«Πληγές δεν θέλω να κλείσω είναι η δική μου νότα στον σκοπό που χορεύει η ζωή».
Μία ποιητική συλλογή αφιερωμένη στην ζωή, στη σύγχρονη εποχή, στα προβλήματα και στις σκέψεις του σύγχρονου ανθρώπου. Παρέα με τον Λουκά Αναγνωστόπουλο ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι από την παιδική ηλικία μέχρι την ενήλική ζωή. Πώς αλλάζουν τα προβλήματα και οι σκέψεις ενός ενήλικα με ενός παιδιού που το μόνο που θέλει είναι να βγει στον δρόμο και να παίξει; Στις πολύβουες πόλεις και στη «ζωή σε νόρμες». Στους ανθρώπους που βρίσκονται ανάμεσα «της γκρίζας ασφάλτου και του αττικού ουρανού». Στο «πόνος των ανθρώπων» παρατηρείται μία συσχέτιση με την ποιητική συλλογή του Κ.Γ. Καρυωτάκη «Ο πόνος του ανθρώπου και των πραγμάτων». Για τον χρόνο που περνάει στους κόκκους της κλεψύδρας. Οι εικόνες διαχέονται η μία μέσα από την άλλη με κάθε ποίημα και ζωντανεύουν τα όσα περιγράφει ο ποιητής περιγραφικά μέσω των στίχων του. Τα θέματα να ποικίλουν αλλά πάντα αποπνέουν ένα άρωμα λησμονιάς και φυγής.
Η γλώσσα απλή, κατανοητή και λυρική. Η δεύτερη ποιητική συλλογή του Λουκά Αναγνωστόπουλου αποπνέει μία νοσταλγία και έναν ρομαντισμό για εποχές περασμένες και το σήμερα χωρίς ταυτότητα πάντα σε ελεύθερο στίχο, φόρμα η οποία σε μεγάλο βαθμό έχει καθιερωθεί στην μοντέρνα σύγχρονη ποίηση.
Η ποιητική συλλογή κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γράφημα και θα την βρείτε και στο περίπτερο 66 του εκδοτικού στο Ζάππειο μέχρι το τέλος της έκθεσης στις 18/9.
Η επίσημη παρουσίαση θα λάβει χώρα την Πέμπτη 15/9, ώρα 19:00 στην αίθουσα «Διδώ Σωτηρίου» με ομιλητές τους:
Απόστολο Γκλέτσο (ηθοποιός, πολιτικός, επικεφαλής μείζονος αντιπολίτευσης Π.Σ. Στερεάς Ελλάδας και τέως Δήμαρχος Στυλίδας).
Μαρία Κεφαλά (δημοσιογράφος)
Βασίλη Λαμπόγλου (Αξιωματικός Πολεμικού Ναυτικού)
Και τον ίδιο τον συγγραφέα.
Οπισθόφυλλο: Ωραίος και πρωτότυπος τρόπος για να κάνουμε την γνωριμία μας. Το ποίημα είναι στην ποιητική συλλογή «Μετέωρη εποχή» με τίτλο «Έζησες;» Θα βρεθείς κάποτε στο σταυροδρόμι της ζωής Έζησες; Αγάπησες και αγαπήθηκες; Λάτρεψες και λατρεύτηκες; Αληθινά, άνευ όρων, απελπιστικά κι απελπισμένα Θα αγγίξεις πληγές ανήμερου θεριού Είναι η μαρτυρία πως δεν υπήρξες, απλά, στον κόσμο (τον) έζησες.
Διαβάστε την συνέντευξη του ποιητή: εδώ
