«Οι πιο μυστηριώδεις εξαφανίσεις στην Ελλάδα», το βιβλίο από τον ιδιωτικό ερευνητή Χάρη Βεραμόν, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κάκτος, είναι ένα διαφορετικό, μοναδικό και πρωτότυπο έργο που όμοιό του δεν έχει κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα στην Ελλάδα. Αποκλειστικός καλεσμένος μας στο your e-articles να μας κάνει ποδαρικό για την νέα χρονιά.
-Πώς πήρες την απόφαση να βυθιστείς σε ένα τέτοιο σκοτάδι ως ιδιωτικός ερευνητής αφήνοντας το φαινομενικά πιο ευχάριστο και φωτεινό χώρο της υποκριτικής ως ηθοποιός φωνών (voice actor);
Αρχικά ευχαριστώ πολύ για τα τιμητικά λόγια. Καλή και δημιουργική χρονιά εύχομαι. Η έρευνα πάντα μου άρεσε, είμαι άνθρωπος της λεπτομέρειας. Και το ευπαθές είναι μου δεν αντέχει άνθρωποι να εξαφανίζονται και κανείς να μην τους ψάχνει. Ο χώρος της υποκριτικής είναι φαινομενικά ευχάριστος, ακριβώς. Κάποια στιγμή ήθελα να κάνω μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου, να στραφώ αλλού επαγγελματικά, αλλά με τον ίδιο ζήλο, την ίδια αγάπη και πιστεύω πως το κατάφερα.
-Ποια ήταν η πιο δύσκολη υπόθεση που έχεις εξιχνιάσει και ποια σε σημάδεψε περισσότερο ως τραγικότερη στην μέχρι τώρα καριέρα σου;
Η υπόθεση Φωτεινή Μπακογιώργου ήταν από τις πιο δύσκολες και η υπόθεση Δήμητρα Ζήρδα.
Ποια με σημάδεψε… Θα έλεγα η υπόθεση Ολυμπία Κηρύκου και η εξαφάνιση του ζεύγους Δροσάκη. Αυτές οι δύο.
-To 2020 δημιουργείς την πρώτη ελληνική διαδικτυακή true crime σειρά: «Ίχνη στο Σκοτάδι», πώς πήρες αυτή την απόφαση και ποιο ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι ώστε να υλοποιηθεί;
Έχοντας πλέον ασχοληθεί με το αντικείμενο των ερευνών από το 2017, ήθελα να δημιουργήσω κάτι νέο στο YouTube, κάτι που δεν υπήρχε μέχρι τώρα. Μια true crime documentary σειρά.
Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι η παραγωγή! Η χρηματοδότηση. Έχει πολλές ανάγκες μια τέτοια παραγωγή και σε επίπεδο έρευνας και σε επίπεδο production.
-Και φτάνουμε στο 2023 όπου εκδίδεις το 2ο βιβλίο σου: «Οι πιο μυστηριώδεις εξαφανίσεις στην Ελλάδα», πώς και γιατί πήρες την απόφαση αυτού του συγγραφικού εγχειρήματος; Θα έχει και συνέχεια;
‘Ηταν κάτι που σκεφτόμουν για πολύ καιρό. Ήθελα να κάνω γνωστές αυτές τις υποθέσεις εξαφανίσεων, να μάθει η κοινωνία για αυτά τα πλάσματα που αγνοούνται τόσα χρόνια. Το βιβλίο έχει ως σκοπό να γίνει κοινωνός μιας «υπενθύμισης», ούτως ώστε να μην ξεχαστούν οι άνθρωποι αυτοί αλλά και για συλλογή νέων πληροφοριών. Ναι θα έχει και συνέχεια. Και μάλιστα πολλή δυνατή συνέχεια!
-Ποιες οι προσδοκίες σου από αυτό το βιβλίο;
Η συλλογή πληροφοριών, η ενημέρωση των πολιτών για ζητήματα που δεν γνωρίζουν, όπως το πώς να διαχειριστείς μια εξαφάνιση, ζητήματα πρόληψης και σε αυτό το σημείο να πω πως η Κοινωνιολόγος Εγκληματολόγος Μαρία Αγγελή, κάνει μια βαθιά ανάλυση σε αυτό το ζήτημα και το βιβλίο διαθέτει ένα μικρό εγχειρίδιο το οποίο υπογράφει η ίδια. Γενικότερα προσδοκώ να αγαπηθεί το βιβλίο από το κόσμο.
-Ποιο ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι ώστε να υλοποιηθεί και πόσο καιρό χρειάστηκες να καταγράψεις τις 22 αυτές εξαφανίσεις που διαπραγματεύεται το έργο σου;
Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι η έρευνα. Το βιβλίο περιέχει προσωπική έρευνα, κι αυτό δεν είναι κάτι απλό. Δεν είναι ένα βιβλίο απλά πεζογραφικό, έχει πολυμορφικό χαρακτήρα. Οι αναλύσεις στο βιβλίο είναι το πιο δύσκολο μέρος, δεν προσπαθώ να πω τη γνώμη μου απλά. Θέλει προσοχή… Η έρευνα κρατά από το 2019. Το βιβλίο γράφτηκε μέσα σε 5 μήνες.
-Υπάρχουν στο βιβλίο και υποθέσεις που έχεις ασχοληθεί ο ίδιος προσωπικά και πιθανόν έχουμε δει και στην σειρά: «Ίχνη στο Σκοτάδι» ή κινείσαι εντελώς σε άλλες;
Φυσικά και υπάρχουν υποθέσεις που έχω ασχοληθεί προσωπικά. Δεν μπορείς να γράψεις ένα τέτοιο βιβλίο έρευνας βασιζόμενος απλά σε δημοσιεύματα. Κινούμαι σε υποθέσεις που έχω ερευνήσει αποκλειστικά.
-Πόσο εύκολο γενικά είναι να καταφέρεις να ανοίξει ένας κλειστός φάκελος μιας υπόθεσης και να αποδοθεί δικαιοσύνη πριν το αδίκημα παραγραφεί; Εσύ ως ιδιωτικός ερευνητής, προσκομίζεις στοιχεία και δεδομένα ή προβαίνεις και σε άλλους χειρισμούς;
Είναι δύσκολο να βγει μια υπόθεση από το αρχείο. Θέλει τεκμήρια. Πάντα προσκομίζω στοιχεία και δεδομένα για να βγάλω μια υπόθεση από το αρχείο. Δεν είναι ταινία αυτό που κάνουμε.
-Βία, έγκλημα (το οποίο καλείσαι και εξιχνιάζεις), πόλεμοι σε τόσες γωνιές του κόσμου. Πού οδεύουμε ως ανθρωπότητα, πώς βλέπεις το μέλλον του κόσμου; Αν η ζωή είχε χρώμα, ποιο θα ήταν αυτό;
Δεν ξέρω το μέλλον της ανθρωπότητας. Δύσκολη ερώτηση. Ο κόσμος είναι εθισμένος με την τεχνολογία. Όλα έχουν να κάνουν με τα social και την εικόνα μας. Το χρώμα της ζωής είναι τα χρώματα της φύσης. Γαλάζιο, πράσινο….Βουνό και θάλασσα.
-Πιστεύεις στον θεό; Αν ναι, πού βρίσκεται ο θεός σε όλα αυτά;
Δεν πιστεύω στον Θεό. Πιστεύω στις ανθρώπινες επιλογές. Δεν υπάρχει θεός. Υπάρχει μόνο ο άνθρωπος και οι επιλογές του.
-Σκοπεύεις να συνεχίσεις να γράφεις ή θα μείνεις στο κινηματογραφικό κομμάτι του «Ίχνη στο Σκοτάδι» που προβάλλεται στο Youtube, κάποια πρόταση για να μεταφερθεί η προσπάθεια σου στην τηλεόραση έχει υπάρξει μέχρι σήμερα ή σχεδιάζεται για το μέλλον;
Θα συνεχίσω να γράφω γιατί έχω ιδέες για τα επόμενα δέκα χρόνια. Τα ίχνη τα συνεχίσουν κανονικά.
Υπάρχουν προτάσεις για τηλεοπτική στέγη αλλά προς το παρόν βρίσκομαι σε συζητήσεις. Σίγουρα το 24 κάποια πράγματα θα ξεκαθαρίσουν.
-Με όλα αυτά τα καταφέρνεις καθόλου να χαλαρώνεις στην προσωπική σου ζωή, βασικά καταφέρνεις να έχεις προσωπική ζωή; Υπάρχουν πράγματα που αγαπάς, φοβάσαι και έχεις χάσει, όπως όλοι οι άνθρωποι;
΄Έχω μια χαρά προσωπική ζωή. Αγαπώ το διάβασμα, τα βιβλία, τα ντοκιμαντέρ, τις έρευνες, τον έρωτα, τα ταξίδια. Δεν φοβάμαι κάτι πέρα από τον ίδιο το θάνατο, η ζωή είναι εθιστική.
Έχω χάσει τη γιαγιά μου, κι αυτό ήταν το πιο βαρύ πλήγμα.
-Και τέλος κλείνοντας αυτή την συνέντευξη θα ήθελες να μας δώσεις μία ευχή για το νέο έτος;
Λιγότεροι φόνοι και εξαφανίσεις ανθρώπων. Αγάπη, ζωή και δημιουργικότητα σε όλους. Να είστε καλά.
Οι πιο μυστηριώδεις εξαφανίσεις στην Ελλάδα του Χάρη Βεραμόν: εδώ
Ίχνη στο σκοτάδι, η GreekTrueCrimeSeries του ερευνητή Χάρη Βεραμόν: εδώ
Διαβάστε περισσότερες συνεντεύξεις συγγραφέων και απόψεις για βιβλία: εδώ