι επηρέασε και σε ένα βαθύτερο επίπεδο τις σχέσεις και τη συνύπαρξη των ανθρώπων με σκοπό την τέχνη.

-Πώς βλέπεις το μέλλον; Θα είναι καλύτερα τα πράγματα; 

Ευελπιστώ ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες για ολόκληρο τον κόσμο και θα ξεχάσουμε αυτήν τη δύσκολη εποχή της πανδημίας. Ίσως αυτή η εμπειρία να μας βοηθήσει να καταλάβουμε ως κοινωνία την αξία της τέχνης που στερηθήκαμε, για τον άνθρωπο και για τη ζωή συνολικά.

-Διαμένεις μόνιμα στον Καναδά όπου και δραστηριοποιείσαι. Τι κατάσταση επικρατεί εκεί κοινωνικά και οικονομικά; 

Είναι μια πιο ισορροπημένη κατάσταση τόσο κοινωνικά όσο και οικονομικά σε σύγκριση με αυτήν που θυμάμαι στην Ελλάδα. Βεβαίως, εγώ εδώ ήρθα για να κάνω διδακτορικές σπουδές στη σύνθεση και -όταν τις ολοκλήρωσα- η κατάσταση στην Ελλάδα ήταν πολύ δύσκολη οπότε αποφάσισα να μείνω μόνιμα.

-Σου λείπει η Ελλάδα; 

Πολύ. Αλλά είμαι κι εγώ ένα κομμάτι της. Μαθαίνω τα νέα από Ελλάδα και Κύπρο καθημερινά, συνεργάζομαι με πολύ αξιόλογους καλλιτέχνες και από τις δύο χώρες και πολλές φορές αισθάνομαι ότι είμαι εκεί.

-Θα επέστρεφες μόνιμα; 

Δεν το αποκλείω.

-Πότε έκλαψες τελευταία φορά;   

Όταν έχασα έναν φίλο.

-Πιστεύεις στον Θεό;  

Ναι. 

-Το προσωπικό σου καταφύγιο;   

Η μουσική, η τέχνη, το διάβασμα, η φύση, ο Θεός.

-Ο μεγάλος σου φόβος;   

Η αρρώστια αγαπημένων προσώπων.

-Τι είναι ο έρωτας;  

Η μαγεία της ζωής.

-Η ευτυχία;   

 Η σωστή επιλογή.

-Τι άνθρωπος είναι ο Μιχάλης Ανδρονίκου;

Αυτή είναι μια ερώτηση για όσους με ξέρουν.

-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;   

Αν το έκανα δεν θα ήμουν αυτός που είμαι. Τα λάθη μου με έχουν διαμορφώσει και υπό αυτήν την έννοια έπρεπε να τα κάνω και αυτά.

-Πώς φαντάζεσαι τη τελευταία μέρα σου στη γη;   

Ήσυχη, σε μια παραλία όπου πήγαινα μικρός.

-Τα όνειρά σου για το μέλλον;  

Να κάνω πολλές όμορφες συνεργασίες με καλλιτέχνες που θαυμάζω και εκτιμώ. 

-Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο;

Ετοιμάζω διάφορα έργα που θα παρουσιαστούν σύντομα, κάποιες εκδόσεις και κάποιες ηχογραφήσεις που θα γίνουν γνωστά εν καιρώ.   

-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν νέο άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;   

Να δουλέψει πολύ στην τέχνη του για να βρει τη φωνή του.

-Μιχάλη σε ευχαριστώ για την επικοινωνία μας.

Εγώ σε ευχαριστώ.

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...