– Αρχικά, να μάθουμε κάποια πράγματα για εσάς. Με τι ασχολείστε όταν δεν γράφετε;
Θα το πω όσο πιο απλά και κατανοητά γίνεται. Εργάζομαι σε μια εταιρεία με σχολικά είδη, στα οποία είμαι υπεύθυνη στο προϊοντολογικό τμήμα για τις τιμές σε προϊόντα. Είναι αρκετά νευραλγική η θέση. Θυμίζει χρηματιστήριο γιατί οι πρώτες ύλες έχουν αυξήσεις και ολοένα κάνω διαπραγματεύσεις. Οι εξωγενείς παράγοντες επηρεάζουν τις συμφωνίες που με μόχθο σήμερα π.χ. μπορεί να έχω κλείσει αλλά σε λίγες ώρες να μην ισχύει τίποτα. Με ένα κινητό στο χέρι, μιλάω συνεχώς για το οτιδήποτε. Αυτή είναι η φύση της δουλειάς μου και πραγματικά την αγαπάω με όλο μου το είναι!
– Τι αγαπάτε αλλά και τι είναι αυτό που σας φοβίζει;
Αγαπάω τον γιο μου όσο τίποτα άλλο στον κόσμο και επίσης αγαπώ εμένα! Είναι επίτευγμα τελικά να αγαπάς εσένα γιατί πολλοί το λένε, λίγοι το εννοούν και επιφυλάσσομαι ακόμη όταν το λένε. Δυσκολεύομαι να το πιστέψω γιατί το να βρεις εσένα, να σε αγαπήσεις, θυμίζει το ταξίδι του Οδυσσέα. Για το άλλο που αναφέρεις είμαι αρκετά προκατειλημμένη. Δεν χρησιμοποιώ ούτε κατά διάνοια αυτή την λέξη, έχει αρνητική υπόσταση από μόνη της. Βέβαια στα άρθρα μου και στα μυθιστορήματά μου την χρησιμοποιώ αλλά μόνο εκεί. Προσωπικά, την έχω ξορκίσει από τη ζωή μου και τα θέλω μου. Οτιδήποτε έχει χροιά ανησυχίας, προσπαθώ να το αντιμετωπίσω με ψυχραιμία γιατί αν δώσω έμφαση θα το ζήσω. Εξάλλου λένε πως οι άνθρωποι ζουν τους φόβους τους (είδες το είπα – γέλια). Ως εμπειρία μου έχει συμβεί, ήταν ένα καλό πάθημα-μάθημα και έκτοτε δεν έχω τίποτα να με ανησυχεί!
– Ας περάσουμε στο βιβλίο που εκδόθηκε πρόσφατα «Μάλλον δεν θα έπρεπε». Από που προέκυψε ο τίτλος;
Είναι αυτούσιο από την πλοκή. Προέκυψε από μια συναισθηματική αντιπαράθεση που είχαν οι ήρωες του βιβλίου.
– Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας; Πώς το εμπνευστήκατε;
Είναι μια ιστορία έρωτα αλλά με πολλές δυσκολίες. Την έχω χαρακτηρίσει τοξική σχέση κι είναι κάτι που το ζούμε στην καθημερινότητά μας. Η ιστορία έρχεται από το δικό μου περιβάλλον, λίγο από δικές μου εμπειρίες, λίγο από τις φίλες μου, γνωστές, διάφορα ακούσματα, επιρροές που δεν έχουν κάποια συγκεκριμένη πηγή. Απλά καθημερινά βγαλμένα από την ζωή βοήθησαν να στο να συνδέσω το παζλ και να κατασκευάσω αυτή την αισθηματική ιστορία.
– Από ποιους συγγραφείς εμπνέεστε;
Δεν έχω επιρροές, από κανέναν. Διαβάζω τα πάντα. Βέβαια υπάρχουν κι οι ιστορίες που με κάνουν να νιώθω δυσάρεστα, εκεί θα σταματήσω το βιβλίο και δε θα ασχοληθώ.
– Τι απεχθάνεστε περισσότερο στους ανθρώπους;
Την αδικία, την αλαζονεία και την επιμονή τους σε πράγματα τα οποία δεν έχουν δώσει την ανθρώπινη ευκαιρία. Έστω και αν αυτή βγει λάθος, τουλάχιστον να προσπαθήσουν να το δουν. Η απολυτότητα δεν υποφέρεται.
– Με ποιον ήρωα του βιβλίου σας ταυτίζεστε;
Με την ίδια την Αλεξ, της έδωσα το ίδιο όνομα με μένα. Η αιτία είναι ότι μέχρι μια ορισμένη ηλικία οι γονείς μου με φώναζαν Αλέκα και ήταν κάτι που δεν ήξερα αν μου αρέσει. Όταν σε κάποια στιγμή στην ζωή μου συνειδητοποίησα ότι το όνομά μου είναι Αλεξάνδρα, έλαμψα ολόκληρη και από τότε μπορώ να πω ότι ερωτεύτηκα το όνομά μου!
– Ποιος είναι ο αγαπημένος σας χαρακτήρας του βιβλίου;
Η Ισμήνη είναι θεά κατά τη δική μου άποψη. Θεωρώ πως η Ισμήνη είμαι εγώ.
– Έχετε κάποιο motto;
Δεν έχω συγκεκριμένο, είναι ανάλογα με το συναίσθημα, την εποχή και αυτά που βιώνω. Αυτή την περίοδο ζω το motto «Release the Kraken».
– Ποια είναι τα μελλοντικά συγγραφικά σας σχέδια και μία ευχή για το μέλλον;
Πρόσφατα παρέδωσα το δεύτερο μυθιστόρημα για επιμέλεια, θα το έχουμε κοντά στις γιορτές των Χριστουγέννων. Αυτές τις μέρες θα ξεκινήσω με το τρίτο. Έχω ήδη την πλοκή και σιγά-σιγά θα ξεκινήσω την γραφή του. Η ευχή μου είναι Υγεία και όλα γίνονται.
Βρείτε το βιβλίο εδώ: https://dianiapublications.com/product/%ce%bc%ce%ac%ce%bb%ce%bb%ce%bf%ce%bd-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b8%ce%b1-%ce%ad%cf%80%cf%81%ce%b5%cf%80%ce%b5/
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου: «Μάλλον, δε θα έπρεπε», δηλαδή, πώς θα έπρεπε τα συναισθήματα να είναι;
Χωράει «πρέπει» σε αυτό που χτυπάει στο στέρνο, μπορεί κάποιος να το οριοθετήσει;
Και αν αυτός ο κάποιος, βάλει όρια στην καρδιά, καταδυναστεύσει τα θέλω του και τα ρυθμίσει ούτως ώστε να λειτουργούν με το πάτημα ενός διακόπτη;
Γίνεται κάτι τέτοιο; Πως αυτό δεν έχει ανακαλυφθεί ανά τον κόσμο και τώρα σε αυτή την ιστορία ο δικός μας ήρωας, ο Κωνσταντίνος κάνει την ανατροπή.
Είναι εκείνος που όλα τα φώτα είναι πάνω του, η τελειότητα της πειθαρχίας και του αυτοέλεγχου τον εξουσιάζουν.
Η Άλεξ, από την άλλη ένα αφελές νεαρό κορίτσι ακολουθεί τη ζωή, εκείνη την όμορφη ροή που θα ξυπνήσει αιφνίδια στο ροζ συννεφάκι.
Κάπου εδώ, όμως, είναι καιρός να ξυπνήσουν οι ήρωες και να μας πουν τι έγινε σε αυτή τη νευραλγική ιστορία που από ένα λάθος όλα οδηγήθηκαν στο «κόκκινο». Τα νεύρα, οι ορμόνες, οι συνθήκες ακόμη κι οι υψηλές ταχύτητες ξέφυγαν, τα καντράν έσπασαν και δυο ψυχές παλεύουν να τα βρουν μεταξύ τους.
Ένας έρωτας με πολλά χιλιόμετρα, με ανάσες που κόβονται και ένα αβέβαιο μέλλον, αν υπάρχει μέλλον.
Αντέχεις να μάθεις;
