«Για έναν χαμένο παράδεισο» από την Έλενα Αντωνίου (κριτική)

Τον Ιούνιο του 2022, εκδόθηκε από τις εκδόσεις Bell, το πιο πρόσφατο μυθιστόρημα της Έλενας Αντωνίου. Φυσικά, αναφερόμαστε στο βιβλίο της με τίτλο «Για έναν χαμένο παράδεισο». Η γνωστή για τα αισθηματικά της μυθιστορήματα συγγραφέας, μας εκπλήσσει κάθε φορά με τον τρόπο γραφής της, καθώς και με το ιδιαίτερα προσεγμένο περιεχόμενο των βιβλίων της. Οι σελίδες του μας ταξιδεύουν στην Ιταλία, και συγκεκριμένα στη Φλωρεντία, ενώ μας προσφέρουν εικόνες από τον Αναγεννησιακό Πολιτισμό της.

Πρόκειται για την ιστορία του Αλεσάντρο Ντε Λούκα, γόνο αριστοκρατικής οικογένειας της Ιταλίας. Ο πατέρας του, Λορέντζο Ντε Λούκα, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους συλλέκτες έργων τέχνης. Ο αιφνίδιος θάνατός του όμως, τον άφησε κληρονόμο της συλλογής του, ενώ εκείνος δεν είχε την παραμικρή σχέση με την τέχνη. Παρόλ’ αυτά, προκειμένου να τιμήσει τη μνήμη του πατέρα του, αποφάσισε να διοργανώσει μια έκθεση, ώστε να προβληθούν τα έργα που βρίσκονταν στην κατοχή του. Μόνο που, η επιμελήτρια που θα αναλάβει την έκθεση, πρόκειται να φέρει στη ζωή του τα πάνω κάτω. Ο λόγος για την Εύα Λιανού, Ελληνίδα επιμελήτρια εκθέσεων, διεθνούς φήμης. Η συνεργασία τους, λοιπόν, και χρόνος που πρέπει να περνούν μαζί, δημιουργούν ανάμεσα τους μια έντονα ερωτική ατμόσφαιρα. Ο διαφορετικός τρόπος, βέβαια, που εκλαμβάνονται τον έρωτα, θα υψώσει εμπόδια στην ικανοποίηση των επιθυμιών τους. Ο Αλεσάντρο, είναι κλεισμένος στον εαυτό του, δε μιλάει ποτέ για την προσωπική του ζωή, και προτιμά να περνάει «αξέχαστες βραδιές». Είναι, συνεπώς, κατά των δεσμεύσεων, και άκρως ρεαλιστής. Η Εύα, αντίθετα, είναι ονειροπόλα, θέλει να ζήσει το παραμύθι του έρωτα, και πιστεύει στο «για πάντα». Η συνύπαρξή τους, όμως, στην Ιταλία, τους οδηγεί σε ένα ερωτικό παιχνίδι άνευ ορίων. Το ερώτημα που μας ταλανίζει καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάγνωσής μας, είναι: Θα καταφέρει η Εύα, να νικήσει τα σκοτάδια του Αλεσάντρο;

Η συγγραφέας, με τη μοναδική τεχνική της, αφήνει αμφιβολίες για την απάντηση μέχρι και την τελευταία στιγμή. Ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται η ιστορία, διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, καθώς τα δεδομένα αλλάζουν απ’ τη μία στιγμή στην άλλη. Το πιο ενδιαφέρον σημείο του βιβλίου, βέβαια, είναι η λεπτομερής περιγραφή των εικόνων που παρουσιάζονται, που μας κάνει να νιώθουμε σα να βρισκόμαστε μπροστά από κάποιο έργο τέχνης, ή να περπατάμε σε κάποιο δρόμο του ιστορικού κέντρου της Φλωρεντίας. Η Έλενα Αντωνίου, φαίνεται να έχει ερευνήσει σε βάθος την αναγεννησιακή τέχνη, και μας την παρουσιάζει τώρα, μέσα από τα μάτια των ηρώων της. Είναι απίθανο, διαβάζοντας το βιβλίο, να μη γεννηθεί στον αναγνώστη η επιθυμία να επισκεφτεί όλα αυτά τα μαγικά μέρη που περιγράφονται στις σελίδες του βιβλίου.

Και, για να απαντήσετε στο ερώτημα που τέθηκε παραπάνω, δεν έχετε παρά να αναζητήσετε το βιβλίο εδώ

Από την Βάλια Λαμπρινοπούλου

Δείτε περισσότερα άρθρα για βιβλία εδώ

Η Βάλια Λαμπρινοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι φοιτήτρια στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ. Αγαπάει τα βιβλία και το θέατρο, και περνάει τον ελεύθερο χρόνο της διαβάζοντας. Η αρθρογραφία προέκυψε ξαφνικά, σε μια προσπάθεια να γεμίσει δημιουργικά το χρόνο της, και κατέληξε ως ένα από τα ενδιαφέροντά της. Της αρέσει να γράφει κριτικές και άρθρα σχετικά με το θέατρο και τα βιβλία.